Στην πλατεία Ομονοίας και κυρίως στην οδό Αθηνάς τα περίπτερα είναι διαφορετικά από τα άλλα. Είναι τα περίπτερα… αλλιώς.
Δεν πουλάνε τα συνηθισμένα, δηλαδή, τσιγάρα, σοκολάτες, τσίχλες, αναψυκτικά, περιοδικά αλλά τσάντες, καπέλα, μαντήλια, ζώνες, λάμπες παντός είδους, γυαλιά ηλίου και πρεσβυωπίας, ακόμα ακόμα και βαλίτσες και ρολόγια!
Η ιδιομορφία αυτή γεννήθηκε όπως είπαν, στον Αθήνα 9.84 οι περιπτερούχοι ιδιοκτήτες ή ενοικιαστές, από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της γειτονιάς, επίσης λόγω της οικονομικής κρίσης και της άνθησης του λαθρεμπορίου τσιγάρων στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.
«Τα περίπτερα πια, είναι σαν τους δεινόσαυρους»
«Αν δεν άλλαζα το εμπόρευμα θα είχα κλείσει», μας λέει ο κ. Θεόδωρος, το περίπτερο του οποίου βρίσκεται στην πλατεία Ομονοίας. «Αν πάτε στην 3ης Σεπτεμβρίου έχουν απομείνει κάποια παραδοσιακά περίπτερα. Όλη μέρα χασμουριούνται, αυτοί εκεί», τονίζει γελώντας. «Τα περίπτερα πια, είναι σαν τους δεινόσαυρους. Είδος προς εξαφάνιση. Για να βγει το μεροκάματο και μιλάω για μεροκάματο επιβίωσης, πρέπει να δουλεύω 20 ώρες. Ναι, το 90% των προϊόντων είναι κινέζικα αλλά πείτε μου: ποιος δεν πουλάει κινέζικα σήμερα; Ακόμα και τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα. Τα περισσότερα περίπτερα έχουν, εδώ και καιρό, εμπλουτίσει την πραμάτεια τους με είδη που έχουν ζήτηση στην Ομόνοια, δεν βγαίνει αλλιώς. Στην Αθηνάς είναι όλα, σχεδόν».
Στην Αθηνάς όλα τα περίπτερα είναι «αλλιώς»
Το πιο γραφικό περίπτερο της οδού Αθηνάς είναι μικρό, ξύλινο και σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές, πουλάει ρολόγια και λουράκια ρολογιών και το νοικιάζει ο κ. Κωνσταντίνος από το 1974. «Άλλαξα το εμπόρευμα προ εξαετίας», λέει ο κ. Κωνσταντίνος, «όταν στην χώρα εισχώρησαν μεγάλες ποσότητες λαθραίων τσιγάρων. Εδώ τα πουλάνε ελεύθερα στο πεζοδρόμιο. Έτσι σιγά-σιγά όλοι εδώ, στην Αθηνάς, άλλαξαν το εμπόρευμά τους. Επίσης, αυτή η περιοχή ζητάει αυτήν την πραμάτεια.
Από το 2010 και μετά», συνεχίζει ο κ. Κωνσταντίνος, «βγάζουμε το μεροκάματο της επιβίωσης, και το κυριότερο… δεν είναι ο γιος μου άνεργος. Τα προηγούμενα χρόνια, δόξα τω θεώ, έφτιαξα το σπιτάκι μου δουλεύοντας σ’ αυτό το περίπτερο».
Λίγο πολύ, τα ίδια ακούστηκαν και από τους άλλους περιπτερούχους στην Αθηνάς. Η, επί δεκαετίες, υποβάθμιση της περιοχής της Ομόνοιας, που παλεύει να ορθοποδήσει οικονομικά, οι αντιθέσεις και οι δυσαρμονίες της, το ετερόκλητο των ανθρώπων, οι οποίοι την κατακλύζουν καθημερινά, το ότι λειτουργεί ως πέρασμα για τους Αθηναίους και τους επισκέπτες, δημιούργησαν τα «περίπτερα αλλιώς» τα οποία σημειωτέον έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
«Τα πάντα όλα»
Eξαιρετικό ενδιαφέρον, επίσης, σου προκαλούν και οι άνθρωποι που τα κατέχουν. Είναι ευγενικοί, ομιλητικοί χαρούμενοι, με αστείρευτο χιούμορ -παρά τις δυσκολίες- που αντιμετωπίζουν. «Όχι- όχι, δεν τα λες αυτά περίπτερα», μου λέει η κ. Αγαθή. Αυτά είνα «Τα πάντα όλα», θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι και ό,τι δεν χρειάζεσαι».
Καλλιόπη Ασλανίδου
