Χιλιάδες θέσεις εργασίας ναυτικών, που σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ μπορούν δυνητικά να ξεπεράσουν τις 300.000 άτομα, χάνονται λόγω έλλειψης συμφωνίας μεταξύ εφοπλιστών – συνδικαλιστών και υπουργείου Ναυτιλίας.
Συγκεκριμένα οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν προτείνει να προσληφθούν ελληνικά κατώτερα πληρώματα στα ελληνόκτητα, αλλά υπό ξένη σημαία, πλοία με βάση τη Διεθνή Ναυτική Σύμβαση ή τη Σύμβαση της Διεθνούς Οργάνωσης Μεταφορών (ITF). Μοναδική προϋπόθεση, ότι δεν θα διαταραχθεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνόκτητου πλοίου, δηλαδή τα μισθολογικά έξοδα να μην τροποποιηθούν σε σχέση με τα ήδη υπάρχοντα, που ουσιαστικά θα ισοσταθμίζουν τους Έλληνες ναυτικούς με τους ναυτικούς από τρίτες χώρες.
Με την υλοποίηση της πρότασης υπολογίζεται, ότι μπορούν να απασχοληθούν μέχρι και 50.000 ναυτικοί σε μία τριετία. Μάλιστα σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ εκτινάσσει τον αριθμό των δυνητικά απασχολουμένων σε περισσότερα από 300.000 άτομα.
Ο μισθός, σύμφωνα με τους εφοπλιστές, θα κυμαίνεται από 1.200 έως και 1.800 δολάρια και για κάθε πλοίο μπορούν να δημιουργηθούν έως και 20 θέσεις εργασίας, οι οποίες θα μπορούσαν να καλυφθούν από Έλληνες ναυτικούς, αλλά όπως καταγγέλλουν οι εφοπλιστές η ΠΝΟ αρνείται να υπογράψει νέα σύμβαση, η οποία θα δίνει το δικαίωμα υπογραφής ατομικών συμβάσεων με μίνιμουμ μισθό βάσει της σύμβασης του ITF, γι’ αυτό και δεν μπορούν να προσληφθούν Έλληνες ναυτικοί ως κατώτερα πληρώματα.
Στη συγκεκριμένη πρόταση όμως αντιδρούν τα ναυτεργατικά σωματεία και η ΠΝΟ, που υποστηρίζουν, ότι με την εφαρμογή της συγκεκριμένης σύμβασης ο Έλληνας ναυτικός θα αμείβεται με μικρότερες αποδοχές από τις μέχρι τώρα προβλεπόμενες και θα μετατραπεί σε εργαζόμενο τριτοκοσμικών χωρών.
Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές ο μικρότερος μισθός στα κατώτερα πληρώματα βάσει της διεθνούς σύμβασης είναι λίγο πάνω από τα 1.600 δολάρια, με ασφάλιση όπου είναι καλυμμένο το πλοίο και το πλήρωμα, αλλά αν θέλει κρατήσεις για σύνταξη και περίθαλψη της οικογένειάς του θα πρέπει να καλυφθεί με ίδια έξοδα από ιδιωτικό φορέα.
Αντίθετα ο μικρότερος μισθός κατωτέρων πληρωμάτων σε πλοίο με ελληνική σημαία -δηλαδή όπου δεν ισχύει η διεθνής σύμβαση αλλά η ΣΣΕ- μαζί με ασφάλιση και περίθαλψη αγγίζει τα 2.200 ευρώ.
Εμμένουν μάλιστα στην εφαρμογή της τελευταίας ΣΣΕ με την ποντοπόρο ναυτιλία, που έχει υπογραφεί από το 2010 και για την οποία τα ναυτεργατικά σωματεία έχουν εκφράσει την πλήρη αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε αλλαγή.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι σε ανακοίνωσή της η ΠΝΟ αναφέρει ότι απαρέγκλιτη θέση της είναι η «υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων για όλες τις κατηγορίες πλοίων με τις οποίες όχι απλά θα ανανεώνονται οι μέχρι σήμερα υπογραφείσες και εφαρμοζόμενες ΣΣΕ, αλλά θα βελτιώνονται έτι περαιτέρω οι όροι αυτών, ώστε να ανταποκρίνονται στις σημερινές δυσμενέστατες συνθήκες και δεδομένα».
Από την πλευρά του το υπουργείο Ναυτιλίας σε ρόλο «Πόντιου Πιλάτου» προτείνει ως βάση συζήτησης το «γερμανικό μοντέλο», που προβλέπει αποδοχές 20% πάνω από τη σύμβαση της ITF και ζητά από εφοπλιστές και ναυτικούς να προχωρήσει ο διάλογος για ένα θέμα που αφορά κοινωνικούς εταίρους.
Απαντώντας στην πρόταση του υπουργείου η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών (ΠΕΝΕΝ) αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι «στη Γερμανία υφίσταται μια ΣΣΕ για τους Γερμανούς ναυτικούς, η οποία και ισχύει απαρέγκλιτα και εφαρμόζεται σε όλα τα πλοία γερμανικής σημαίας.
Η αλήθεια είναι ότι στο δεύτερο γερμανικό νηολόγιο, το οποίο η Διεθνής Οργάνωση Μεταφορών (ITF) το έχει χαρακτηρίσει με απόφασή της σημαία ευκαιρίας για τους αλλοδαπούς ναυτικούς (τρίτων χωρών), προβλέπονται προσαυξημένες αποδοχές που φθάνουν συνολικά έως και +20% από την αντίστοιχη ΣΣΕ της ITF. Η ανωτέρω σύμβαση δεν έχει ουδεμία εφαρμογή για τους Γερμανούς ναυτικούς».
Την ίδια ώρα όμως που εφοπλιστές, συνδικαλιστές και υπουργείο Ναυτιλίας δεν μπορούν να βρουν τη «χρυσή τομή», που θα έδινε «ανάσα» στους Έλληνες ναυτικούς, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι σε ηλικία παραμένουν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και τη μερική απασχόληση, ενώ χιλιάδες θέσεις εργασίας στα ελληνόκτητα πλοία καλύπτονται από αλλοδαπούς.
Ν. Ανδριόπουλος
