back to top
23 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

23 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Με τον Μακρόν; Γιατί όχι;

Διαβάστε επίσης

Του Βασίλη Πάικου

Βασίλης ΠάικοςΔυσφορούν κάποιοι με την διαφαινόμενη προοπτική να είναι ο γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν που θα ηγηθεί της «προοδευτικής Ευρώπης» εν όψει των ευρωπαϊκών εκλογών του Μαϊου του 2019. Πως είναι δυνατόν, αναρωτιούνται, ένας μάλλον συντηρητικός, ένας κλασικά κεντρώος πολιτικός, ο οποίος μάλιστα δεν φαίνεται να τα πηγαίνει και πολύ καλά στη Χώρα του, να τεθεί επί κεφαλής των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων, των Σοσιαλιστών, των Αριστερών, των Πράσινων, στην προσπάθεια αναχαίτισης της ακροδεξιάς απειλής;

Η απάντηση στο πράγματι εύλογο ερώτημα είναι μάλλον απλή. Ανεξαρτήτως της πολιτικής ταμπέλας ή της πολιτικής καταγωγής του, ο γάλλος Πρόεδρος διαθέτει τολμηρό, γνήσια προοδευτικό σχέδιο για την Ευρώπη. Το έχει επεξεργαστεί, το έχει διατυπώσει και έχει, σε δύσκολες ώρες, αποδείξει πως το πιστεύει. Εξ άλλου δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη άλλη προσωπικότητα, περισσότερο κοντά στα γούστα των «αμφισβητιών», που να διαθέτει το ανάλογο για την περίσταση κύρος. Κι ύστερα αν δεχτούμε πως η απειλή είναι πράγματι πολύ μεγάλη, μεγαλύτερη από ποτέ, τότε θα πρέπει να συνομολογήσουμε ότι ανάλογου πολιτικού εύρους θα πρέπει να είναι και το μέτωπο που θα κληθεί να την αντιμετωπίσει.

Και ναι, η απειλή σήμερα είναι όντως πολύ μεγάλη. Απ’ άκρου σ’ άκρο της Ευρώπης εμφανίζονται ενισχυμένα, ως και υπερενισχυμένα κομματικά μορφώματα ακραία ευρωσκεπιστικά ή και ευθέως αντιευρωπαϊκά. Απ’ άκρου σ’ άκρο της Ευρώπης αναφύεται ο εθνικισμός και η ξενοφοβία. Απ’ άκρου σ’ άκρο της Ευρώπης ακροδεξιές ή και φασίζουσες πολιτικές δυνάμεις σημειώνουν όλο και μεγαλύτερες εκλογικές επιτυχίες. Μετέχοντας μάλιστα και σε κυβερνητικά σχήματα. Ενώ τμήμα (διόλου αμελητέο τμήμα) της ευρωπαϊκής Χριστιανοδημοκρατίας φλερτάρει ανοιχτά μαζί τους. Πρόκειται για όλους εκείνους που «φιλοδοξούν» να αλλοιώσουν στην εντέλεια τα ιστορικά αξιακά χαρακτηριστικά της Ένωσης, μετατρέποντας την Ευρώπη σε περίκλειστο ακροδεξιό, εθνικιστικό, ξενοφοβικό φρούριο. Είναι δε ορατός ο κίνδυνος, αυτές οι δυνάμεις να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο στις προσεχείς ευρωεκλογές.

Ας το πούμε καθαρά. Οι πολιτικές δυνάμεις του γνήσιου ευρωπαϊσμού, ανεξαρτήτως χρωμάτων και αποχρώσεων, δεν μπορούν σήμερα να επενδύουν, όπως παλιότερα, στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, στην «περισσότερη Ευρώπη». Αυτός ο ευγενής πολιτικός στόχος, μοιάζει σ’ αυτή τη φάση πολύ μακρινός. Ο αγώνας αυτή την ώρα είναι καθαρά αμυντικός. Αμυντικός πλην υπαρξιακός. Αν ηττηθούν, αύριο δεν θα υπάρχει Ευρώπη. Τόσο απλά.

Είναι λοιπόν γι αυτό το λόγο, τον υπαρξιακό πλέον λόγο που απαιτείται η συνένωση κατά το δυνατόν περισσότερων δυνάμεων δημοκρατικής αντίστασης. Που απαιτείται η συγκρότηση ευρύτατου δημοκρατικού, αντιφασιστικού, αντιξενοφοβικού μετώπου. Με τη συμμετοχή αριστερών, πράσινων, σοσιαλδημοκρατών, κεντρώων, ακόμη και τύπου Γιούνκερ δημοκρατών ευρωπαϊστών κεντροδεξιών. Δίχως εξαιρέσεις και, προπάντων, δίχως πολιτικές μιζέριες. Οπότε με τον Μακρόν; Ναι, γιατί όχι, με τον Μακρόν. Αν εκείνος είναι που μπορεί στην παρούσα φάση να εκπροσωπήσει με επιτυχία την προσπάθεια, αν εκείνος είναι που μπορεί να πάρει επάνω του τη μάχη. Κάθε άλλη σκέψη, κάθε διχαστική του δημοκρατικού τόξου πρακτική, παίζει το παιχνίδι των εχθρών της Ευρώπης. Τους ανοίγει το δρόμο…

*Δεν ξέρω γιατί, γράφοντας αυτές τις σκέψεις, θυμήθηκα την ΕΑΔΕ. Την πολιτική πλατφόρμα της Εθνικής Αντιδικτατορικής Ενότητας του ΚΚΕ εσωτερικού την εποχή της Μεταπολίτευσης. Μια γνήσια πατριωτική ιδέα που απαντούσε με τόλμη στα πολιτικά διλήμματα της εποχής. Μια πρόταση που, παρ’ όλ’ αυτά, μάλλον ατύχησε τότε ως προς την υποδοχή της.
Υπάρχουν, βλέπετε, στιγμές στην ιστορία των λαών αλλά, γιατί όχι, και στην ιστορία υπερεθνικών κοινοτικών οντοτήτων όπως καλή ώρα, που απαιτούν υπερβάσεις. Γενναίες υπερβάσεις. Ε λοιπόν περί αυτού ακριβώς πρόκειται…

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα