Απουσία συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου και περιορισμένες υποστηρικτικές υπηρεσίες «συνθέτουν» το σκηνικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τους φοιτητές που έχουν Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ).
Οι φοιτητές με ΔΕΠΥ, αν και συγκαταλέγονται με βάση το νόμο στις κατηγορίες των φοιτητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μπορούν να έχουν την απαραίτητη εκπαιδευτική υποστήριξη (π.χ. προφορικές εξετάσεις) μόνο αν έχουν διαγνωσθεί και με δυσλεξία, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις με δαφορετικά συμπτώματα και δυσκολίες.
Όπως τονίστηκε σε Ημερίδα που οργάνωσε το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμενων με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) με θέμα «Η ΔΕΠΥ στο Φοιτητή: Αποτελεσματικές Στρατηγικές», στο Deree – The American College of Greece, υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς, οι ακαδημαικές δυσκολίες των φοιτητών με ΔΕΠΥ είναι πολλές φορές ανυπέρβλητες με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους, παρά το γεγονός ότι διακρίνονται για την εξυπνάδα τους, τη σκληρή εργασία τους και τις καλές στρατηγικές οργάνωσης της σκέψης.
Πολλοί φοιτητές με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα στο αμφιθέατρο ή να κατανοήσουν τα πανεπιστημιακά συγγράμματα.
Κάποιες υποστηρικτικές υπηρεσίες που θα έπρεπε να είναι εφικτές όλα τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι οι εξής:
— Καθορισμός συμβούλου καθηγητή
— Ενημέρωση του εκπαιδευτικού προσωπικού αλλά και των φοιτητών για τις ιδιαιτερότητες των ατόμενων με ΔΕΠΥ
— Προσαρμογή της διδασκαλίας για τους φοιτητές με ΔΕΠΥ
— Παροχή βοήθειας σε αποτελεσματικε΄ς τεχνικές μελέτης και
— Αξιοποίηση τεχνολογικών και ψηφιακών εργαλέιων.
Προσωπική εμπειρία
Για τη δική της εμπειρία μίλησε η προσκεκλημένη του Πανελλήνιου Σωματείου Ατόμων με ΔΕΠΥ, ADHD Hellas, η Lisa Joy Tuttle, MA, BCC, η οποία παρουσίασεν αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης των βασικών χαρακτηριστικών της ΔΕΠΥ που δυσκολεύουν τους μαθητές και φοιτητές με αυτή τη διαταραχή.
«Κοιτάζοντας πίσω – είπε – ήταν πάντα εκεί: Οι προθεσμίες που κινδύνευαν να χαθούν, το χάος στο μυαλό μου, η προσπάθεια που απαιτήθηκε για να επιτευχθεί το οτιδήποτε». Η Lisa Joy Tuttle πήρε καλούς βαθμούς, αλλά μόνο αυτή ήξερε την προσπάθεια που έβαζε. «Πάντα ένιωθα πολύ άγχος» και «έπρεπε να δουλεύω σκληρά για να μη μένω πίσω».
Στην αρχή του τελευταίου έτους της σχολής, ράγισε το προσωπείο της ικανής φοιτήτριας. Εγκατέλειψε τις σπουδές πλήρους φοίτησης, δοκιμάζοντας δουλειές σε πωλήσεις, συγγραφή συμβάσεων, τρόφιμα – ενώ τελείωσε τη σχολή το βράδυ. Με λιγότερη πίεση, βρήκε σιγά-σιγά το δρόμο της, ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό της και βρίσκοντας την επιτυχία ως ψυχοθεραπεύτρια και στη συνέχεια ως life coach. Πολλά χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η φύση των δυσκολιών της ήταν μια μη διαγνωσμένη ΔΕΠΥ.
H Lisa Joy Tuttle, MA, BCC σήμερα είναι εκπαιδεύτρια, πιστοποιημένη executive skills coach και σύμβουλος ειδική στη ΔΕΠΥ εφήβων και σπουδαστών. Μεταξύ άλλων καθοδηγεί και συμβουλεύει φοιτητές με ΔΕΠΥ στο Penn Adult Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) Treatment & Research Program στο University of Pennsylvania’s Perelman School of Medicine. Έχει ιδρύσει το δικό της αποκλειστικό μοντέλο coaching Mindful Self-Management® συνθέτοντας τις πιο επίκαιρες θεωρίες για στρατηγικές αλλαγής συμπεριφοράς, ενσυνειδητότητα και ΔΕΠΥ.
Νίνα Κομνηνού
