Του Βασίλη Πάικου
Εξανίστανται κάποιοι καλοί φίλοι, σοβαροί άνθρωποι στην πλειονότητά τους, ότι τις τελευταίες μέρες, και μ’ αφορμή την προφυλάκιση του ζεύγους Παπαντωνίου, επιχειρείται ναι ακυρωθεί η ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ. Και εξανίστανται ακόμη περισσότερο επειδή, κατά τη γνώμη τους, στοχοποιείται ο Κώστας Σημίτης. Και αρχίζουν, ως εκ τούτου, να επιχειρηματολογούν με πάθος υπέρ των ευεργετημάτων για τον τόπο και για τον λαό της ιστορικής πορείας του ΠΑΣΟΚ. Και με ακόμη μεγαλύτερο πάθος υπέρ των επιτευγμάτων της διακυβέρνησης του πρώην Πρωθυπουργού. Βλέπετε για μια κατηγορία πολιτών, κατά το πλείστον διανοουμένων, ο Σημίτης είναι κάτι σαν το «Άγιο Δισκοπότηρο» της πολιτικής. Και συνιστά βλασφημία η οποιαδήποτε απόπειρα κριτικής κατά του προσώπου του…
Πρόκειται προφανώς για απαντήσεις σε λάθος ερωτήματα, σε ζητήματα που δεν ετέθησαν ποτέ κι από κανέναν. Ουδείς ενοχοποίησε το ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του για τα εγκλήματα κατά του λαού και του δημοσίου συμφέροντος, κάποιων στελεχών του. Το ΠΑΣΟΚ ένα πολύ μεγάλο κόμμα, που κάποτε εξέφρασε τους μισούς έλληνες. Με σοβαρή ιστορική διαδρομή και προσφορά. Κι από την άλλη ουδείς ποτέ ενεκάλεσε τον Σημίτη για προσωπική ανάμιξη σε οτιδήποτε ηθικά ή ποινικά επιλήψιμο. Ούτε αμφισβητήθηκε το έργο του. Να θυμηθούμε μονάχα πως όταν ο Κώστας Καραμανλής τον χαρακτήρισε «αρχιερέα της διαπλοκής», βρήκε απέναντί του τους πάντες, προπάντων την Αριστερά. Ο Κώστας Σημίτης, για τα δεδομένα των δικών του επιλογών, δηλαδή για την κυρίαρχη στην εποχή του «τύπου Μπλερ» σοσιαλδημοκρατία, υπήρξε καλός Πρωθυπουργός, με αξιοσημείωτες επιτυχίες στο ενεργητικό του…
Τι ζητούν, ευλόγως, οι πολίτες από τον πρώην Πρωθυπουργό; Να πει μια κουβέντα ζητούν. Επειδή επί των ημερών του διεπράχθησαν σκάνδαλα θηριώδη. Για τα οποία μάλιστα από τότε βοούσε το σύμπαν. Μια κουβέντα ζητούν, μια εξήγηση, μια συγνώμη. Και ασφαλώς την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης. Της πολιτικής ευθύνης που του ανήκει έτσι κι αλλιώς. Τα ίδια ζητούν οι πολίτες και από την σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Γιατί, εδώ που τα λέμε, η Φώφη Γεννηματά «κληρονόμησε» το ΠΑΣΟΚ με την ιστορία του και μ’ όλα του τα καλά. Αλλά και με τις αμαρτίες του, μην το ξεχνάμε.
Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (και των διάδοχων σχημάτων ΔΗΣΥ, ΚΙΝΑΛ) οφείλει επί πλέον να εξηγήσει και κάποια άλλα πράγματα. Γιατί, ας πούμε, επιφανή (και σήμερα…) στελέχη του καταχώνιασαν ως μη αξιοποιήσιμη τη λίστα Λαγκάρντ, και γιατί αρνήθηκαν να παραλάβουν τη λίστα Μπόργιανς. Κι ακόμη, γιατί τα ίδια επιφανή (και σήμερα…) στελέχη του «αθώωσαν» με την υπογραφή τους και τον Άκη και τον Γιάννο στις προανακριτικές επιτροπές που προηγήθηκαν. Ε τι λέτε; Δεν οφείλονται και επ’ αυτών κάποιες εξηγήσεις;
Και, επί τέλους, μπορεί να μην ευθύνεται στο σύνολό του το ΠΑΣΟΚ για τις λαμογιές των στελεχών του. Μπορεί να μην έχουν την παραμικρή προσωπική ανάμειξη ο Κώστας Σημίτης και η Φώφη Γεννηματά. Όμως είναι το ίδιο το σύστημα που είχε τότε οικοδομηθεί, επί ΠΑΣΟΚ αλλά και επί ΝΔ, που ευνοούσε την διάπραξη εγκλημάτων κατά του δημοσίου συμφέροντος, και που οδηγούσε σ’ αυτά. Και βεβαίως δεν είναι ανεύθυνοι γι αυτό, αντιθέτως. Γιατί, πώς να το κάνουμε, ο Τσοχατζόπουλος και ο Παπαντωνίου και ο Μαντέλης, αλλά και ο Τσουκάτος με το «ορφανό» εκατομμύριο της Siemens, δεν αποτελούν συμπτώσεις. Συμπτώματα αποτελούν της κακοήθους παθογένειας μιας πολύ συγκεκριμένης εποχής, ενός πολύ συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος, κάποιων πολύ συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων.
Κάπως έτσι άλλωστε εξηγείται η έκδηλη αμηχανία, η καταφανώς ένοχη αμηχανία αμφοτέρων των κομμάτων του ιστορικού δικομματισμού. Άσε που αγωνιούν και για το τι πιθανώς μέλλει γενέσθαι αύριο, μεθαύριο…
