Ένα Koγκρέσο διαιρεμένο στα δύο, με τους Δημοκρατικούς να ανακτούν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων και τους Ρεπουμπλικανούς να διατηρούν τον έλεγχο της Γερουσίας, προέκυψε από τις κάλπες των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ.
Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, οι Δημοκρατικοί κέρδισαν 26 έδρες, φτάνοντας τις 216, και τους υπολείπονται δύο για πλήρη έλεγχο της Βουλής ενώ οι Ρεπουμπλικανοί πήραν 192 έδρες.
Στη Γερουσία: Οι Δημοκρατικοί πήραν 44 έδρες, δηλαδή έχασαν 3 τις οποίες κέρδισαν οι Ρεπουμπλικανοί που έχουν πλέον 51 από τις 100 έδρες.
Στις ενδιάμεσες εκλογές, υπό κανονικές συνθήκες οι εν ενεργεία πρόεδροι επιβεβαιώνουν την ισχύ τους , σαν να πρόκειται για ένα δημοψήφισμα.
Με βάση τα αποτελέσματα των προχθεσινών εκλογών, οι Δημοκρατικοί παίρνουν πίσω τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων όμως η νίκη των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία φαίνεται να «κόβει» τη φόρα του Δημοκρατικού κόμματος. Τα αποτελέσματα στέλνουν απορριπτικό μήνυμα εναντίον του Τραμπ και των συντηρητικών, της αντι-μεταναστευτικής του ατζέντας φαίνεται ότι έδωσε «χώρο» στους Δημοκρατικούς να κερδίσουν σε περιοχές κρίσιμες ενόψει και των προεδρικών εκλογών του 2020.
Αλλά ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή στις ενδιάμεσες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων 20 χρόνων αφού πρώτα εξηγήσουμε λίγο το σύστημα του Κογκρέσου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η άνω βουλή του δι-θάλαμου νομοθετικού σώματος των Ηνωμένων Πολιτειών, και μαζί με την Βουλή των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελούν το Κογκρέσο.
Η σύνθεση και οι εξουσίες της Γερουσίας καθορίζονται στο Άρθρο Ένα του Συντάγματος. Κάθε πολιτεία εκπροσωπείται από δύο γερουσιαστές, άσχετα με τον πληθυσμό. Οι γερουσιαστές έχουν κλιμακωτές εξαετείς θητείες.
Οι ψηφοφόροι που συμμετείχαν στις ενδιάμεσες εκλογές της 6ης Νοεμβρίου φέτος ξεπέρασαν τα 113 εκατομμύρια, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του τηλεοπτικού δικτύου CBS, αριθμός που ξεπερνά κατά πολύ τα 83 εκατομμύρια που ψήφισαν στις αντίστοιχες εκλογές του 2014.
Η συμμετοχή εκτιμάται ότι ανήλθε στο 49% των εγγεγραμμένων, αν και το αμερικανικό σύστημα καθιστά πολύ δύσκολο τον ακριβή υπολογισμό της.
Μπαράκ Ομπάμα
T0 2014, έξι χρόνια μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα, η επιλογή των Αμερικανών για μια πιο αποφασιστική και “δυναμική” εξωτερική πολιτική ήταν το μήνυμα των ενδιάμεσων εκλογών για το Κογκρέσο. Ο Μπαράκ Ομπάμα τότε χρεώθηκε την αδυναμία να αποτρέψει αρνητικές εξελίξεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ουκρανία, όπου η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία αποτέλεσε βαρύ πλήγμα για τη Δύση και προκάλεσε ενόχληση και δυσφορία στην αμερικανική κοινή γνώμη.
Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν οι δημοκρατικοί 9 Γερουσιαστές και 13 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Οι- τότε- νέοι συσχετισμοί στο Κογκρέσο συνέβαλαν ώστε να υπάρξει πρόοδος στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου. Οι Ρεπουμπλικάνοι στη Γερουσία και τη Βουλή προσέγγιζαν πιο θετικά το συγκεκριμένο εγχείρημα, σε αντίθεση με πολλά δημοκρατικά μέλη του Κογκρέσου, που ανησυχούσαν ότι αυτή η ζώνη ελεύθερου εμπορίου θα οδηγούσε σε απώλεια θέσεων εργασίας για αμερικανούς εργαζόμενους.
Στο εσωτερικό σκηνικό, το αποτέλεσμα είναι απόρροια της απογοήτευσης που ένιωσε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας για το γεγονός ότι παρότι η αμερικανική οικονομία αναπτυσσόταν με ενθαρρυντικούς ρυθμούς και βρισκόταν σε σαφώς καλύτερη κατάσταση από αυτή της ευρωζώνης και άλλων σημαντικών οικονομιών, η ανάκαμψη που καταγραφόταν ήταν άνιση.
Η πραγματικότητα αυτή κόστισε στον δημοκρατικό πρόεδρο, από τον οποίο τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα είχαν μεγάλες προσδοκίες και απαιτήσεις.
Δύο χρόνια νωρίτερα, μετά τη θριαμβευτική εκλογή του Ομπάμα, στις ενδιάμεσες εκλογές του 2010, με την ανάπτυξη και την αγορά εργασίας να κινούνται υποτονικά, οι Δημοκρατικοί πλήρωσαν το τίμημα στις εκλογές απέναντι στους Ρεπουμπλικάνους και την υπερσυντηρητική πτέρυγά τους. Εκτός από 6 έδρες στη Γερουσία και 63 στη Βουλή των Αντιπροσώπων έχασαν επίσης και αρκετές Πολιτείες.
Τζώρτζ Μπους
Κατά την προηγούμενη Προεδρία, του Ρεπουμπλικάνου Τζώρτζ Μπους, τα αποτελέσματα στις ενδιάμεσες εκλογές ήταν λίγο διαφορετικά. Κατά τις πρώτες ενδιάμεσες εκλογές το 2002 οι Ρεπουμπλικάνοι βγήκαν οριακά “κερδισμένοι” ενισχύοντας κατά 8 θέσεις τη δύναμή τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων και κατά 2 έδρες στη Γερουσία, ενώ το 2006 αποδυναμώθηκαν κατά 30 και 6 έδρες αντίστοιχα.
Μπίλ Κλίντον
Τέλος, αν πάμε και στη θητεία του Μπίλ Κλίντον, θα δούμε ότι στις πρώτες ενδιάμεσες εκλογές, δηλαδή το 1994, ο Κλίντον ενίσχυσε τη δύναμη του και στη Γερουσία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων, κατά 9 και 54 έδρες αντίστοιχα, ενώ στις δεύτερες ενδιάμεσες εκλογές ενδυναμώθηκε οριακά, κατά 5 μόνο έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και δεν είχε καμία αλλαγή στις έδρες της Γερουσίας.
