Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, Φρίντριχ Μερτς ή Γενς Σπαν; Τρεις υποψήφιοι, ένας θα είναι όμως ο διάδοχος της Άνγκελα Μέρκελ στην ηγεσία της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών. Ποιες είναι οι θέσεις των τριών σε καίρια για τη Γερμανία ζητήματα;
Σχέσεις με ΗΠΑ / Ντόναλντ Τραμπ
Η Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής κάποια δήλωση αναφορικά που να κινήσει το ενδιαφέρον είτε θετικά είτε αρνητικά αναφορικά με τις ΗΠΑ. Δεδομένου ότι προέρχεται από το Ζάαρλαντ, κρατίδιο που γειτνιάζει με την Γαλλία, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι εκ φύσεως ειδικός στη γειτονική χώρα, ως προς τις ΗΠΑ όμως μάλλον έχει αρκετό δρόμο ακόμη να διανύσει.
Από τον Φεβρουάριο που ανέλαβε την θέση της γ.γ. της CDU επισκέφθηκε μία φορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εκφώνησε ομιλία στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου των κυβερνητών των ΗΠΑ και επισκέφθηκε το εργοστάσιο της BMW. Τίποτα περισσότερο. Όπως και στη Γερμανία, έτσι και στις ΗΠΑ τα Μέσα την αποκαλούν συχνά “μίνι Μέρκελ”. Ως ευαίσθητη και ευφυής γυναίκα δεν πρόκειται να γίνει η αγαπημένη του άξεστου Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Φρίντριχ Μερτς ως επικεφαλής της φιλοαμερικανικής οργάνωσης “Atlantik-Brücke” διατηρεί καλές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για εκείνον η διατλαντική συνεργασία αποτελεί έναν από τους πυλώνες της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Όταν όμως ο Τραμπ αρχίζει της απειλές για επιβολή κυρώσεων, ο Μερτς αλλάζει διάθεση. Ως άνθρωπος της οικονομίας δεν θέλει να ακούει για περιορισμούς στις εμπορικές συναλλαγές.
Ο Γενς Σπαν, ο νέος και αποφασιστικός επικριτής της Μέρκελ, κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον τον υποστηρικτών του Τραμπ. Ο άνδρας με το επαναστατικό ίματζ ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συναντήσουν το νέο αμερικανό πρέσβη στο Βερολίνο, Ρίτσαρντ Γκρένελ, και λίγο αργότερα έγινε δεκτός στον Λευκό Οίκο από τον σύμβουλό ασφαλείας Τζον Μπόλτον. Για τον Τραμπ η ανάδειξη του Σπαν σε επικεφαλή των Χριστιανοδημοκρατών θα ήταν μόνο το πρώτο βήμα. Αυτό που πραγματικά θα ήθελε θα ήταν να τον δει καγκελάριο.
Σχέσεις με Ρωσία / Βλαντίμιρ Πούτιν
Για την ΑΚΚ, όπως αποκαλούν οι Γερμανοί την Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, η Ρωσία παραμένει αχαρτογράφητη περιοχή. Θα πρέπει να θεωρηθεί, ωστόσο, δεδομένο ότι θα έχει μιλήσει πολλάκις με την Άνγκελα Μέρκελ -δεινή γνώστη της Ρωσίας- για τον επικεφαλής του Κρεμλίνου. Μέχρι στιγμής, όλες οι δηλώσεις της περί Μόσχας αντανακλούν τις τοποθετήσεις της καγκελαρίου. Είναι βέβαιο ότι, όπως και η Μέρκελ, θα αντιμετωπίσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν με προσοχή, δεδομένης της εισβολής στην Ουκρανία.
“Οι δημοκρατίες της Δύσης είναι οι κυριότετοι εταίροι της Γερμανίας”. Αυτή τη δήλωση έκανε τις προάλλες ο Φρίντριχ Μερτς σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Βερολίνο. Επομένως, η ημιδημοκρατική Ρωσία έρχεται μάλλον σε δεύτερη μοίρα. Οι προτεραιότητες του Μερτς είναι σαφείς: ως ένθερμος υποστηρικτής της ενίσχυσης του αμυντικού εξοπλισμού και φίλος του ΝΑΤΟ βλέπει την Ρωσία ως φυσικό στρατηγικό αντίπαλο. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να δείχνει κατανόηση έναντι του Πούτιν. Γι αυτό, ενώ ο Μερτς βλέπει τον Πούτιν ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τη Δύση, παράλληλα αναγνωρίζει ότι η Δύση δεν λαμβάνει υπόψιν τα ευαίσθητα σημεία που αφορούν στη Ρωσία.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Γενς Σπαν. Γατζωμένος στο άρμα της Δύσης και επικριτικός έναντι της Ανατολής, αλλά εκφράζεται με ακόμη πιο αυστηρό τρόπο: “Δείτε τη Ρωσία ή την ισλαμιστική τρομοκρατία. Κυριαρχεί ανασφάλεια στη γειτονιά”, έχει δηλώσει μεταξύ άλλων. Μάλιστα, έχει κατηγορήσει πολλάκις τους Σοσιαλδημοκράτες και την Αριστερά για διαλλακτική στάση έναντι του ρώσου προέδρου.
Η σχέση με την προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική της Μέρκελ
Η ΑΚΚ συντάσσεται απόλυτα με τη γραμμή Μέρκελ. Συμμερίζεται την ανθρωπιστική προσέγγιση της καγκελαρίου. Διαφοροποιήθηκε μόνο μία φορά όταν πρότεινε για τους πρόσφυγες νεαρής ηλικίας θητεία ενός έτους στον Ομοσπονδιακό Στρατό ή στο πεδίο των κοινωνικών υπηρεσιών, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.
Ο Φρίντριχ Μερτς δεν βλέπει αρνητικά την προσφυγική πολιτική Μέρκελ, υπό την προϋπόθεση ότι ο αριθμός των προσφύγων δεν θα αυξηθεί. Έχει προειδοποιήσει ωστόσο για “υπερβολική επιβάρυνση και φόβο προκαλούμενο από τους μεγάλους αριθμούς προσφύγων” του γερμανικού λαού, ενώ έχει κάνει λόγο και για τον κίνδυνο αύξησης της εγκληματικότητας. Παράλληλα, έχει κατηγορήσει την Εναλλακτική για τη Γερμανία για ενίσχυση του αισθήματος φόβου των πολιτών. Παρά τις όποιες ενστάσεις του, ο Μερτς δεν τάσσεται σε καμία περίπτωση υπέρ μίας δεξιάς στροφής στην προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική.
Κάτι που δεν μπορεί να πει κανείς για τον Γενς Σπαν, δριμύτατο επικριτή της πολιτικής των ανοιχτών θυρών της Άνγκελα Μέρκελ. Δεδομένου ότι η πολιτική ασύλου παραμένει ένας από τους βασικούς λόγους απώλειας δημοφιλίας της CDU και εκλογικής δύναμης του κόμματος, θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι εάν ο Σπαν αναδειχθεί σε επικεφαλής του κόμματος, η στροφή προς τα δεξιά θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη.
Δομίνα Διαμαντοπούλου
