Η “απόλυση” του Αμερικανού υπουργού Δικαιοσύνης, Τζεφ Σέσσιονς από τον Ντ. Τραμπ μια μερα μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ είναι ένα από τα βασικά θέματα στον διεθνή Τύπο.
Στις ΗΠΑ: “Ο υπουργός Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσσιονς εκδιώχθηκε απο τον Λευκό Οίκο” αναφέρει η WSJ
“Ο Τραμπ απολύει τον Σέσσιονς μια μέρα μετά τις ενδιάμεσες εκλογές” ο τίτλος των FT.
Η Repubblica αναφέρει ότι η απόλυση του προκαλεί ερωτηματικά για την ανεξάρτητη έρευνα του Ρόμπερτ Μιούλερ.
Η Monde επικεντρώνεται στην μεγάλη πίεση που οδήγησε στην παραίτηση του Σέσσιονς αναφέροντας ότι “ο πρόεδρος δεν τον συγχώρεσε που αποσύρθηκε από την έρευνα για τη Ρωσία”
Η Welt αναφέρει ότι η παραίτηση δεν πρέπει να προκαλεί “έκπληξη” στην Ουάσινγτκον καθώς ο Τραμπ δεν έκρυψε ποτέ τη δυσαρέσκειά του για τον Σέσσιονς. Ο Τραμπ είναι κολλημένος σε έναν “φαύλο κύκλο” : όσο περισσότερο επιχειρήσει να εμπλακεί στην έρευνα τόσο πιο ύποπτος θα φανεί…
Ο Αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης απολύθηκε απο τον Ντ. Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος τον είχε επικρίνει εδώ και μήνες κυρίως λόγω της άρνησής του να εποπτεύσει την έρευνα για την φερόμενη παρέμβαση της Ρωσίας υπέρ του Ντ. Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του 2016. Ο Μάθιου Γούιτακερ, ο επικεφαλής προσωπάρχης στο υπουργείο και επικριτής της έρευνας θα αναλάβει προσωρινά τη θέση του Σέσσιονς. Ο Ειδικός ανακριτής, Ρόμπερτ Μιούλερ ερευνά αν υπάρχει παρέμβαση της Ρωσίας στην προεκλογική εκστρατεία υπέρ του Τραμπ. Η έρευνα ήδη έχει οδηγήσει στην απόδοση ευθυνών και ποινών σε αρκετούς εκ των συνεργατών του Τραμπ.
Γιατί απολύθηκε ο Σέσσιονς; αναρωτιέται το BBC. Ο Τραμπ είχε επικρίνει επανειλημμένως τον υπουργό του όταν ο Σέσσιονς αποσύρθηκε από την έρευνα για τη Ρωσία, τον Μάρτιο του 2017. Σε συνέντευξή του στους NYTimes τον Ιούλιο του 2017 ο κ Τραμπ “ο Σέσσιονς δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε απαλλάξει τον εαυτό του απο την έρευνα, χωρίς να μου το έχει πει, αν το είχε κάνει δεν θα του ανέθετα τη θέση αυτή” Ο κ Σέσσιονς απομακρύνθηκε από μόνος οτυ από την έρευνα όταν οι Δημοκρατικοί τον κατηγόρησαν ότι απέτυχε να αποκαλύψει τις επαφές που είχε με τον Ρώσο πρέσβη στη διάρκεια της ακρόασής του στη Γερουσία. Ο υπουργός δήλωσε τότε ότι είχε ξεχάσει αυτές τις συναντήσεις, που έγιναν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ. Αρκετές φορές ο Τραμπ είχε χαρακτηρίσει τον Σέσσιονς “πολύ αδύναμο” και “επαίσχυντο”.
Αυτό που θα συμβεί από εδώ και πέρα είναι κρίσιμο. Η έρευνα του κ Μιούλερ θα πρέπει να συνεχίσει αδιάκοπτα παρά το γεγονός ότι ο ειδικός ανακριτης θα πρέπει να περιορίσει το χρονοδιάγραμμά του. Υπάρχει βέβαια η πιθανόττητα ότι αυτή η κίνηση είναι μια πρώτη απόπειρα του Λευκού Οικου να “κλείσει” την έρευνα ή να κρατήσει μυστικο το πόρισμα.
“Νέος ρόλος: Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντ. Τραμπ θα χρειαστεί να συνεργαστεί με το Κογκρέσσο, και ειδικά με τη Βουλή των Αντιπροσώπων και κατ’ επέκταση με τον κόσμο, κάτι που έχει αποφύγει εδώ και δύο χρόνια και ίσως τελικά χρειαστεί να εξελιχθεί τουλάχιστον σε έναν κανονικό πολιτικό. Θα το κάνει; Ήδη ο Τζεφ Σέσσιονς απελύθη μετά από αίτημα του Τραμπ από τη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Πάντως στις ενδιάμεσες εκλογές αμφότερες πλευρές δηλώνουν νικήτριες. Αίσθηση προκάλεσε χθες η απόφαση του Λευκού Οικου να ακυρώσει τη δημοσιογραφική διαπίστευση του ρεπόρτερ του CNN, Tζιμ Ακόστα ισχυριζόμενος ότι εντελώς εσφαλμένα άγγιξε μια δόκιμη καθώς επιχειρούσε να του πάρει το μικρόφωνο στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του Τραμπ. “Πρόκειται για ψέμμα” είπε ο Ακόστα. Άλλοι ρεπόρτερ τράβηξαν βιντεο που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Την ίδια ώρα, οι Δημοκρατικοί έχουν να κάνουν αρκετό ψάξιμο, αν θέλουν να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές το 2020.
“Η Γερμανία ελπίζει και ανησυχεί μετά τις ενδιάμεσες εκλογές” αναφέρει η DW. Σε μια πρώτη αντίδραση ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας δήλωσε στην εφημερίδα Neue Passauer Presse ότι οι εκλογές ανέδειξαν το διχασμό της αμερικανικής κοινωνίας. Δυστυχώς όμως, τόνισε, παρόμοια είναι η εικόνα και σε πολλές άλλες χώρες της Δύσης. Παράλληλα ο γερμανός υπουργός απηύθυνε έκκληση στους Ευρωπαίους να αναλάβουν ενεργότερο ρόλο σε διεθνές επίπεδο από τη στιγμή που Ουάσιγκτον, στο πνεύμα της πολιτικής America First, αποχωρεί πλέον σταδιακά από διεθνείς συμφωνίες. Για τον λόγο αυτό η ΕΕ οφείλει να απαντήσει με ενιαία φωνή σε σημαντικά ζητήματα, όπως η επιβολή δασμών στις εξαγωγές της, υπογράμμισε ο Χάικο Μάας. Από την πλευρά της, η γενική γραμματέας των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ-Καρεμπάουερ, η οποία θα διεκδικήσει την προεδρία του CDU στο συνέδριο του Δεκεμβρίου θεωρεί ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών ο πρόεδρος Τραμπ θα συνεχίσει την πολιτική του και θα επιδιώξει με αυτήν την επανεκλογή του το 2020. Η γερμανίδα πολιτικός τάσσεται ωστόσο υπέρ της καλλιέργειας στενότερων σχέσεων με τις αμερικανικές πολιτείες, παρακάμπτοντας κατά κάποιο τρόπο τον αμερικανό πρόεδρο. Η πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών Αντρέα Νάλες χαιρέτισε το καλό εκλογικό αποτέλεσμα των Δημοκρατών τονίζοντας ότι «οι ΗΠΑ είναι κάτι πολύ περισσότερο από την καλλιέργεια φόβου, τις μονομερείς ενέργειες και τα συνθήματα κατά των μειονοτήτων. Για εμάς τους Ευρωπαίους το εκλογικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι εξακολουθούμε να επιδιώκουμε την βελτίωση των διατλαντικών σχέσεων, ταυτόχρονα όμως στόχος μας είναι να αποκτήσει η ΕΕ με τη στήριξη των χωρών-μελών δυνατότερη φωνή σε διεθνές επίπεδο». Απογοητευμένη από το εκλογικό αποτέλεσμα εμφανίζεται η διευθύντρια της Γερμανικής Εταιρείας Εξωτερικών Πολιτικής Ντανιέλα Σβάρτσερ. Μιλώντας στην DW η γερμανίδα πολιτικός επιστήμονας τονίζει ότι «από ευρωπαϊκή σκοπιά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, μιας και θα σήμαιναν αυστηρότερο έλεγχο του προέδρου Τραμπ από τους Δημοκρατικούς»
Στο μεταξύ, το Politico στο άρθρο του “τι σημαίνει για την Ευρώπη μια Βουλή των Αντιπροσώπων με πλειοψηφία Δημοκρατικών” σημειώνει ότι “πέρα από την επιτροπή για Ευρωπαϊκές υποθέσεις θα υπάρξει μια αλλαγή και στον τρόπο που θα χειριστούν θέματα όπως η Ρωσία και τα Βαλκάνια. Η Ρωσία είναι το προφανές. Αλλά τα Βαλκάνια όχι και τόσο. Δεν είναι μόνο επειδή η περιοχή έχει πλέον γεωπολιτική σημασία αλλά υπάρχει προσωπικό ενδιαφέρον του επικείμενου νέου προέδρου της εν λόγω επιτροπής του αντιπροσώπου της Ν. Υόρκης, Έλιοτ Έιντζελ που έχει ως στόχο να γίνει ο “άνθρωπος του Κοσόβου” στη Βουλή και ένας προσωπικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για την ενίσχυση των σχέσεων με το Μαυροβούνιο, την ΠΓΔΜ και τη Βοσνία
Για Κόσοβο: «Προκλήσεις, απειλές, εκδίκηση, χαρακτηρίζουν τη σχέση Βελιγραδίου και Πρίστινας, σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο: «Διένεξη χωρίς τέλος»: «Αφότου Αθήνα και Σκόπια ξεκίνησαν τις προσπάθειες επίλυσης του ονοματολογικού, η αντιπαράθεση Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας είναι η πλέον η πιο δυσεπίλυτη στα Βαλκάνια. Η Πρίστινα ρίχνει τώρα λάδι στη φωτιά και επιβάλλει δασμούς σε εισαγωγές από τη Σερβία και την Βοσνία-Ερζεγοβίνη ως απάντηση σε μια όπως την χαρακτηρίζει “εχθρική πολιτική”. Η πρόταση για ανταλλαγή εδαφών γέννησε πρόσφατα ελπίδες για μια εκτόνωση της διένεξης. Όμως το αμφιλεγόμενο σχέδιο για τη χάραξη νέων συνόρων δεν βρίσκεται πλέον στο τραπέζι και έτσι χάθηκε και η τελευταία ελπίδα που έμοιαζε να είναι το πολυπόθητο φως στην άκρη του τούνελ.
Για Spitzenkandidat: “Βέμπερ ή Στουμπ; Το ΕΛΚ θα επιλέξει σήμερα τον επικεφαλής υποψήφιο. Αναμένονται τα αποτελέσματα νωρίς το απόγευμα. Και τι έγινε σε αυτό το ντιμπέιτ; αναρωτιέται το Politico. Δεν υπήρξε τελικά ντιμπέιτ των δύο υποψηφίων χθες. Οι επικεφαλής του ΕΛΚ πέτυχαν να παρεμποδίσουν κάθε δημόσια αντιπαράθεση ή διαφωνία μεταξύ των δύο υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν. Η συντονίστρια της συζήτησης Mairead McGuinness, μια Ιρλανδή αντιπρόεδρος του ΕΛΚ έθεσε μάλλον ήπιες ερωτήσεις για ποικίλα ευρωπαϊκά θέματα στην περίπου μισής ώρας συζήτηση. Η μόνη προβοκατόρικη ερώτηση που έθεσε ήταν “θέλετε και οι δύο να κερδίσετε ε;” Όριο: Ο Βέμπερ που έχει τη στήριξη όλων των πρωθυπουργών, μελών του ΕΛΚ και αρκετών αρχηγών κομμάτων είναι το ξεκάθαρο φαβορί. Θα ήθελε όμως να λάβει τουλάχιστον το 80% των ψήφων για να θεωρήσει την εκλογή του επιτυχία. Θέλει να το πετυχει αυτό δεδομένου ότι η υποψηφιότητά του έχει μεγαλύτερη στήριξη απο το κόμμα απο εκείνη που είχε ο προκάτοχός του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Ο Γιούνκερ κέρδισε έναντι του Μπαρνιέ το 2014 με μάλλον μικρή διαφορά 382 έναντι 245. Τουλάχιστον 200 μέλη των εθνικών αποστολών δεν είχαν παρευρεθεί. Ο Τζόζεφ Ντόουλ, ο επικεφαλής του ΕΛΚ σε σύντομη συνέντευξή του στο Politico δήλωσε ότι προσπάθησε να ηγηθεί του κόμματος με τον πιο ήπιο τρόπο, σχεδόν πατρικό. “Προσπαθώ να κρατήσω την οικογένεια ενωμένη και να ηγηθώ ως καλός πατέρας και αυτός ήταν πάντα ο στόχος μου. Κάποιες φορές ο πατέρας θυμώνει όμως. Αργότερα μέσα στην ημέρα χρησιμοποίησε και πάλι τη … μεταφορική έννοια του πατέρα για να μιλήσει για τη σχέση του με τον Βίκτορ Όρμπαν “σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένα τρομερό παιδί προσθέτοντας ότι προτιμά “να κρατήσει αυτό το παιδί εντός της οικογένειας”.
Για Ιταλία – ΕΚΤ: “H EKT επιλέγει τον Ένρια για την εποπτεία του συμβουλίου” αναφέρουν οι FT:
“Ένας Ιταλός στο τιμόνι…” σχολιάζει το Politico
Ο νέος επόπτης της ΕΚΤ θα είναι ο Αντρέα Ενρία, το ΔΣ της τράπεζας αποφάσισε με μυστική ψηφοφορία. Ο Ένρια που ήταν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής κέρδισε έναντι τον Ιρλανδού Σάρον Ντόνερι. Ως επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού, SSM ο Ιταλός θα επιβλέπει τις ευθύνες των τραπεζικών εποπτικών αρχών που περιλαμβάνουν τη διαβεβαίωση ότι οι τράπεζες έχουν αρκετά κεφάλαια για να αντιμετωπίσουν μελλοντικές κρίσεις. Ο Ένρια θα αντικαταστήσει την Ντανιέλ Νουί που αποχωρεί από τη θέση αυτή την 1η Ιανουαρίου του 2019. Ας παίξουμε ένα “παιχνίδι” και ας μετρήσουμε τους Ιταλούς που βρίσκονται σε ανώτατες ευρωπαϊκές θέσεις: είναι ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, ο Αντόνιο Ταγιάνι πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου (ο οποίος επέδειξε ζήλο να μάθει τα “κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών, πέρυσι) και ο Ρομπέρτο Γκουαλτιερι, τον επικεφαλής της επιτροπής οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Τώρα εχουμε και τον Ενρία. Αλλά το θέμα είναι πως η ιταλική κυβέρνηση δεν τον ήθελε. Και χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία και το Βέλγιο επέλεξαν να μην τον στηρίξουν παρά τις γνώσεις και την εμπειρία του με το σκεπτικό ότι δεν θα έπρεπε να επιβραβευθεί η Ρώμη με μια ακόμα ανώτερη ευρωπαϊκή θέση ειδικά αυτή την περίοδο.
Στη Γερμανία: Η Süddeutsche Zeitung αναλύει τις διαφορές μεταξύ της Κάρενμπαουερ και του Φρίντριχ Μέρτζ ως “διαδόχους” της Μέρκελ. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο η Κάρενμπάουερ μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η πλέον κατάλληλη και δεν θα πρέπει να την ξεγράψουμε τόσο εύκολα.
“Νέα εποχή” η Αννεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ ξεκινά τη μάχη για τη “διαδοχή” της Άγκελα Μέρκελ ως επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών. Δεν θα υπάρξει επανάσταση… αν κερδίσει τους συνυποψηφίους της, αναφέρει το Politico. Σε συνέντευξη Τύπου χθες η Κραμπ – Καρενμπάουερ είπε ότι “η Μέρκελ είναι η εκλεγμένη καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και απο τη στιγμή που έχει την πλειοψηφία στην Μπούτεσταγκ για τον λόγο αυτό θα παραμείνει ως έχει”. “Είναι το τέλος μιας εποχής. Ευχαριστούμε την Άγκελα Μέρκελ για τη σπουδαία συμφωνία” είπε.
Στη Γαλλία: “Κατακραυγή εναντίον του Μακρόν για την πρόθεσή του να τιμήσει τον συνεργάτη των Ναζί” το θέμα αυτό κυριαρχεί σήμερα στον γαλλικό Τύπο. Για “αυτογκόλ” κάνουν λόγο κάποια δημοσιεύματα καθώς ο Γάλλος πρόεδρος στο πλαίσιο της εξαήμερης περιοδείας του σε ιστορικές πόλεις και τοποθεσίες για να τιμήσει το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και να ενισχύσει το προφίλ του θεώρησε καλό να ανακοινώσει ότι θα τιμήσει τον δωσίλογο Φιλίπ Πετέν, τον στρατάρχη που συνεργάστηκε στενά με τους Ναζί και ηγήθηκε του καθεστώτος του Βισί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα τον τιμησει το Σάββατο μαζί με άλλους 7 στρατάρχες στο μνημείο πεσόντων “Invalides” των Παρισίων στο πλαίσιο των εορτασμών για τη λήξη του Α’ Παγκ. Πολέμου, όπου θα παραστουν και πολλοί ξένοι ηγέτες. “Θεωρώ απολύτως θεμιτό να τιμούμε τους στρατάρχες που οδήγησαν τον στρατό μας στη νίκη” ανέφερε χθες ο Μακρόν σε δημοσιογράφους στην πόλη Σαρλεβίλ – Μεζιέρ, όπου πριν απο έναν αιώνα βρισκόταν η πρώτη γραμμή του μετώπου μεταξύ των Γάλλων και των Γερμανών στρατιωτικών. “Ο στρατάρχης Πετέν υπήρξε ένας μεγάλος στρατιώτης στον Α’ Π.Π” είπε προσθέτοντας απλά ότι “πήρε κάποιες μοιραίες αποφάσεις” δύο δεκαετίες αργότερα. Μια δήλωσή του, που όπως αναμενόταν προκάλεσε ήδη σφοδρές αντιδράσεις όχι μονο στις εβραϊκές οργανώσεις της Γαλλίας – που δεν ξεχνούν τη συνέργεια του στρατάρχη στο Ολοκαύτωμα και την αποστολή 76.000 Γαλλοεβραίων στα χιτλερικά στρατόπεδα συγκέντρωσης – αλλά και από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, πέρα από τη θύελλα στα social media. Ο Πετέν πρωταγωνίστησε στη νικηφόρα μάχη του Βερντέν χάρη στην οποία προήχθη σε αρχιστράτηγο του γαλλικού στρατού στα μέσα του 2017. Χάρη στην προτίμηση του στρατάρχη στις μετωπικές επιθέσεις του στρατού το Βερντέν εξελίχθηκε σε μια από τις αιματηρότερες συγκρουσεις στα χαρακώματα όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από 300.000 Γάλλοι στρατιώτες και Γερμανοί ενώ τραυματίστηκε πάνω από 1 εκ. Ήταν τόσο μεγάλες οι απώλειες που καποιοι στρατιώτες στασίασαν και τιμωρήθηκαν με τουφεκισμό. Όμως η προπαγάνδα της εποχής ανέδειξαν τον Πετέν “στο λιοντάρι του Βερντέν”. Το 1940 μετά την ήττα σοκ της Γαλλίας ο φιλοφασίστας Πετέν έσπευσε να υπογράψει ανακωχή με τον Χίτλερ και να αναλάβει την πρωθυπουργία του κράτους του Βισί. Μετά τον πόλεμο ο Πετέν καταδικάστηκε σε θάνατο για προδοσία αλλά τον έσωσε ο πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ που μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια.
Για ευρωπαϊκή άμυνα: “Η Γερμανία επιφυλακτική απέναντι στην πρωτοβουλία της Γαλλίας για την ευρωπαϊκή άμυνα” αναφέρει η DW. Οι υπουργοί Άμυνας από10 ευρωπαϊκές χώρες συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι χθες για να συζητήσουν την ατζέντα για την “Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Παρεμβάσεων” (ΕΙ2) μια συμμαχία άμυνας, που έχει οραματιστεί ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν. “Για να αντιμετωπίσουμε τις νέες απειλές, η Ευρώπη χρειάζεται μια ισχυρή άμυνα” ανέφερε ο Γάλλος υπουργός Άμυνας σε ένα tweet του μετά τη συνάντηση. “Με την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Παρεμβάσεων 10 ευρωπαϊκές χώρες δεσμεύονται για την προστασία της”. Ο στόχος της E12 είναι να δημιουργήσει μια κοινή κουλτούρα στρατηγικής που θα επιτρέψει την άμεση ανταπόκριση σε κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων και των ανθρωπιστικών προσπαθειών. Επί της ουσίας δεν στοχευει στην ίδρυση ενός υπερεθνικού ευρωπαϊκού στρατού. Παρ’ όλα αυτά ως πρωτοβουλία εκτός Ε.Ε και ΝΑΤΟ ο Γάλλος υπουργός Άμυνας προσπάθησε να καθησυχάσει τις ανησυχίες ότι θα υπονομεύσει τις δομές της άμυνας της Ευρώπης αλλά και της βορειοατλαντικής συμμαχίας. “Με την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Παρεμβάσεων ολόκληρη η Ε.Ε και ο ευρωπαϊκός βραχίονας του ΝΑΤΟ θα ενισχυθεί” προσέθεσε. Η ανησυχία όμως των Γερμανών είναι ότι μέσω αυτής της Πρωτοβουλίας η χώρα τους θα μπορούσε να εμπλακεί σε περιπέτειες… για παράδειγμα στην Αφρική. Αναλυτές εκτιμούν δε ότι η πρωτοβουλία προκαλεί άλλες προκλήσεις για τη Γερμανία ειδικά σε ό,τι αφορά επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Επίσης υπάρχει ενόχληση ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι προς την ενίσχυση των στόχων της εξωτερικής πολιτικής του Παρισιού. “Το Βερολίνο έχει απορρίψει κάθε παρόμοια πρόταση υπό τον φόβο ότι θα μπορούσαν να οδηγησουν σε στρατιωτικές περιπέτειες στην Αφρική” τόνισε ο Φίλιπ Ρότμαν, βοηθός διευθυντή για το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Δημόσιας Πολιτικής. Επίσης, λόγω του στρατιωτικού παρελθόντος της Γερμανίας οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να λαμβάνουν πρώτα την έγκριση του κοινοβουλίου για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν την απόφαση της Γαλλίας να αποσυρθεί στρατιωτικά από άλλες περιοχές όπως το Αφγανιστάν και το Κόσοβο αποτελούν ένδειξη ανησυχίας για τους σκοπούς της πρωτοβουλίας.
Για Ελλάδα: “Οι ορθόδοξοι ιερείς θα βγουν απο το μισθολόγιο του Δημοσίου” αναφέρει ο Guardian. Η αριστερή κυβέρνηση στην Αθήνα προχωρησε σε ένα ριζοσπαστικό βήμα αλλάζοντας τις σχέσεις του ελληνικού κράτους με την ισχυρή ορθόδοξη εκκλησία, με το να θέσει τέλος στο καθεστώς όπου οι κληρικοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι Στη μεγαλύτερη έως τώρα κίνηση να μετατραπεί το έθνος των 11 εκ κατοίκων σε πλήρες κοσμικό κράτος οι αξιωματο΄θχοι δήλωσαν ότι ο δημόσιος τομέας θα πάψει να έχει έναν θρησκευτικό ρόλο. Βάσει της συμφωνίας που πέτυχε ο άθεος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας οι ιερείς θα πληρώνονται πλέον από ένα κοινό ταμείο, που θα διαχειρίζεται τα κέρδη που θα δημιουργηθούν από περιουσίες οι οποίες αποτελούσαν πάντα ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα ανάμεσα στο κράτος και την εκκλησία. Η ελληνική εκκλησία είναι ο πιο πλούσιος θεσμός της χώρας με ξενοδοχεία, επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία υπό την ιδιοκτησία της. Το θέμα αυτό προκαλούσε συχνά συγκρούσεις στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, τα έσοδα από τις περιουσίες, η ιδιοκτησία των οποίων είναι αμφιλεγόμενη από τη δεκαετία του 50 θα μοιραστούν 50-50.
Ο έλληνας πρωθυπουργός συμφωνεί με τον αρχιεπίσκοπο στο ζήτημα της “ουδετερότητας” της πανίσχυρης ορθόδοξης εκκλησίας», διαβάζουμε σε ανταπόκριση της εφημερίδας Der Standard από την Αθήνα με τίτλο: «Ο Τσίπρας σχεδιάζει συμφωνία με την εκκλησία». Η αυστριακή εφημερίδα παρατηρεί ότι «ο αρχιεπίσκοπος διατηρεί εντυπωσιακά καλή σχέση με τον αριστερό και άθεο Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν εμμένει πλέον στο αίτημά του για σαφή διαχωρισμό μεταξύ κράτους και εκκλησίας. Το λιβάνι και το καλυμμαύχι δεν τρομάζουν τους αριστερούς. Λαμβάνουν ωστόσο σοβαρά υπόψη τους την εξουσία της εκκλησίας, η οποία αν το επιθυμεί είναι σε θέση να υποδαυλίσει την λαϊκή οργή για οποιοδήποτε πολιτικό ζήτημα. Κανείς στην Ελλάδα δεν πρέπει να υποτιμά την επιρροή της ορθόδοξης εκκλησίας στο κράτος, συνεχίζει η αυστριακή εφημερίδα. Και ξαφνικά πρωθυπουργός και αρχιεπίσκοπος εμφανίζονται μπροστά στους δημοσιογράφους. Ο 44χρονος Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να ανασκαλέψει τις σχέσεις με την εκκλησία. Όχι στο βαθμό που το υποσχέθηκε, αλλά το έπραξε. 15 σημεία αριθμεί η συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου που παρουσιάστηκε την Τρίτη. Οι έλληνες κληρικοί δεν θα θεωρούνται πλέον δημόσιοι υπάλληλοι. Αντ΄ αυτού το δημόσιο θα επιδοτεί ισόποσα την εκκλησία. Παράλληλα εκκλησία και κράτος δημιουργούν ένα κοινό θεσμό για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Το κύριο ζητούμενο για τον Αλ. Τσίπρα και το κόμμα του ήταν διακριτοί ρόλοι εκκλησίας και κράτους. Στο τέλος όμως απέμεινε μια προσεκτική διατύπωση για την “θρησκευτική ουδετερότητα” της εκκλησίας, η οποία θα συμπεριληφθεί στο Άρθρο 3 του Συντάγματος όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία αναθεώρησης».
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη
