back to top
17.4 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

17.4 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Συνέδριο CDU: η αλλαγή ηγεσίας και τα πιθανά σενάρια για το μέλλον του κόμματος

Διαβάστε επίσης

H ώρα των αποφάσεων έφτασε για τους Χριστιανοδημοκράτες. 1001 σύνεδροι θα κληθούν αύριο να αποφασίσουν ποια θα είναι η ηγεσία που θα τους οδηγήσει στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021στο πλαίσιο του 31ου συνεδρίου τους.

Μπορεί οι υποψήφιοι να είναι τρεις, η Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, γενική γραμματέας της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών (CDU), o Φρίντριχ Μερτς, πρώην επικεφαλής της ΚΟ των κομμάτων της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) στο Μπούντεσταγκ, και ο Γενς Σπαν, ομοσπονδιακός υπουργός Υγείας. Στην πραγματικότητα, βέβαια, πρόκειται για μπρα ντε φερ μεταξύ των δύο πρώτων, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις στο σύνολό τους. Ποιο είναι το προφίλ των τριών υποψηφίων και τι θα σημάνει μία πιθανή εκλογή τους;

H Μίνι Μέρκελ

Η Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ εκπροσωπεί την Mitte, την κεντροδεξιά. Ο χαρακτηρισμός “Μίνι Μέρκελ” που της έχει αποδοθεί είναι τιμητικός, διότι την παραλληλίζει με την πλέον εμβληματική πολιτική προσωπικότητα της τελευταίας εικοσαετίας, θα μπορούσε, ωστόσο, να θεωρηθεί ότι, εκ παραλλήλου, την αδικεί, καθώς πρόκειται για πολιτικό με δική της υπόσταση και μακρά επιτυχημένη πορεία στην πρωθυπουργία του Ζάαρλαντ. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γερμανία την αποκαλούν πολύ συχνά ΑΚΚ (τα αρχικά του ονόματός της). Είναι και αυτή μία ένδειξη της εγγύτητας που αισθάνονται για εκείνη οι Γερμανοί.

Ο χαρακτηρισμός “Μίνι Μέρκελ” αναφέρεται στην συναντίληψη που έχουν Μέρκελ και ΑΚΚ στα βασικότερα ζητήματα, γι’ αυτό και η Κραμπ-Κάρενμπαουερ είναι δημοφιλής στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της καγκελαρίου, ιδιαιτέρως στις γυναίκες.

Ακριβώς επειδή θέλει να παραμείνει εκπρόσωπος του κέντρου, η ΑΚΚ δεν υποστηρίζει καμία πτέρυγα του κόμματος, παραμένοντας διαλλακτική προς πάσα κατεύθυνση. Στο πλαίσιο της ανανέωσης του κόμματος, που αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα, το καλό σενάριο θα ήταν αυτή η στάση της να κρατήσει τους πιο κεντρώους ψηφοφόρους που έφερε στην Ένωση Χριστιανοδημοκρατών η “σοσιαλδημοκρατική” πολιτική Μέρκελ και παράλληλα να επαναπατρίσει τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους που λοξοκοίταξαν στην ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Αυτό θα είναι, ούτως ή άλλως το μεγάλο στοίχημα για την Χριστιανική Ένωση, όποιος κι αν εκλεγεί αύριο στην προεδρία του κόμματος.

Το κακό σενάριο θα ήταν να μην επιτύχει αυτή την δύσκολη ισορροπία. Το αποτέλεσμα; Είτε να συνεχιστούν οι διαρροές των πιο συντηρητικών προς την AfD, είτε να χάσει η CDU τους πιο προοδευτικούς από τους Πρασίνους, που αναδεικνόνται σε δεύτερη δύναμη ομοσπονδιακά, ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο να συμβούν ταυτοχρόνως και τα δύο.

Με αυτά τα δεδομένα, η ΑΚΚ θεωρείται ότι εάν εκλεγεί θα συνεχίσει εν πολλοίς την γραμμή Μέρκελ, ελαφρώς πιο συντηρητικά, και είναι μάλλον η υποψήφια που θα μπορούσε να συνεργαστεί καλύτερα με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Ο συνομιλητής του Σόιμπλε

Ο Φρίντριχ Μερτς, έχει υπάρξει κατά το παρελθόν πολλά υποσχόμενο στέλεχος του κόμματος, ο οποίος εν μέρει αναγκάστηκε και από την παρουσία Μέρκελ να εγκαταλείψει την πολιτική. Έχει δεχθεί έντονη κριτική λόγω του πολυτελούς βίου που διάγει, με τα ΜΜΕ να κάνουν εκτεταμένη έρευνα για την πηγή του πλούτου του και να ψάχνουν και την παραμικρή λεπτομέρεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το γεγονός ότι συνεργάζεται με την Black Rock τον καθιστά για πολλούς αμφιλεγόμενη υποψηφιότητα.

Ο Μερτς διατηρεί καλές σχέσεις με τον πρόεδρο του Μπούντεσταγκ, Βόλφκανγκ Σόιμπλε, γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Μερτς σε πρόσφατο τηλεοπτικό αφιέρωμα που έγινε προς τιμή του, αν και η καλή σχέση και η τακτική επικοινωνία των δύο ανδρών δεν ήταν άγνωστη. Μάλιστα, χθες ο πρώην υπουργός Οικονομικών υποστήριξε και δημοσίως την υποψηφιότητα Μερτς.

Φυσικά ο Μερστ είναι πιο φιλελεύθερος από την ΑΚΚ (κάποιοι εκ των επικριτών του καταλογίζουν ακραίο νεοφιλελευθερισμό) και είναι σαφές ότι σε περίπτωση εκλογής του θα μπορούσε να συνεργασθεί πιο εύκολα από ό,τι η Άνγκελα Μέρκελ με τους business-friendly Φιλελευθέρους.

Ο Μερτς δεν διαφέρει από την Κραμπ-Κάρενμπαουερ μόνο στις πολιτικές θέσεις του, αλλά και στο ταμπεραμέντο. Είναι πιο οξύς και ανυπόμονος. Του αρέσει να μιλά, όχι όμως και να ακούει. Την περίοδο που ήταν επικεφαλής της ΚΟ δεν ήταν λίγες οι φορές που ενώ μιλούσαν συνάδελφοί του από την CDU εκείνος έδειχνε ανήσυχος. Έχει πιστωθεί και απόψεις πιο συντηρητικές. Ενώ, λόγου χάρη, ήταν ακόμη ενεργός στην πολιτική, είχε προκαλέσει αντιδράσεις όταν, αναφερόμενος στον τότε δήμαρχο του Βερολίνου, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, είχε σχολιάσει: “Όσο δεν με πολυπλησιάζει, δεν έχω πρόβλημα”.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι πιο δημοφιλής σε μία ομάδα, τους άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας, τον παραδοσιακό πυρήνα δηλαδή της CDU.

Ο Αντί-Μέρκελ

Ο Γενς Σπαν, πρώην υφυπουργός οικονομικών επί υπουργίας Σόιμπλε, είναι ένας συντηρητικός πολιτικός, παρά τον νεαρόν της ηλικίας του (μόλις 38 ετών).

Οι περισσότεροι τον θυμούνται λόγω της δριμύτατης κριτικής που έχει ασκήσει στην προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ. Ο στόχος του να παρουσιάσει εαυτόν ως αντι-Μέρκελ μάλλον πέτυχε, αλλά δεν κατάφερε να του εξασφαλίσει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας στην αυριανή αναμέτρηση. Είναι πολύ πίσω δημοσκοπικά σε σύγκριση με τους δύο ισχυρότατους αντιπάλους του και ουσιαστικά δεν έχει καμία ελπίδα.

Η συνεργασία με τον Ζέντερ

Ένα σημαντικό ερώτημα είναι ποιος από τους τρεις θα μπορούσε να συνεργασθεί καλύτερα με τον Μάρκους Ζέντερ, που εκτός απροόπτου θα αναδειχθεί πρόεδρος των Χριστιανοκοινωνιστών, του αδελφού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών, στο δικό τους συνέδριο στις 19 Ιανουαρίου.

Ο Σπαν βρίσκεται πιο κοντά στις συντηρητικές θέσεις των Βαυαρών της CSU, ενώ διατηρεί και προσωπική φιλία με τον Ζέντερ. Δεδομένου όμως ότι η εκλογή του θα πρέπει να αποκλειστεί, το ζητούμενο είναι ποια θα είναι η χημεία της ΑΚΚ και του Μερτς με τον βαυαρό πρωθυπουργό. Και οι δύο πάντως εκ των συνθηκών θα αναγκαστούν να κάνουν στροφή προς τις πιο παραδοσιακές αξίες του κόμματος, γεγονός το οποίο οι Βαυαροί βλεπουν με καλό μάτι. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει στην περίπτωση της εκρηκτικής χημείας Μέρκελ-Ζέεχοφερ. Οι διαφωνίες, εντούτοις, κυρίως με την ΑΚΚ, αλλά ως έναν βαθμό και με τον Μερτς, στην προσφυγική πολιτική θα είναι σημαντικές.

Πάντως, για πολλούς Χριστιανοκοινωνιστές, για τους οποίους όλες τους οι διαφωνίες προσωποποιούνταν στην Άνγκελα Μέρκελ, η αποχώρησή της και μόνο σηματοδοτεί την άμβλυνση των σχέσεων ανάμεσα στα δύο αδελφά κόμματα.

Το de facto consensus δικλείδα ασφαλείας

Σε κάθε περίπτωση, ο οικονομικός και πολιτικός αντίκτυπος της αλλαγής ηγεσίας στην CDU, ή ακόμη και μία ενδεχόμενη αλλαγή στην σύνθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης το 2019, δεν είναι ανύπαρκτος, αλλά παραμένει περιορισμένος. Τα κόμματα που αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση στη Γερμανία παραδοσιακά, παρά τις διαφωνίες τους, βρίσκουν πάντα την χρυσή τομή και οδηγούνται έστω και με δυσκολίες σε κοινώς αποδεκτές λύσεις, κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις κατά τη θητεία του νυν μεγάλου συνασπισμού. Η διατήρηση της εσωτερικής σταθερότητας στην Γερμανία είναι επί της ουσίας διασφαλισμένη εξαιτίας αυτού του δομικού χαρακτηριστικού της γερμανικής πολιτικής: κατά κανόνα κινείται στη βάση ενός de facto consensus.

Δομίνα Διαμαντοπούλου

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +

spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα