Σε μια κόλλα χαρτί κινδυνεύει να βρεθεί… τυλιγμένος ένας εργαζόμενος αν δεν προσέξει τους όρους της πρόσληψης του και υπογράψει ανεξέλεγκτα όποιο έγγραφο του παρουσιάσει ο εργοδότης.
Εργατολόγοι και συνδικαλιστές, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι τόσο το έγγραφο της πρόσληψης όσο (κυρίως) ιδιωτικά συμφωνητικά που ακολουθούν, μπορούν να αλλοιώσουν σε μεγάλο βαθμό τους όρους εργασίας με επιπτώσεις στο ωράριο και στις αποδοχές.
Αναλυτικότερα, οι τέσσερις παγίδες που μπορεί να κρύβει η πρόσληψη, είναι οι εξής:
Ιδιωτικά συμφωνητικά. Πρόκειται για έγγραφα που συνήθως έπονται της πρόσληψης, με τα οποία εκ των υστέρων ανατρέπονται τα συμφωνηθέντα μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη. Η χρήση των εγγράφων αυτών, έχει παρατηρηθεί σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους, αλλά κυρίως σε επίπεδο ομίλων και επεκτείνουν το διευθυντικό δικαίωμα επί των όρων εργασίας (ωράριο, θέση και ειδικότητα απασχόλησης κά).
Υπέρβαση ωραρίου. Σε περίπτωση πλήρους απασχόλησης, το συμπεφωνημένο ωράριο εργασίας δεν πρέπει να ξεπερνά τις 40 ώρες την εβδομάδα.
Συγχώνευση στον μισθό της αμοιβής για υπερωριακή απασχόληση ή των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, αλλά και του επιδόματος αδείας.
Ψευδοαπασχόληση. Στην συνηθέστερη μορφή της, ο εργαζόμενος με πλήρη απασχόληση καλείται να συναινέσει στο να δηλωθεί από τον εργοδότη ως μερικώς απασχολούμενος, με την υπόσχεση ότι θα λαμβάνει την μισθολογική διαφορά “στο χέρι”. Δηλαδή, αδήλωτη. Με τον τρόπο αυτό, ο εργοδότης αποφεύγει την φορολόγηση και την ασφάλιση για το σύνολο του μισθού. Ο εργαζόμενος από την πλευρά του, διακινδυνεύει μικρότερη σύνταξη, την αποζημίωση του σε περίπτωση απόλυσης αλλά ακόμη και αυτήν την αδήλωτη μισθολογική διαφορά που λαμβάνει, καθώς δεν προκύπτει από επίσημο έγγραφο η πλήρης απασχόληση.
Γραμμή άμυνας
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι εκτός από το να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή κατά την πρόσληψη, μπορούν σε επτά περιπτώσεις να αμυνθούν με…δικαστική βούλα.
Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Εργασίας, τα δικαστήρια έχουν ήδη κρίνει ως μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας και επομένως άκυρη την απόλυση εξαιτίας της άρνησης του εργαζόμενου να την αποδεχθεί, τις εξής περιπτώσεις:
- Υποχρέωση του υπαλλήλου για παροχή εργασίας για λιγότερο χρόνο από εκείνον που συμφωνήθηκε με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών του.
- Μείωση του συμφωνημένου μισθού, χωρίς να έχει σχετικό δικαίωμα ο εργοδότης.
- Ανάκληση οικειοθελών παροχών που χορηγούνταν τακτικά ως αντάλλαγμα της εργασίας.
- Προς το δυσμενέστερο μεταβολή του τρόπου υπολογισμού της αμοιβής του μισθωτού.
- Υποβιβασμό του μισθωτού σε θέση κατώτερη εκείνης που κατείχε.
- Αδικαιολόγητη τοποθέτηση του εργαζομένου σε θέση χωρίς αντικείμενο εργασίας και
- ανάθεση καθηκόντων υποδεέστερων εκείνων που προηγουμένως εκτελούσε.
Δημήτρης Κωστάκος
