Μία ανθολογία που περιλαμβάνει τα καλύτερα αφηγήματα της αμερικανίδας διηγηματογράφου, που αναγνωρίστηκε μετά θάνατον ως μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της μποέμ γενιάς του ’60 και του ’70.
Η Lucia Berlin , που γεννήθηκε το 1936 και πέθανε το 2004, δημοσίευσε εβδομήντα έξι διηγήματα στη διάρκεια του βίου της. Τα κείμενα της έχουν αυτοβιογραφικό χαρακτήρα και αποτυπώνουν τη ζωή της βήμα βήμα.
Παρ’ ότι το θέμα είναι συχνά δραματικό (ασθένειες, χωρισμοί, οικονομικές δυσκολίες, αλκοολισμός, αποτοξινώσεις, θάνατοι) χαρακτηρίζονται από χιούμορ, αισιοδοξία και την ιδιαίτερη λοξή ματιά της συγγραφέως , που την κάνουν μοναδική.
Εχει παρομοιαστεί με τον Ρέιμοντ Κάρβερ και τον Αντον Τσέχωφ, αλλά είναι πιο μοντέρνα, πιο ιδιαίτερη, πιο σπαρακτική. Πάνω από όλα είναι μια γυναίκα, που περιγράφει τη δυσκολία του να προσπαθείς να συνδυάσεις έρωτα, μητρότητα και συγγραφική φιλοδοξία, πόσω μάλλον όταν είσαι άνθρωπος με ταραγμένο ψυχισμό.
Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά.
Το βιβλίο «Οδηγίες για οικιακές βοηθούς», της Λουσία Μπερλίν κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα.
Έλενα Χατζηιωάννου
