Το θέμα της ασφάλειας των ατόμων με ψυχιατρικά προβλήματα που νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία, επανέρχεται στη δημοσιότητα με μία τραγική υπόθεση.
Μία από τις περίπου 40 αυτοκτονίες που έχουν γίνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε δημόσια νοσοκομεία – σύμφωνα με στοιχεία της ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ- θα συζητηθεί την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου, στο δικαστήριο της Κεφαλονιάς.
Πρόκειται για την αυτοκτονία 61χρονης στο νοσοκομείο Κεφαλονιάς η οποία φέρνει ενώπιον του δικαστή δύο βοηθούς νοσηλεύτριες για την πιθανή ευθύνη τους αναφορικά με την πρόληψη ή αποτροπή του συμβάντος.
Το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) και η ΑΔΕΔΥ – η οποία έχει προκηρύξει και τρίωρη στάση εργασίας για την Τετάρτη- καταγγέλλουν τη δίωξη σε βάρος των βοηθών νοσηλευτριών, καθώς όπως υπογραμμίζουν «με τη δίωξη αυτή επιχειρείται να μεταφερθούν οι ευθύνες που έχει η Κυβέρνηση και η Διοίκηση του Νοσοκομείου Κεφαλονιάς για την απουσία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος στο οποίο έπρεπε να νοσηλεύονται οι ψυχικά πάσχοντες, στις πλάτες των εργαζομένων».
Η ΑΔΕΔΥ, η Ομοσπονδία Εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) και το σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο Κεφαλλονιάς.
χαρακτηρίζουν τις νοσηλεύτριες ως εξιλαστήρια θύματα και καλούν την Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της στο συγκεκριμένο περιστατικό.
Το σωματείο καταλογίζει ευθύνες στον διοικητή του νοσηλευτικού ιδρύματος, ο οποίος – αντί να λειτουργεί την Ψυχιατρική Κλινική στην Πτέρυγα “Βεργωτή” – την έχει παραχωρήσει στη Μαιευτική Κλινική.
Σε έγγραφο προς τον υπουργό Υγείας, τονίζουν πως οι ψυχικά ασθενείς νοσηλεύονται στην Παθολογική Κλινική, η οποία δεν διαθέτει το κατάλληλο ασφαλές θεραπευτικό – ψυχιατρικό περιβάλλον.
Το προεδρείο του σωματείου είχε επισημάνει το πρόβλημα από τον Ιούνιο του 2016, διαμαρτυρόμενο προς το υπουργείο Υγείας, τον διοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) και τον διοικητή του νοσοκομείου.
Το πρόβλημα δεν είχε τότε λυθεί και επανήλθε τον Σεπτέμβριο του 2017, με έγγραφο προς το διοικητικό συμβούλιο, το επιστημονικό συμβούλιο, τη διοίκηση της 6ης ΥΠΕ και το υπουργείο Υγείας.
Ζητούσε, μεταξύ άλλων, την άμεση λειτουργία της Ψυχιατρικής Κλινικής στο νοσοκομείο Κεφαλλονιάς, ώστε να νοσηλεύονται σε θεραπευτικό περιβάλλον οι ασθενείς που χρήζουν ενδονοσοκομειακής φροντίδας, όπως απόπειρες αυτοκτονίας και άλλα ψυχιατρικά περιστατικά.
Όπως καταγγέλλουν, ο διοικητής είχε παραχωρήσει την “πτέρυγα Βεργωτή” στη Μαιευτική Κλινική, αντί της Ψυχιατρικής.
Οι εργαζόμενοι χαρακτηρίζουν απαράδεκτο να κατηγορούνται δύο βοηθοί νοσηλευτριών για υπαιτιότητα από αμέλεια για την αυτοκτονία ψυχικά ασθενούς.
Οι βοηθοί νοσηλευτριών – σημειώνουν – δεν έχουν την ευθύνη της Κλινικής, παρά μόνο εργάζονται υπό τις οδηγίες των νοσηλευτών και η βάρδια δεν ήταν καλυμμένη με νοσηλευτές όπως και οι περισσότερες βάρδιες.
Στελέχωση
Το σωματείο εκτιμά πως η ευθύνη ανήκει στην κυβερνητική πολιτική και σε αυτούς που την υπηρετούν, εφόσον δε στελεχώνουν το νοσοκομείο με το απαραίτητο νοσηλευτικό, ιατρικό και διοικητικό προσωπικό.
Οι δύο βοηθοί δεν έχουν καμιά ευθύνη, από τη στιγμή που η απομόνωση του ψυχικά ασθενούς αποφασίζεται μόνο από διευθυντή ψυχίατρο του Τμήματος, σύμφωνα με την Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές, του Υπουργείου Υγείας.
Στο νοσοκομείο Κεφαλλονιάς, ωστόσο, δεν υπάρχει διευθυντής ψυχίατρος, αλλά ούτε καν ψυχίατρος, παρά μόνο η υποδομή της Ψυχιατρικής Κλινικής, που λειτουργεί άτυπα ως Μαιευτική – Γυναικολογική Κλινική.
Το προεδρείο της ΠΟΕΔΗΝ τονίζει πως με τη δίωξη επιχειρείται να μεταφερθούν στους εργαζόμενους οι ευθύνες της κυβέρνησης και της διοίκησης του νοσοκομείου για την απουσία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος στο οποίο έπρεπε να νοσηλεύονται οι ψυχικά πάσχοντες.
Αυτοκτονίες
Σύμφωνα με την “Κλίμακα”, περισσότερες από 40 αυτοκτονίες έχουν γίνει μέσα σε νοσοκομεία ή μονάδες Υγείας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Οι υπεύθυνοι της Οργάνωσης επισημαίνουν πως διεθνώς εφαρμόζεται η νομική έννοια της προβλεψιμότητας μίας αυτοκτονίας, προκειμένου να προσδιοριστεί η σχετική ιατρική αμέλεια.
Η προβλεψιμότητα έχει άμεση σχέση με την επαρκή αξιολόγηση του κινδύνου αυτοκτονίας και της εφαρμογής των κατάλληλων μέτρων ασφαλείας που βασίζονται σε αυτήν την εκτίμηση.
Νίνα Κομνηνού
