Κυπελλούχος κόσμου στο αγώνισμα του omnium της ποδηλασίας, στο παγκόσμιο κύπελλο του Χονγκ Κονγκ, αναδείχθηκε πριν λίγες μέρες, ο Χρήστος Βολικάκης.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Έλληνας πρωταθλητής μίλησε στον Αθήνα 9.84 και την εκπομπή Sportcity, για την επιτυχία του, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει αλλά και το όνειρό του να κάνει τους Έλληνες να αγαπήσουν το ποδήλατο.
Αναλυτικά όσα είπε στους Διονύση Δελλή και Στέφανο Λεμονίδη:
“Οι προπονήσεις στην ποδηλασία είναι αρκετά μοναχικές. Είναι ατομικό άθλημα αλλά έχει και ομαδικά αγωνίσματα οπότε τα συνδυάζει όλα. Επιτυχίες έχουν έρθει εδώ και πολλά χρόνια. Σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά κύπελλα τα μετάλλια είναι πολλά αλλά δεν είχαν προβληθεί αρκετά.
Το 2018 και φέτος το 2019 έχω κάνει μια δυνατή χρονιά. Βέβαια έχουμε και πολλά εμπόδια τα οποία έχουμε μάθει να τα ξεπερνάμε, αλλά συνεχώς βγαίνουν μπροστά μας. Είναι ένα επίπονο άθλημα. Πετύχαμε όλους τους στόχους μας και συνεχίζουμε.
Είμαι πολύ περήφανος γι΄αυτά που έχω πετύχει και με όλες αυτές τις συνθήκες που προπονούμαστε, δίνουν μεγαλύτερη αξία σε αυτά που πετύχαμε. Εδώ και αρκετό καιρό πορευόμαστε με τη βοήθεια των χορηγών μας. Μας στηρίζουν και μένα και τον αδερφό μου και έχουμε φτάσει ως εδώ. Αρχίζω και βλέπω κάποια θετικά βήματα και από την Ομοσπονδία και μακάρι στη συνέχεια να είναι και καλύτερη. Μας στηρίζει η Ολυμπιακή Επιτροπή αλλά πρέπει να μας στηρίξουν περισσότερο όλοι.
Συναγωνιζόμαστε αθλητές με μπάτζετ εκατομμυρίων , που πάνε σε αγώνες με 30 άτομα επιτελείο, γιατρούς , μηχανικούς, προπονητές. Είναι ένα άθλημα επίπονο και πολύ κουραστικό. Παράλληλα είναι και ένα φανταστικό άθλημα που δεν το ξέρει ο Έλληνας. Πιστεύω με αυτές τις επιτυχίες να μάθει ο Έλληνας την ποδηλασία. Ας ξεκινήσουμε από ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα να το δει ο κόσμος.
Μου ζήτησαν να πάω σε ξένες ομάδες αλλά προτίμησα την Εθνική μας ομάδα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Στην Ελλάδα ξέρω ότι δεν θα γίνω πλούσιος από την ποδηλασία. Αν ήμουν σε άλλη χώρα με τον παγκόσμιο τίτλο που κέρδισα θα είχα λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής μου.
Είμαι πολύ κοντά στην πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
Ο Παναθηναϊκός είχε κάποια προβλήματα και γι΄αυτό αποχώρησα και είμαι με τον αδερφό μου στον Ποδηλατικό Όμιλο Βόλου. Ευελπιστούμε να πάει καλά και να βγει εκτός Ελλάδος. Κάνουμε προπόνηση στον δρόμο και κάθε μέρα κινδυνεύουμε. Δεν είναι στην κουλτούρα του Έλληνα να προσέχει τον ποδηλάτη. Όταν πάμε στο εξωτερικό μετά μας κακοφαίνεται που ερχόμαστε στην Ελλάδα για προπόνηση.
Θέλουμε να κάνουμε ακαδημίες για παιδιά και να μεταφέρουμε τις γνώσεις μας στους νέους”.
