back to top
14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αλήθεια ποιος μίλησε για Brexit

Διαβάστε επίσης

Οι Άγγλοι έχουν στους προημιτελικούς όσους (μαζί) οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί. Το λες εύκολα και εμφατική επικράτηση ενός ποδοσφαίρου που καιρό τώρα έχει σκαρφαλώσει σε ένα διαφορετικό επίπεδο από τα υπόλοιπα της Ευρώπης.

Οι έξι πρώτες του βαθμολογικού πίνακα. Στην απόλυτη επιβεβαίωση μιας κοινής αίσθησης χρόνων. Η Premier League σε ένα επίπεδο και το υπόλοιπο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σε διαφορετικά σκαλοπάτια προς τα κάτω. Κάπως έτσι σήμερα ημέρα κλήρωσης των προημιτελικών σε Champions League και Europa; Ποιος στα αλήθεια μπορεί να σκέφτηκε έστω για μια στιγμή το Brexit; Σίτι-Τότεναμ από τη μια διαδρομή για την Μαδρίτη, Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ-Πόρτο από την άλλη. Εύκολα μπορεί οι ημιτελικοί να χωρέσουν τρεις αγγλικές ομάδες. Εύκολα όπως το 2008 (Τσέλσι-Γιουνάιτεντ) να έχουμε πάλι ένας αμιγώς δικό τους τελικό. Τρίτη φορά στα τελευταία έντεκα χρόνια που τέσσερις από τις οκτώ στον πόλεμο των Άστρων χαρακτηρίζονται από εκείνη τη βαριά προφορά. Fish and chips…

Παρόμοιο το έργο και στο Europa League. Η Άρσεναλ με την Νάπολι, η Τσέλσι με την Σλάβια Πράγας και ίσως οι δύο τους σε ένα λονδρέζικο ραντεβού στον τελικό του Μπακού. Σαφώς οι ισχυρότερες ομάδες της διοργάνωσης. Εύκολα ποντάρει κάποιος τα λεφτά του, πως θα πάνε παρέα ως το τέλος της διαδρομής.

Την ίδια στιγμή: Η Μπάρτσα μόνη της να εκπροσωπεί τους Ισπανούς σε μια διοργάνωση που η παρέα του Μέσι, αλλά και η Ρεάλ με την Ατλέτικο την έχουν μετατρέψει σε δική τους δουλειά. Η Άιντραχτ μοναδική εκπρόσωπος συνολικά της Γερμανίας στις δύο οκτάδες. Η Γαλλία δίχως έστω μια ομάδα καθώς η Παρί τράκαρε με τους Μπέμπηδες του Σόλσκιερ, και η Ρεν με την Άρσεναλ του Socratis. Από την πεντάδα των κορυφαίων πρωταθλημάτων μια αλλόκοτη ισορροπία. Οι Άγγλοι (Λίβερπουλ, Σίτι, Γιουνάιτεντ, Τότεναμ/Άρσεναλ, Τσέλσι), όσοι μαζί οι υπόλοιποι (Μπαρτσελόνα, Βιγιαρέαλ, Βαλένθια, Γιουβέντους, Νάπολι, Άιντραχτ). Κάτι σε «μόνοι μας και όλοι σας» με τους Πορτογάλους (Πόρτο, Μπενφίκα), τους Ολλανδούς (Άγιαξ) και τους Τσέχους (Σλάβια Πράγας) να λειτουργούν ως αυτόπτες μάρτυρες.

Εδώ και αρκετά χρόνια, η Premier League μοιάζει τόση ισχυρή που… τρώει σάρκες. Τόσο ανταγωνιστική που σπανίως επιτρέπει στις εκπροσώπους της να μπορούν εντός και εκτός συνόρων να διατηρούν την ίδια δυναμική. Αυτή η κατάσταση όμως γύρισε το κλάσμα ανάποδα. Οικονομικά πανίσχυρες όλες οι «καλές» ομάδες του Νησιού φρόντισαν σταδιακά να σχηματίσουν ρόστερ που να μπορούν να αντέχουν ακόμη και σε 60+ ματς το χρόνο. H πρωτοπόρος Σίτι του Πεπ έφτασε ήδη στα 48, με εκείνη την υπερηχητική 7άρα μεσοβδόμαδα στ η Σάλκε. Έχει στο καρνέ της επιβεβαιωμένα ακόμη 11. Και αν πάει ως τον τελικό του Champions League θα φτάσει ως τα 62. Αν σκεφτεί κανείς πως στα τελευταία 19 έχει 18 νίκες (οι τελευταίες 10 στη σειρά) αντιλαμβάνεται πως έχει ξεπεράσει όλα τα… βασικά ερωτήματα που προκύπτουν σε μια τέτοια κατάσταση. Αν αντέχει, πως αντέχει. Αυτά τα 19 ματς τα έχει δώσει από τις 30 Δεκέμβρη και έπειτα. Διάστημα στο οποίο επέστρεψε από το -7 στην Premier, που εξασφάλισε την παρουσία της στους «8» του Champions League, που πρόλαβε να κατακτήσει το League Cup, που έφτασε ως τους ημιτελικούς του Κυπέλλου.

Το ρόστερ της κοστολογείται κάτι παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Κατασκευάστηκε ακριβώς για να έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει το όνειρο μιας τέλειας χρονιάς. Και αφού εκείνη δείχνει τον δρόμο; Οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούν. Ο ανταγωνισμός είναι ασανσέρ που σε πάει μόνο προς τα πάνω. Μοιάζει τόσο απλοϊκή σαν σκέψη. Αλλά δεν είναι. Η εφαρμογή τις περισσότερες φορές σε κάνει να χάνεις τον δρόμο. Για τους άλλους ναι. Για τους Άγγλους, όχι.

Διονύσης Δελής

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +

spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα