Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα το πρωί ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ένας από τους πλέον ξεχωριστούς επιχειρηματίες, αλλά και αθλητικούς παράγοντες της χώρας.
Η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό ήταν συνυφασμένη με κάθε δραστηριότητά του, σχεδόν με όλη την καθημερινότητά του. Νωρίς το πρωί στην φαρμακευτική εταιρεία και από το μεσημέρι στην ομάδα.
Είτε μπάσκετ, είτε βόλεϊ, είτε ποδοσφαίρου. Οπουδήποτε κι αν έπαιζε τμήμα του συλλόγου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν παρών, στην εξέδρα για να συμπαρασταθεί στους αθλητές και τις αθλήτριες.
Πολλές φορές ακόμα κι όταν δεν είχε διοικητική σχέση με τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό βοηθούσε οικονομικά χωρίς ασφαλώς ποτέ να εγείρει την οποιαδήποτε απαίτηση για ανταπόδοση.
Μαζί με τα δυό του αδέλφια τον Παύλο και τον Κώστα δημιούργησαν μια μεγάλη εταιρεία με καινοτόμες ιδέες, σύγχρονες αντιλήψεις και έντονη δυναμική σε παγκόσμιο επίπεδο στο χώρο του φαρμάκου.
Περισσότερο γνωστός ωστόσο έγινε με την δημιουργία της ομάδας-θρύλος τη δεκαετία του 2000 κυρίως, η οποία κατακτούσε τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ.
Ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε παθολογικά την ομάδα του, αλλά και τον συνάνθρωπο, ένας παράγοντας άλλης εποχής, συναισθηματικός, εκρηκτικός, πεισματάρης, αλλά πάνω απ’ όλα με σεβασμό στον αντίπαλο.
Η από μικροφώνου παράκληση- παρακαταθήκη του: «Όταν πεθάνω θέλω να με θάψετε με τη σημαία του Παναθηναϊκού» πριν δύο χρόνια σε εκδήλωση του συλλόγου καταδεικνύει ότι, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είχε τον Παναθηναϊκό κάτι παραπάνω από χόμπι. Ήταν η ίδια του η ζωή…
Ανδρέας Χανιάς
