Η ανακήρυξη του Ιμάμογλου ως του νέου δημάρχου στην Κωνσταντινούπολη είναι ένα από τα βασικά θέματα στον διεθνή Τύπο.
Για Τουρκία & Ιμάμογλου: Δυο εβδομάδες μετά τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, οι αρμόδιες για τις εκλογές τουρκικές αρχές ανακήρυξαν τον Εκρέμ Ιμάμογλου, νέο δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης. Ωστόσο θα μπορούσε να του αφαιρεθεί το αξίωμα καθώς το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ έχει κάνει προσφυγή στην ανώτατη εκλογική επιτροπή για την ακύρωση των εκλογών της 31ης Μαρτίου, επικαλούμενο παρατυπίες.
Υστερα από την ανακαταμέτρηση ψήφων σε ορισμένες εκλογικές περιφέρειες, ο Ιμάμογλου υπερίσχυσε του κυβερνητικού υποψηφίου Μπιναλί Γιλντιρίμ με μόλις 13.729 ψήφους.
Το Spiegel γράφει για το θέμα: «Το κόμμα του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν υφίσταται μια ήττα. Μετά από πάλη πολλών ημερών για τον δήμο της Κωνσταντινούπολης, οι αρμόδιες για τη διεξαγωγή των εκλογών αρχές ανακήρυξαν τον Εκρέμ Ιμάμογλου νικητή. Η απόφαση ωστόσο για επανάληψη των εκλογών παραμένει ανοιχτή. Ο Ιμάμογλου, μέλος του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης CHP, μπορεί να έλαβε το έγγραφο της ανακήρυξής του ως δημάρχου ωστόσο θα μπορούσε να του αφαιρεθεί το αξίωμα εάν η Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή αποφάσιζε να δεχτεί την ένσταση του AKP και νέες εκλογές».
Για το ίδιο θέμα η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Το ερώτημα ποιος θα γίνει δήμαρχος εάν και πάλι γίνονταν εκλογές είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Σίγουρα όμως είναι ένας ο χαμένος: η τουρκική δημοκρατία και η άρρηκτα με αυτή πεποίθηση μιας ομαλής αλλαγής εξουσίας. Το πρόβλημα το δημιούργησε ο ίδιος ο Ερντογάν όταν πέρυσι δήλωσε στις προεδρικές εκλογές πως του αρκεί ακόμα και μια ψήφος διαφορά για να αναδειχτεί νικητής. Και τώρα δεν θέλει να αναγνωρίσει τη διαφορά των 14.000 ψήφων. Εάν το AKP τώρα στην Κωνσταντινούπολη ζητήσει νέες εκλογές γιατί δεν θέλει να αφήσει τον σημαντικότερο τουρκικό δήμο στην αντιπολίτευση, διακινδυνεύει πολλά. Όχι μόνο την ντροπή μιας νέας ήττας αλλά και μιας πύρρειας νίκης. Σε περίπτωση που την επόμενη φορά διασφάλιζε μικρό προβάδισμα, τότε η αντιπολίτευση με την σειρά της θα κατέθετε ενστάσεις. Με τον τρόπο αυτό θα παρατεινόταν η περίοδος της αβεβαιότητας».
Στο μεταξύ, συγκρατημένη αισιοδοξία εξέφρασε ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ ύστερα από τις κρίσιμες συνομιλίες του στο Πεντάγωνο για ορισμένα από τα πλέον ακανθώδη προβλήματα που έχουν «δηλητηριάσει» το τελευταίο διάστημα τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις αναφέρει το Reuters. «Οι συνομιλίες ήταν πολύ εποικοδομητικές και διεξήχθησαν με πολύ θετική προσέγγιση», δήλωσε ο Ακάρ έπειτα από τη συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του Πάτρικ Σάναχαν. «Με ικανοποίηση διαπιστώσαμε ότι (οι Αμερικανοί) κατανοούν πολύ καλύτερα σήμερα αρκετά θέματα και έχουν έρθει πολύ κοντά στις δικές μας θέσεις», πρόσθεσε ο Τούρκος αξιωματούχος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu.Ο Ακάρ βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στην Ουάσιγκτον, επικεφαλής μεγάλης τουρκικής αντιπροσωπείας, με κύρια αποστολή τη γεφύρωση των διαφορών σχετικά με τους S-400. Ανώτατοι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν απειλήσει την Τουρκία ότι, αν επιμείνει στην αγορά των ρωσικών πυραύλων, θα υποστεί σοβαρές κυρώσεις, στις οποίες θα περιλαμβάνεται η ματαίωση της παράδοσης αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Αγκυρα.
Αναφορικά με αυτό το πρόβλημα, ο Ακάρ δήλωσε ότι η χώρα του έχει εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της, ως μία από τις οκτώ χώρες που συνεργάζονται στην κατασκευή των F-35, και περιμένει από τους εταίρους της να πράξουν το ίδιο.
Την ίδια ώρα, ο Ταγίπ Ερντογάν υποδεχόταν στο προεδρικό μέγαρο της Αγκυρας τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών Τζαβάντ Ζαρίφ, ο οποίος του μετέφερε μήνυμα από τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ. Διά στόματος του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, η Αγκυρα αποδοκίμασε την απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να χαρακτηρίσει τους «Φρουρούς της Επανάστασης», επίλεκτη δύναμη του Ιράν, ως τρομοκρατική οργάνωση.
Για Ελλάδα – αποζημιώσεις: «Το θέμα των αποζημιώσεων έχει οριστικά επιλυθεί» αναφέρει η DW. Το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και επανορθώσεων καθώς και η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου έχει νομικά και πολιτικά οριστικά επιλυθεί, δήλωσε σήμερα στο Βερολίνο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ, επαναλαμβάνοντας την πάγια γερμανική θέση. Παράλληλα τόνισε ότι η Γερμανία «έχει αίσθημα της ιστορική της ευθύνης. Γνωρίζουμε για τη μεγάλη ενοχή, τα μεγάλα δεινά που επέφεραν η Γερμανία και Γερμανοί κατά την περίοδο του εθνικοσοσιαλισμού στην Ελλάδα». Όπως συνέχισε, «τα διδάγματα που εμείς αντλούμε είναι η διατήρηση των καλών σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία, καθώς επίσης και το γεγονός ότι πρέπει να ενισχύουν η μια την άλλη για το καλό των δύο χωρών.» Η στάση αυτή σαφώς σχετίζεται με τους γερμανικούς φόβους, ότι ακόμη και με την έναρξη ενός διαλόγου με την Ελλάδα επί του θέματος, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για αιτήματα και άλλων χωρών που βρέθηκαν υπό γερμανική κατοχή. Όπως είναι άλλωστε γνωστό, η Σερβία παρακολουθεί πολύ προσεκτικά την εξέλιξη των ελληνικών αιτημάτων έναντι της Γερμανίας, ενώ η Πολωνία έχει ήδη διατυπώσει διεκδικήσεις ύψους 800 δισ. ευρώ.
Με την επίσημη στάση της γερμανικής κυβέρνησης συμφωνούν τα κυβερνητικά κόμματα των Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, αν και στους δεύτερους διαπιστώνονται τόσο ηπιότεροι τόνοι, όσο και μεμονωμένες φωνές, όπως του αναπληρωτή πρόεδρου του κόμματος Ραλφ Στέγκνερ, που υποστηρίζουν την αναγκαιότητα της έναρξης ενός διαλόγου με την Ελλάδα επί του θέματος.
Την επίσημη γερμανική στάση υποστηρίζει και το κόμμα των Φιλελευθέρων. Στους Πράσινους επικρατεί η άποψη ότι βάση του Διεθνούς Δικαίου η Αθήνα δεν θα είναι σε θέση να διεκδικήσει αποζημιώσεις για τα θύματα της κατοχής και επανορθώσεις και τις καταστροφές που υπέστη χώρα. Σε ό,τι όμως αφορά το κατοχικό δάνειο, η Γερμανία θα πρέπει να επιδείξει διάθεση για συζήτηση. Το μόνο κόμμα που υποστηρίζει την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου κατά την Κατοχή είναι το κόμμα Η Αριστερά (Die Linke). Σύμφωνα με τον βουλευτή του κόμματος και προέδρου της κοινοβουλευτικής επιτροπής Γερμανίας-Ελλάδας Γκρέγκορ Γκίζι το κατοχικό δάνειο θα πρέπει να επιστραφεί για νομικούς, πολιτικούς και ηθικούς λόγους στην Ελλάδα.
Βild: «Θα απαιτήσουν οι Έλληνες σήμερα 376 δισ. ευρώ από τη Γερμανία;» «Μία ελληνική επιτροπή έχει υπολογίσει τις αξιώσεις για επανορθώσεις έναντι της Γερμανίας σε 376 δισ. ευρώ. Έφτασε η ώρα: Το ελληνικό Κοινοβούλιο θέλει να ανοίξει σήμερα το δρόμο για τις τρελές απαιτήσεις για επανορθώσεις αποζημίωσης από τη Γερμανία! Από το πρωί της Τετάρτης, οι Έλληνες βουλευτές συζητούν εάν πρέπει να δώσουν την εντολή στην κυβέρνηση να απαιτήσει από τη Γερμανία πολεμικές αποζημιώσεις ύψους περίπου 376 δισ. ευρώ”.
Για ευρωεκλογές: Οι Μάνφρεντ Βέμπερ και Φρανς Τίμερμανς συμφώνησαν σε πολλά στη διάρκεια του πρώτου τους τηλεοπτικού ντιμπέιτ καθώς και οι δύο διεκδικούν την προεδρία της Κομισιόν ως υποψήφιοι του ΕΛΚ και των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, αντίστοιχα. Η τηλεμαχία φιλοξενήθηκε από το France24 χθες το απόγευμα. Και οι δύο απέρριψαν το ενδεχόμενο συνεργασίας με την ακροδεξιά και οι δύο θέλουν αναθεώρηση του Δουβλίνου, του παρόντος συστήματος ασύλου και κυρίως συμφώνησαν σε ό,τι θεωρούν πιο πολύτιμο οι Γάλλοι και ο πρόεδρος τους: Να κρατήσει την έδρα του στο Στρασβούργο το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Δεν είχε καθόλου ενταση η μεταξύ τους σύγκρουση – ίσως μάλιστα υπήρξαν πολλά σημαία συναίνεσης μεταξύ των δύο υποψηφίων κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι θα συνεργαστούν καλά στο μέλλον, αναφέρει το Politico. Προς το παρόν έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον: να κρατήσουν ζωντανή τη διαδικασία του Spitzenkandidat κατι που απορρίπτει ο Εμανουέλ Μακρόν και οι σύμμαχοί του. Πάντως όταν έγινε αναφορά στη λέξη “λιτότητα” τότε φάνηκε η βασική τους διαφορά… Στο μεταξύ οι ευρωβουλευτές Σοφί ιν τ Βελντ και Φρεντρίκ Φεντερλει ανακοίνωσαν ότι θα είναι υποψήφιοι για την προεδρία του ALDE. Επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τον Γκι Φέρχοφστατ (το μυστικό που κρατά είναι ότι επιδιώκει να γίνει πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, ως μέρος μιας ευρείας συμφωνίας).
Στην Ισπανία: “Η επανάσταση των Ισπανών Συντηρητικών” αναφέρει σήμερα το Politico. Ο Πάμπλο Κασάδο πιστεύει ότι έχει έναν μόνο δρόμο να ακολουθήσει προς την εξουσία… Και αυτός ξεκινά με μια στροφή προς τα δεξιά. Ενόψει των εκλογών στην Ισπανία στις 28 Απριλίου το “φρέσκο” πρόσωπο του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος έχει ήδη επιδώσει τα δεξιά του διαπιστευτήρια παρουσιάζοντας παράλληλα τον εαυτό του ως την μόνη εναλλακτική έναντι του Σοσιαλιστή, πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ. Ο Κασάδο, μόλις 38 ετών έχει ανεβάσει ήδη τους τόνους σε ό,τι αφορά θέματα από τις εκτρώσεις έως το μεταναστευτικό και από την καταλανική ανεξαρτησία έως την ασφάλεια και την οικονομία. Έχει ήδη “φλερτάρει” με την εθνιστική, πολεμική ρητορική που κάποιοι θεωρούν ότι έχει ήδη παρασυρθεί από το λαϊκιστικό κύμα που σαρώνει όλο τον κόσμο, κάτι που είχε αποφύγει συστηματικά ο προκάτοχός του, Μαριάνο Ραχόϊ. “Είμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι στο οποίο θα πρέπει να αποφασίσουμε όχι μόνο για την οικονομική, εκπαιδευτική ή κοινωνική πολιτική που θα θέλαμε για τη χώρα μας, αλλά για το εάν θα πρέπει να διατηρήσουμε το ισπανικό έθνος, όπως το ξέρουμε” δήλωσε πρόσφατα στη Μαδρίτη και στην ομιλία του με την οποία ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία. Στην Καταλονία, ο Κασάδο πρότεινε την εφαρμογή των μέτρων που πήρε ο Ραχόϊ αμέσως μετά την ανακήρυξη της αυτονομίας από το τοπικό κοινοβούλιο, τον Οκτώβριο του 2017. Όμως αυτή τη φορά δεν θα πρόκειται για βραχυπρόθεσμα μέτρα αλλά για πλήρη έλεγχο των περιφερειακών θεσμών που δεν είχαν μάλιστα υποστεί επιπτώσεις με την προηγούμενη παρέμβαση της Μαδρίτης, όπως για παράδειγμα τα δημόσια μέσα ενημέρωσης.
Στο θέμα των εκτρώσεων, “φλέρταρε” με την ιδέα να ανατρέψει την απελευθέρωση τους που ισχύει από το 2010 και να εφαρμόσει πιο αυστηρά ορια. Στο θέμα του μεταναστευτικού έχει ταχθεί υπερ των αυξανόμενων μέτρων στα σύνορα και δήλωσε ότι οι μετανάστες θα πρέπει να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής και στην κουλτούρα της Ισπανίας. Σε ο,τι αφορά την οικονομία έχει εισηγηθεί περικοπές φόρων που οι επικριτές του θεωρούν ότι αυτό θα θέσει σε κίνδυνο τις κοινωνικές δαπάνες. Εντός του κόμματος, ο Κασάδο έχει προωθήσει νέα στελέχη έτοιμα για ιδεολογικές συγκρούσεις που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το γραφειοκρατικό προφίλ που κυριαρχούσε επί θητείας του Ραχόϊ. Κάποιες από τις αλλαγές του Κασάδο είναι μόνο σε ρητορικό επίπεδο. Το προεκλογικό πρόγραμμα του κόμματος για παράδειγμα δεν αναφέρεται στη λέξη “έκτρωση”.
Αντιθέτως, δεσμεύεται να προσφέρει βοήθεια προς τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν παιδιά. Δεν περιλαμβάνει ριζοσπαστικά μέτρα εναντίον της μετανάστευσης και αφήνει ανοιχτα σε ερμηνεία τα μέτρα που θα εφαρμόσει στην Καταλονία. Κάποιοι αντίπαλοι και παρατηρητές εκτιμούν ότι έχει ήδη τοποθετήσει το κόμμα σε κρίσιμο σταυροδρόμι όπου πλέον πρέπει να αποφασίσει ποιο μονοπάτι θα πάρει: θα μεταμορφώσει δηλαδή ένα παραδοσιακό κόμμα σε μια δεξιά, λαϊκιστική δύναμη. Πάντως η επιλογή του δεν θα είναι εύκολη… καθώς απέναντι του έχει το ακροδεξιό, Vox ο ηγέτης του οποίου Σαντιάγο Αμπασκάλ ήταν στο Λαϊκό Κόμμα το οποίο πλέον απορρίπτει ως “μικρή, δειλή δεξιά” ενώ απέναντι του έχει και τους φιλελεύθερους Ciudadanos που έχουν ήδη μετακινηθεί από το κέντρο προς τα δεξιά και επιπλέον καμία “σκιά” σκανδάλων πίσω τους. Ένα θέμα που “καίει” το Λαϊκό Κόμμα. (…) Το βασικό του πρόβλημα είναι όμως ο Σάντσεθ. “Ο Πέδρο Σάντσεθ είναι δημόσιος κίνδυνος για την Ισπανία” δήλωσε στη Μαδρίτη ο Κασάδο περιγράφοντας ένα εφιαλτικό σενάριο που θέλει τον ηγέτη των Σοσιαλιστών να “κόβει” την Ισπανία σε κομμάτια και να προσφέρει ανεξαρτησία στην Καταλονία σε συνεργασία με τους αυτονομιστές και ακραίους αριστερούς, με τους οποίους προβλέπεται ότι θα έχει μετεκλογικές συνεργασίες. Τους τελευταίους μήνες ο Κασάδο χαρακτήρισε τον Σάντσεθ “προδότη”, “τον πιο ριζοσπαστικό πρωθυπουργό της δημοκρατικής ιστορίας της Ισπανίας”, “φίλο των τρομοκρατών και των δικτατόρων”. (…) Πάντως και ο Σάντσεθ απο την πλευρά του επιτέθηκε στο Λαϊκό Κόμμα σε συγκέντρωση στο Λας Πάλμας για τον “εναγκαλισμό” του μαζί με τους Ciudadanos με το ακροδεξιό Vox. “Είναι μια δεξιά με τρία ονόματα” είπε χαρακτηριστικά. “Θα λειτουργήσουν ως μια ομάδα για να σχηματίσουν πλειοψηφία όπως συνέβη στην Ανδαλουσία” τόνισε. Ο πρωθυπουργός βέβαια έχει ήδη επιχειρήσει να διασπασει τη δεξιά. Όταν ο Κασάδο του πρότεινε ένα μεταξύ τους ντιμπέτι ο Σάντσεθ αρνήθηκε αντιπροτείνοντας μια τηλεμαχία με τους αρχηγούς και των πέντε μεγάλων κομμάτων. Μια σειρά λαθών έχουν ήδη “επισκιάσει” την προεκλογική εκστρατεία του Κασάδο. Ο ηγέτης των Συντηρητικών μίλησε για τον ελάχιστο μισθό σε ραδιοφωνική του συνέντευξη με όρους που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως ένα ‘επίσημο” σχέδιο που θα μπορούσε να περικοπεί αν εκλεγεί, ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος έκανε το ίδιο λάθος όταν μίλησε για το συνταξιοδοτικό σύστημα. Και ένας άλλος υποψήφιος παρουσίασε μια παράξενη θεωρία γύρω από έναν νέο νόμο στη Νέα Υόρκη που νομιμοποιούσε τις εκτρώσεις “μετά τη γέννηση”. Πάντως το 42% του εκλογικού σώματος είναι ήδη αναποφάσιστο και οι δημοσκοπήσεις ήδη δείχνουν ότι ο συντηρητικός ηγέτης παραμένει ο μόνος υποψήφιος που έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε ήττα τον Σάντσεθ. Ο Πάμπλο Κασάδο βρίσκεται σε μια κατάσταση που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς για να γίνει πρωθυπουργός” σχολίασε ένας αξιωματούχος από το Σοσιαλιστικό κόμμα. Αν δεν κερδίσει και μάλιστα χάσει με μεγάλο ποσοστό τότε σίγουρα θα έχει πρόβλημα να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος. Ερωτηθείς σχετικά ο Κασάδο την περασμένη εβδομάδα δήλωσε ότι προτίθεται να συνεχίσει να ηγείται του κόμματος όποια και αν ειναι τα αποτελέσματα και υπενθύμισε ότι το ίδιο είχαν κάνει και οι προκάτοχοί του.
Για Λιβύη: Ένα ακόμα θέμα που απασχολεί τον γερμανικό Τύπο είναι η κρίση στη Λιβύη. Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει για αυτό το θέμα: «Η Λιβύη είναι σημαντική για την Ευρώπη. Είναι μια χώρα ενδιάμεσος σταθμός για τους μετανάστες από την Αφρική και ακόμα και στη Λιβύη το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί κάθε κενό. Θα έπρεπε να περιμένει κανείς ότι η Ευρώπη θα ασκούσε μια υπεύθυνη πολιτική απέναντι σε αυτή τη χώρα που σπαράσσεται από τον εμφύλιο. Εξαιτίας των αντιπαραθέσεων μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο… Αυτή όμως η αντιπαλότητα βλάπτει την Ευρώπη. Το Βερολίνο θα έπρεπε να αδράξει την ευκαιρία και να παίξει έναν ηγετικό ρόλο στην πολιτική απέναντι στη Λιβύη. Αυτό και προς το δικό του συμφέρον».
Για το ίδιο θέμα η Frankfurter Rundschau γράφει : «Τώρα είναι η ώρα της έκκλησης προς τη Λιβύη να αναζητήσουν οι αντίπαλες πλευρές μια ειρηνική λύση. Όσο σωστό όμως και εάν είναι αυτό, άλλο τόσο κυνικό είναι. Γιατί το κύριο μέλημα είναι και πάλι να αποφευχθούν οι προσφυγικές ροές. Ακόμα όμως και εάν ακούγεται παράδοξο, ίσως αυτή είναι η ευκαιρία οι Ευρωπαίοι να ξανασκεφθούν την πολιτική τους. Μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να δώσουν μια προοπτική στη χώρα να αναπτυχθεί. Αλλά ακόμα και εάν η Λιβύη βρίσκεται στον πάτο, δεν είναι αργά».
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη
