του Σεργκέι Τσεχμίστρενκο
Διευθυντή σύνταξης
του ειδησεογραφικού ιστότοπου www.snob.ru της Μόσχας
Οι επικείμενες ευρωεκλογές του Μαΐου προς το παρόν δεν απασχολούν τον δημόσιο διάλογο στη Ρωσία. Η μοναδική πληροφόρηση που έχουμε σχετικά με το γεγονός αυτό, είναι τα δημοσιεύματα των ξένων ΜΜΕ, τα οποία εκδίδονται στη ρωσική γλώσσα.
Κατά καιρoύς, βέβαια, δημοσιεύονται ειδήσεις για την υποτιθέμενη ρωσική ανάμειξη σε αυτές τις εκλογές, οι οποίες, κατά παράδοση, διαψεύδονται από το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών. Εξάλλου, οι κατηγορίες ότι η Μόσχα ευθύνεται για όλα τα θανάσιμα αμαρτήματα, πότε στις Η.Π.Α., πότε στη Μεγάλη Βρετανία και πότε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι πλέον συνήθεις για τον Ρώσο αναγνώστη τα τελευταία πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα στην πλατεία Μεϊντάν της Ουκρανίας και την ένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία. Έτσι, έχουν πάψει να ενδιαφέρουν το αναγνωστικό κοινό.
Η αδιαφορία για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις έχει πολύ απλή ερμηνεία: η κοινωνία απλά δεν καταλαβαίνει με τι ασχολείται το Ευρωκοινοβούλιο, ποιες είναι οι αρμοδιότητες και τα δικαιώματά του και πως οι αποφάσεις του μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή των Ρώσων πολιτών. Συνάμα, οι πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερες για τις εκλογές σε μεμονωμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώντας σημαντικότερες από τις εκλογές ή τη δραστηριότητα των ευρωπαϊκών θεσμών.
Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη Ρωσία υπάρχει για το Συμβούλιο της Ευρώπης (τουλάχιστον προς το παρόν), στο βαθμό που η Μόσχα συμμετέχει σε αυτό. Εκτός από αυτό, ο οργανισμός αυτός είναι, ουσιαστικά, ο τελευταίος στον Παλαιό Κόσμο, που συνδέεται νομικά με τη Ρωσία. Η Ρωσία συνεχίζει να τηρεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνονται πολλοί πολίτες της, οι οποίοι δεν έτυχαν της προστασίας των δικαστηρίων στην πατρίδα τους.
Τον ερχόμενο Ιούνιο θα ληφθεί η απόφαση για το αν η Ρωσία θα επιστρέψει στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ως πλήρες μέλος της.
Εδώ και δύο χρόνια η Ρωσία δεν καταλάβει τη συνδρομή της στον οργανισμό (το 9% του προϋπολογισμού του), μετά τη στέρηση του δικαιώματος ψήφου που ακολούθησε των γεγονότων του 2014. Προς το παρόν οι δύο πλευρές αφήνουν να εννοηθεί ότι έχει γίνει η προεργασία για την επίτευξη συμβιβασμού και αυτό δημιουργεί ελπίδες για την εγκαθίδρυση σχέσεων καλής γειτονίας με την Ευρώπη.
Μία τέτοια επαναπροσέγγιση μπορεί να συναντήσει αντιδράσεις από εκείνες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες έχουν ταχθεί εναντίον κάθε συμβιβασμού με τη Ρωσία και, φυσικά, γίνεται λόγος για την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής.
