Ο φετινός Διαγωνισμός της Eurovision έχει να διχάσει τους καλλιτέχνες παγκοσμίως λόγω της διεξαγωγής του στο Τελ Αβίβ.
Η κυβέρνηση του Ισραήλ δήλωσε ότι θα μπλοκάρει τους ακτιβιστές που σκοπεύουν να παρεμποδίσουν την διεξαγωγή του διαγωνισμού, ενώ το διεθνές ενδιαφέρον εντείνεται, καθώς υπάρχουν φόβοι ότι η διοργάνωση, που μεταδίδεται ζωντανά σε όλο τον πλανήτη, θα γίνει το επίκεντρο διαδηλώσεων κατά της αντιμετώπισης των Παλαιστινίων.
Η μακροβιότερος διαγωνισμός τραγουδιού με τηλεοπτική κάλυψη θα πραγματοποιηθεί 14-18 Μαΐου και οι αφίξεις των διαγωνιζομένων έχουν ήδη ξεκινήσει.
Το κίνημα BDS
Η διοργάνωση έχει βρεθεί στο στόχαστρο του διεθνούς κινήματος BDS (Boycott, Divestment, Sanctios) για καμπάνιες μποϊκοτάζ, απόσυρσης επενδύσεων και επιβολής κυρώσεων στο Ισραήλ, κατηγορώντας τη χώρα ότι χρησιμοποιεί τη μουσική για να “ξεπλύνει” την πολιτική της έναντι των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, όπου το προηγούμενο σαββατοκύριακο σημειώθηκαν οι πιο αιματηρές συμπλοκές από τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς το 2014.
Μολονότι καμία από τις 42 χώρες που συμμετέχουν δεν έχει αποσύρει την αποστολή της, οι διοργανωτές φοβούνται ότι οι διαδηλωτές ενδέχεται να εκμεταλλευτούν τον διαγωνισμό, τον οποίο παρακολουθούν εκατοντάδες εκατομμύρια θεατών.
Η πολιτικές διαμάχες για τον φετινό διαγωνισμό δεν έχουν τέλος. Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου σχεδίαζε αρχικά να διεξαχθεί στην Ιερουσαλήμ, στο πλαίσιο της κυβερνητικής εκστρατείας για παγκόσμια αναγνώριση της ιερής πόλης ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Στην Ιερουσαλήμ η Eurovision έχει διοργανωθεί δύο φορές, το 1979 και το 1999 μετά τη νίκη της Dana International με το τραγούδι Diva, η οποία την ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο του Ισραήλ, αλλά και παγκόσμιο σύμβολο των διεμφυλικών.
Η EBU, που είναι χορηγός του διαγωνισμού, επέλεξε, ωστόσο, φέτος το Τελ Αβίβ και ο πρόεδρος της επιτροπής της, Φρανκ-Ντίτερ Φράιλινγκ, εξέδωσε μία δηκτική ανακοίνωση καλώντας τον Νετανιάχου να εγγυηθεί ότι “όλοι θα έχουν πρόσβαση στον διαγωνισμό” αλλά και ότι θα γίνει σεβαστή η “ελευθερία του Τύπου”.
Ο παράλληλος διαγωνισμός Globalvision
Καλλιτέχνες από την Παλαιστίνη και όλο τον πλανήτη σκοπεύουν να διοργανώσουν έναν παράλληλο διαγωνισμό που θα μεταδοθεί διαδικτυακά κατά τη διάρκεια του τελικού της Eurovision. Θα ονομάζεται Globalvision και θα περιλαμβάνει ζωντανές συναυλίες από το Δουβλίνο μέχρι Βηθλεέμ.
“Το Globalvision είναι μία πλατφόρμα χωρίς περιορισμούς για τους παλαιστίνιους καλλιτέχνες, αλλά και για τους fan της Eurovision ανά τον πλανήτη”.
Το BDS, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το κίνημα κατά του άπαρτχαϊντ εσχάτως κατάφερε σε αρκετές περιπτώσεις να απομονώσει το Ισραήλ. Πέρυσι, η διάσημη τραγουδίστρια Λάνα Ντελ Ρέι μαζί με άλλους 19 καλλιτέχνες απέσυραν τη συμμετοχή τους από ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ, μετά από παρόμοια κίνηση της νεοζηλανδής τραγουδίστριας-τραγουδοποιού Λόρντε.
Ο Ρότσερ Ουότερς, ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd είναι ένας από τους γνωστότερους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο BDS και κάλεσε δημοσίως -μεταξύ άλλων- την Κατερίνα Ντούσκα, που εκπροσωπεί την Ελλάδα, να μην συμμετάσχει στον μουσικό διαγωνισμό.
Η απάντησή της ήταν η εξής:
Aγαπητέ Κύριε Waters,
πριν μερικές ημέρες κυκλοφόρησε ένα ψευδές άρθρο από διάφορα Mέσα. Οι συντάκτες αυτών των Mέσων δυστυχώς απομόνωσαν τα λεγόμενά μου από μια παλιά συνέντευξη και την παρουσίασαν σαν να ήταν απάντησή μου προς εσάς. Είστε ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς μου ήρωες και σας ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σας και τον χρόνο που διαθέσατε. Τρέφω απεριόριστο σεβασμό στο καλλιτεχνικό σας έργο και στέκομαι δίπλα σας στον διαρκή σας αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο αγώνας αυτός, δυστυχώς, είναι πάντα επίκαιρος, όχι μόνο στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του πλανήτη στις οποίες πραγματοποιούμε συναυλίες.
Πιστεύω ότι ο λόγος που πηγαίνουμε να παίξουμε, είναι γιατί, ανεξάρτητα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ή τα καθεστώτα, εμείς ως καλλιτέχνες, απευθυνόμαστε και μοιραζόμαστε τη μουσική με τον κόσμο. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, μόνο θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει. Η διοργάνωση στην οποία φέτος συμμετέχω την παρακολουθούν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο, δεν ανήκει σε κανένα κράτος. Πάντα πίστευα πως η δύναμη της τέχνης είναι τεράστια, πως μπορεί ν’ αποτελέσει στάση και ισχυρό ερέθισμα. Κατ’ επέκταση, δε θεωρώ πως ο αποκλεισμός της θα είχε δημιουργικό αποτέλεσμα.
Είναι μια συζήτηση μεταξύ καλλιτεχνών που παρακολουθώ εδώ και καιρό και τάσσομαι υπέρ μιας τοποθέτησης την οποία έχουν εκφράσει και άλλα μουσικά μου ινδάλματα όπως ο Thom Yorke και ο Nick Cave, μεταξύ άλλων. Στο βίντεο αναφέρετε ότι μπορεί να έχετε λάθος. Μπορεί να έχετε ή μπορεί να έχουμε εμείς που συμμετέχουμε. Θέλω να πιστεύω όμως, ότι ο καθένας μας, με τον τρόπο που θεωρεί ο καθένας σωστό, λειτουργεί πάντα με γνώμονα τον σεβασμό στον άνθρωπο και την ειρήνη των λαών.
Δομίνα Διαμαντοπούλου
