H Evripides Art Gallery φιλοξενει την έκθεση του Μιχάλη Μαδένη, με τίτλο «το ελάχιστο, το ανείπωτο, το ίχνος», που θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου 2019.
Είκοσι τέσσερις μεγάλου μεγέθους πίνακες της τελευταίας διετίας, οι οποίοι συνοδεύονται από τέσσερις παλαιότερους μαζί με σειρά ογδόντα πέντε σχεδίων, που αποδεικνύουν πως η ίδια θεματική απασχολεί τον καλλιτέχνη, με διαφορετικό κάθε φορά αποτέλεσμα, τα τελευταία τριάντα χρόνια.
«Είναι έργα της τελευταίας διετίας το κυρίως μέρος της έκθεσης, που συνοδεύεται με μερικά παλιά έργα, ακόμα και από τα φοιτητικά μου χρόνια υπάρχει ένα έργο, θέλοντας να δείξω τον κύκλο που κάνουν κάποια πράγματα και μας απασχολούν» δήλωσε ο ζωγράφος Μιχάλης Μαδένης στον Αθήνα 9.84.
«Τον κύκλο που κάνουν όσον αφορά τη δομή το περιεχόμενο τη θεματολογία αλλά με διαφορετικό τρόπο. Τώρα μπορώ να πω ότι είχα και την δυνατότητα να έχω την άνεση των χρωμάτων και των υλικών γενικά. Μπορεί οι σκέψεις να υπήρχαν σε κάποια σχέδια που υπάρχουν μέσα στον κατάλογο αλλά και στην γκαλερί αυτά τα σχέδια εκείνη την εποχή σαν φοιτητής ήταν αδύνατο να τα φτιάξω ίσως σε μεγαλύτερα τελάρα. Οι σκέψεις αυτές όμως με απασχολούσαν και τώρα που είχα την ευκαιρία βγήκαν σε μεγάλα τελάρα και με υλικό πάντα το λάδι που είναι ένα αγαπημένο μου υλικό»
Ο άνθρωπος, ο τόπος, ο χρόνος
Ο Μιχάλης Μαδένης ενώνει πολλές παλαιότερες θεματικές του, με κυρίαρχη εκείνη του μοτίβου της βροχής, και με κάθετες κατακόρυφες και οριζόντιες λωρίδες, επιτίθεται πάνω στον καμβά με «τρεξίματα» ή «ροές» καθαρού ρευστού χρώματος, και με φαρδιές, αυτοσχέδιες σπάτουλες, που τις κινεί οριζοντίως, επικαλύπτει με χρωματικές επιστρώσεις την επιφάνεια του μουσαμά, και φτάνει ενίοτε μέχρι και να αποκαλύψει τμήματα πρότερων χρωματικών στρωμάτων.
«Τα θέματα που πάντα με απασχολούσαν ή μπορώ να πω ότι αγαπώ είναι η ύπαρξη του ανθρώπου και μέσα από τον άνθρωπο βλέπω τον ίδιο μου τον εαυτό. Ο χώρος, ο τόπος. Μπορεί τα έργα αυτά να μην προσδιορίζουν ένα συγκεκριμένο τοπίο όμως προέρχονται από τόπους που έχω βιώσει. Απλά είναι δομημένα με έναν διαφορετικό τρόπο.
Ο χρόνος είναι κάτι που πάντα με απασχολεί, η βροχή είναι ένα θέμα που επανέρχομαι ξανά και ξανά στη ζωγραφική. Και κάθε φορά σε κάθε χρονική στιγμή, το αποδίδω ή βρίσκω τρόπο να το αποδίδω με διαφορετικά μέσα ή με διαφορετικό τρόπο ώστε να κρατά το ενδιαφέρον μου. Επίσης η νύχτα είναι ένα από τα θέματα που επανέρχομαι. Όλα αυτά για μένα δεν είναι θέματα αλλά υλικά στην παλέτα μου. Όπως έχω τα χρώματα έτσι έχω και όλον αυτό τον κόσμο και μαζί με αυτά ζυμών και τα συναισθήματα μου την ίδια μου την ζωή»
Βάσια Μπακετέα
