Ο Ίταλο Καλβίνο έγραφε τη «Μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου», την ιστορία του αριστερού Αμερίγκο Ορμέα που ορίστηκε εκλογικός αντιπρόσωπος σε ένα εκκλησιαστικό άσυλο ανιάτων, επί δέκα χρόνια (1953 – 1963).
«Μια μέρα για δέκα χρόνια» όπως το έθεσε αργότερα ο ίδιος περιγράφοντας την περιπέτεια και την βραδυπορία, τη δυσκολία του να κλείσει τους λογαριασμούς με ένα κείμενό μέσω του οποίου σφράγισε ταυτόχρονα για πάντα και τους λογαριασμούς του με τον ρεαλισμό.
Το Κοτολένγκο, μια πόλη μέσα στην πόλη του Τορίνο και η εκλογική διαδικασία εντός του, γίνονται αφορμές για έναν βαθύ πολιτικό σχολιασμό της ποιότητας της δημοκρατίας, με τον ήρωα να βρίσκεται αντιμέτωπος όχι τόσο με την χειραγώγηση της ψήφου σε ένα ίδρυμα όπου η εκκλησία παρεμβαίνει υπέρ των χριστιανοδημοκρατών, αλλάζοντας αν χρειαστεί και τη βούληση των πιο αδύναμων, αλλά κυρίως με τη στάση όλων απέναντι στην ίδια τη δημοκρατία. Μια στάση, όπως μας δείχνει, ιδρυματική, γραφειοκρατική. Περιφερόμενος μαζί με την κάλπη του «αποσπασμένου τμήματος» εντός των κτιρίων του ασύλου και προσπαθώντας να σώσει τη λαϊκή βούληση από τις παρεμβάσεις, ο Ορμέα (alter ego του Καλβίνο που είχε βιώσει μία αντίστοιχη εμπειρία) υπενθυμίζει ότι ακόμη και αυτό δεν αρκεί για να σωθεί η δημοκρατία. Ότι ακόμη κι αν όλα μετρηθούν σωστά, ακόμη κι αν όλοι ψηφίσουν ελεύθερα, αυτό που χρειάζεται είναι να αποκτήσει την παλιά της σημασία, να μην τελειώνουν όλα, εκείνη την μοναδική μέρα της εκλογικής διαδικασίας.
«Ακόμα και η τελευταία πόλη της ατέλειας έχει την τέλειά ώρα της, σκέφτηκε ο αντιπρόσωπος, την ώρα, τη στιγμή, κατά την οποία μέσα σε κάθε πόλη υπάρχει η Πόλη».
Η νουβέλα του Ίταλο Καλβίνο «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου» σε μετάφραση της Τόνια Τσίτσοβιτς Ραντέν και προλογικό σημείωμα του Μάνου Ματσαγγάνη, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κριτική.
Ελεωνόρα Ορφανίδου
