Παρά τον διακηρυγμένο από τα Ηνωμένα Έθνη στόχο για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας έως το 2025, ο ρυθμός μείωσής της παραμένει πολύ πιο αργός από αυτόν που θα οδηγούσε στην επίτευξη του στόχου. Η παιδική εργασία φαίνεται ότι θα συνεχίσει να αποτελεί φαινόμενο γερά ριζωμένο κυρίως στις φτωχιές κοινωνίες.
Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις (2017) που παραθέτει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO), στην παιδική εργασία (ηλικίες 5-14 ετών), βρίσκονται παγκοσμίως, 152 εκατ. παιδιά (64 εκατ. κορίτσια και 88 εκατ. αγόρια) αντιπροσωπεύοντας 10% όλων των παιδιών.
Σχεδόν τα μισά από τα παιδιά που εργάζονται -73 εκατ. σε απόλυτους όρους- βρίσκονται σε επικίνδυνη εργασία που θέτει σε κίνδυνο την υγεία, την ασφάλεια και την ηθική ανάπτυξή τους. Ο συνολικός αριθμός των παιδιών στην απασχόληση, που προκύπτει από τον υπολογισμό τόσο της παιδικής εργασίας όσο και της απασχόλησης παιδιών άνω της νόμιμης ηλικίας εργασίας(15-17 ετών), φθάνει τα 218 εκατομμύρια.
Σύμφωνα με την UNESCO ο μεγαλύτερος αριθμός παιδιών, που εργάζονται, εντοπίζεται σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες και κυρίως στις χώρες της Ασίας, της Αφρικής και του Ειρηνικού. Στο Μπαγκλαντές εμφανίζονται τα περισσότερα φαινόμενα παιδικής εργασίας, όπου ο αριθμός των εργαζομένων παιδιών ανέρχεται στα 5 εκατομμύρια. Στη Βραζιλία εργάζονται πάνω από 1 εκατομμύριο παιδιά. Στη Βόρειο Κορέα ακόμα και μαθητές 5 ετών υποχρεώνονται να δουλέψουν. Μεταξύ των ετών 2004-2008, ο αριθμός των παιδιών, που εργάζονταν σε παγκόσμιο επίπεδο, μειώθηκε αισθητά.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση όμως ανέτρεψε την αισιόδοξη αυτή τάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά τα μεγαλύτερα ποσοστά παιδικής εργασίας συναντώνται στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης . Η Νάπολη της Ιταλίας εμφανίζει μεγάλα ποσοστά παιδικής εργασίας. Κάποιες από τις εργασίες, που κάνουν αυτά τα παιδιά, είναι να δουλεύουν στα φανάρια και σε κάποιες βιοτεχνίες. Τέλος σε κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Κύπρος υπάρχει ραγδαία αύξηση της παιδικής εργασίας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
