Οι εκλογές στην Ελλάδα την ερχόμενη Κυριακή αλλά και η αμφιλεγόμενη γιορτή του Τραμπ χθες για την επέτειο της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ είναι μερικά από τα βασικά θέματα στον διεθνή Τύπο.
Για Ελλάδα: “Στην Ελλάδα η πολιτική είναι οικογενειακή υπόθεση” γράφει το Politico. Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να καταλάβει κανείς την ελληνική πολιτική από τον νομό Αχαϊας. Πρόκειται για τον νομό που έχει την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και λιμάνι, την Πάτρα διάσημη για το καρναβάλι της. Ειναι όμως και ο νομός όπου θα “κονταροχτυπηθούν” οι Αλέξης Τσίπρας, ο επικεφαλής του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ και ο άνθρωπος που το πιο πιθανόν είναι να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επικεφαλής της κεντροδεξιάς ΝΔ. Στις ευρωεκλογές τον περασμένο μήνα, η Αχαϊα – προπύργιο του ΣΥΡΙΖΑ – ήταν ένας από τους δύο νομούς της χώρας που η ΝΔ δεν πήρε αρκετές ψήφους. Καθώς οι Έλληνες επιστρέφουν στις κάλπες για να εκλέξουν νέα κυβέρνηση την Κυριακή, οι Τσίπρας και Μητσοτάκης αποφάσισαν να γίνουν επικεφαλής των ψηφοδελτίων σε αυτή την περιοχή. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα καθορίσει όχι μόνο τη κατεύθυνση που θα πάρει η χώρα τα επόμενα 4 χρόνια αλλά μάλλον θα αποκαταστήσει μια από τις πιο ισχυρές πολιτικές οικογένειες, μετά από σχεδόν 10 χρόνια πολιτικής και οικονομικής αναταραχής αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, που ξέσπασε το 2008. Ο Μητσοτάκης είναι μέλος μιας εκ των πιο σημαντικών οικογενειών. Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος ήταν πρωθυπουργός στις αρχές του ’90 ενώ η αδελφή του, Ντόρα έχει διατελέσει υπουργός Εξωτερικών και δήμαρχος Αθηναίων. Ο γιος της μάλιστα θα γίνει δήμαρχος της πρωτεύουσας, τον Σεπτέμβριο. “Η παραμονή στην εξουσία των πολιτικών δυναστειών φυσικά σχετίζεται με την οργάνωση και δομή των ελληνικών πολιτικών κομμάτων” αναφέρει ο Αριστείδης Χατζής, καθηγητής Νομικής. “Εξακολουθούν να ειναι ολιγαρχικά, παραδοσιακά, μη δημοκρατικά”. Στην Αχαϊα διεκδικεί ψήφο και εκπρόσωπος της τρίτης πολιτικής οικογένειας της Ελλάδας, ο Γιώργος Παπανδρέου, που διαδέχθηκε τον Κώστα Καραμανλή ως πρωθυπουργός και ο πατέρας αλλά και παππούς του οποίου είχαν διατελέσει πρωθυπουργοί της χώρας. Ο Παπανδρέου είναι υποψήφιος με το ΚΙΝΑΛ, την πολιτική συμμαχία της οποίας το μεγαλύτερο κόμμα είναι το ΠΑΣΟΚ. Παρά το γεγονός ότι αρκετοί κατηγορούν τον Παπανδρέου για το οικονομικό χάος και την λιτότητα των τελευταίων 10 χρόνων το κόμμα του αναμένεται να βγει τρίτο στις εκλογές της Κυριακής. (…) Οι Έλληνες μάλλον θα περιέγραφε τη χώρα τους ως μια όπου δεν αλλάζουν τα πράγματα όποιος και αν κερδίσει τις εκλογές, σύμφωνα με δημοσκόπηση του κέντρου, Pew πέρυσι. Επίσης ειναι εκείνοι που θα περιέγραφαν τους πολιτικούς τους ως διεφθαρμένους. (…) Ο Μητσοτάκης δεσμεύθηκε να είναι σκληρός στην καταπολέμηση της διαφθοράς και του νεποτισμού, αν εκλεγεί., Δήλωσε ότι δεν θα δώσει κανένα υπουργικό πόστο σε μέλη της οικογένειας του, όπως την αδελφή του.
«Ο ισχνός απολογισμός της κυβέρνησης Τσίπρα», είναι ο τίτλους εκτενούς δημοσιεύματος στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία προχωρά σε έναν απολογισμό των πεπραγμένων της νυν κυβέρνησης. Η εφημερίδα αναφέρει μεταξύ άλλων: «[…] Ο Τσίπρας, που ήθελε να τα κάνει όλα διαφορετικά, κατάφερε να επαναφέρει λίγη μόνο από την ευημερία που χάθηκε τα χρόνια της κρίσης. Την ώρα που άλλες χώρες της κρίσης, όπως η Εσθονία, η Λετονία, η Πορτογαλία ή η Ισπανία ανέκαμψαν και ξεπέρασαν προ πολλού τα επίπεδα του 2007, της χρονιάς δηλαδή που προηγήθηκε της κρίσης, το πραγματικό ΑΕΠ της Ελλάδας εξακολουθεί να βρίσκεται 26% κάτω από τα επίπεδα του 2007. Σύμφωνα με έλληνες οικονομολόγους, η χαμηλή ανάπτυξη οφείλεται στην έλλειψη επενδύσεων. […] Σε σύγκριση με το απόλυτα αρνητικό ρεκόρ του 2013 και η ανεργία υποχώρησε μεν από το 27% στο 19%, ωστόσο εξακολουθεί να απέχει παρασάγγας από το 7,3% του 2008. […] H κυβέρνηση Τσίπρα δεν κατάφερε να αυξήσει την ευημερία καινα αντιμετωπίσει τη φτώχεια. Αυτό θα προϋπέθετε την αύξηση της παραγωγικότητας, ωστόσο τέτοιες ιδέες αντίκεινται στην ιδεολογία του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ. Ως επιτυχίες της κυβέρνησης προβάλλονται η επαναπρόσληψη των καθαριστριών σε υπουργεία ή του διοικητικού προσωπικού σε πανεπιστήμια. […] Κατά τα λοιπά αυτό που κατάφερε η κυβέρνηση ήταν η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων», αναφέρει η εφημερίδα, επισημαίνοντας ωστόσο ότι αυτή οικοδομήθηκε πάνω σε δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη για τη μεσαία τάξη.
Στις Βρυξέλλες: “Αρχίζει η μάχη της Ούρσουλα” σχολιάζει το Politico. Η υποψήφια για την προεδρία της Κομισιόν, φον ντερ Λάιεν θα επιστρέψει στις Βρυξέλλες την επόμενη εβδομάδα για να συναντηθεί με τις ευρωομάδες και τους επικεφαλής τους. Έχει δεχθεί πρόσκληση απο το νέο πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου, Νταβίντ Σασόλι.
Ο Σασόλι μιλώντας σε ευρωβουλευτές είπε ότι της δίνεται η ευκαιρία να τους πείσει για τις αρετές της, καθώς αρκετοί ενοχλήθηκαν απο τον τρόπο που προτάθηκε για την προεδρία της Κομισιόν, καθώς επί της ουσίας εγκαταλείφθηκε η διαδικασία Spitzenkandidat.
Η “επιχείρηση γοητείας” της φον ντερ Λάιεν θα ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα με πρώτη συνάντηση με τους Πράσινους. Έχει μόλις μια εβδομάδα για να την ολοκληρώσει.
Η υποψήφια νέα επικεφαλής της Επιτροπής χρειάζεται απόλυτη πλειοψηφία τουλάχιστον 375 ψήφων στο Ευρωκοινοβούλιο, που σημαίνει ότι οι 182 βουλευτές του ΕΛΚ και οι 108 φιλελεύθεροι της ομάδας Renew Europe δεν της αρκούν: θα χρειαστεί ψήφους και από τους Σοσιαλιστές (154 έδρες) ή τους Πράσινους (74 έδρες)
Οι πιο δύσκολοι στον δρόμο της… θα είναι μάλλον οι Σοσιαλιστές καθώς πληγώθηκαν απο τον αιφνίδιο… “θάνατο” της υποψηφιότητας του Τίμερμανς για τη θέση αυτή. Μάλιστα ο γερμανός επικεφαλής, Γιανς Γκέιερ έχει ήδη πει ότι θα κάνει “φασαρία”. Όμως το “ντιλ” είναι γνωστό. Ο Σασόλι έγινε πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου και ο Τίμερμανς θα παραμείνει ένας εκ των αντιπροέδρων της Κομισιόν.
Στο μεταξύ, οι Γερμανοι σύμφωνα με την DW δεν συμφωνούν με την επιλογή να δοθεί στην υπουργό Άμυνας της χώρας τους η θέση της επικεφαλής της Κομισιόν, σύμφωνα με σχετική δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε χθες. Μόνο ένας εκ των τριών Γερμανών σύμφωνα με την έρευνα της Infratest Dimap για τη δημόσια τηλεόραση, ARD δήλωσαν ότι η φον ντερ Λάιεν θα είναι καλή επιλογή για τη θέση αυτή, ενώ το 56% την απορρίπτουν.
Στο μεταξύ, ο Βέμπερ κατηγόρησε πάντως χθες τους Εμμανουέλ Μακρόν και Βίκτορ Όρμπαν για το αποτέλεσμα της υποψηφιότητας του. “Υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις που δεν ήθελαν να αποδεχθούν τα εκλογικά αποτελέσματα” είπε. Η Μέρκελ πιστεύει το ίδιο, είπε. “Υπήρξαν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις κατά τις οποίες επικράτησε ο άξονας Μακρόν – Βέμπερ και το σύστημα Spitzenkandidat διαλύθηκε. Αυτή δεν είναι η Ευρώπη που θέλω και θα συνεχίσω να μάχομαι για τη δημοκρατικοποίηση της Ε.Ε”. Ο Βέμπερ είπε επίσης ότι η καγκελάριος Μέρκελ “έχει την ίδια ανάλυση με εμένα” σε ό,τι αφορά τον θάνατο της… διαδικασίας.
Στη Βρετανία: Ο Μπόρις Τζόνσον απηύθυνε νέα έκκληση στα μέλη του Συντηρητικού κόμματος μέσω συνέντευξης του στην Daily Telegraph όπου αναφέρει ότι θα κάνει τη Βρετανία “το καλύτερο μέρος στη γη” όταν γίνει πρωθυπουργός.
“Ο κ. Τζόνσον είναι Brexit,” αναφέρει η εφημερίδα- προσθέτοντας ότι του αξίζει η ευκαιρία να πραγματοποιήσει τον στόχο της ζωής του… να απελευθερώσει τη Βρετανία από την Ε.Ε και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη της χώρας στον εαυτό της.
Από την πλευρά της η Daily Mirror αναφέρει ότι η καμπάνια του Τζόνσον δέχθηκε χρήματα απο μια “σουπερ πλούσια” οικογένεια, η εταιρεία της οποίας είχε αναλάβει αρκετά έργα όσο ήταν ο ίδιος δήμαρχος Λονδίνου.
Στις ΗΠΑ: Ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε “γενναίους” τους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν στον αμερικανικό στρατό στη διάρκεια ομιλίας του σε μια αμφιλεγόμενη τελικά εορτή για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας, στην Ουάσινγκτον. Ενώπιον του μνημείου του Αβραάμ Λίνκολν είπε πως “γιορτάζουμε την ιστορία μας, τον λαό μας, τους ήρωες που υπερασπιζονται τη σημαία μας”. Η γιορτή είχε τίτλο “Χαιρετισμός στην Αμερική” στην οποία έδωσε έμφαση στον στρατό κάτι που δεν συνηθίζεται καθώς πρόκειται για την επέτειο της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» της χώρας από τη Μεγάλη Βρετανία, το 1776. Είναι ημέρα του εορτασμού των πατέρων του έθνους και της διακήρυξής τους και όχι του στρατού. Οι επικρίσεις για την απόφαση αυτή του Τραμπ είναι έντονες και πολλές. Πρώτον διότι, καθώς έχει ξεκινήσει ουσιαστικά η προεκλογική εκστρατεία για το 2020, φαίνεται να πολιτικοποιεί μια ιστορική ημέρα για τη χώρα, προσκαλώντας άτομα που κάνουν μεγάλες δωρεές στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και δεύτερον διότι τα έξοδα για τη φιέστα αυτή υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν τα 2,5 εκατομμύρια δολάρια. Η επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, θυμίζει σε πολλούς αναλυτές αμερικανικών εφημερίδων, ανάλογες παρελάσεις που γίνονται πια μόνο στη Ρωσία ή στη Βόρεια Κορέα. Σχολιάζοντας μια φωτογραφία όπου φαίνονται άρματα μάχης να μεταφέρονται σιδηροδρομικώς προς την Ουάσιγκτον για τους εορτασμούς, ο Μάικλ ΜακΦολ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Ρωσία, σχολίασε στο Twitter: “Αυτή η φωτογραφία μου θυμίζει παρελάσεις που συνήθιζα να παρακολουθώ στη Σοβιετική Ενωση. Δεν νομίζω ότι ταιριάζουν στην 4η Ιουλίου”. Απτόητος ο Ντόναλντ Τραμπ, χαρακτήρισε τη στρατιωτική φιέστα που διοργάνωσε “Χαιρετισμό στην Αμερική”. Το Πεντάγωνο και η κυβέρνηση μοίρασε 5.000 προσκλήσεις και μεταξύ αυτών που τις έλαβαν είναι μεγάλοι χορηγοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, γεγονός που προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλά αρνητικά σχόλια.
Για Πούτιν – Πάπα: Στη συνάντηση που είχε ο Πάπας Φραγκίσκος με τον Ρώσο πρόεδρο στο Βατικανό η η συζήτηση επικεντρώθηκε στις εξελίξεις στη Συρία, την Ουκρανία και τη Βενεζουέλα. Ο Πάπας Φραγκίσκος λέγοντας στον Πούτιν “έτσι δεν θα ξεχάσετε τη Ρώμη” του δώρισε ένα αντίγραφο του μηνύματος ειρήνης που απηύθυνε φέτος και μια γκραβούρα του 18ου αιώνα που απεικονίζει την Πλατεία του Αγίου Πέτρου. Ο Πούτιν από την πλευρά του δώρισε στον Πάπα ένα DVD με την ταινία του σκηνοθέτη Αντρέι Κοντσαλόφσκι, με θέμα τον σπουδαίο ιταλό αναγεννησιακό ζωγράφο και γλύπτη Μιχαήλ Αγγελο, και μια μεγάλη θρησκευτική εικόνα όπου εικονίζονται οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος. Παρά την ανταλλαγή δώρων πάντως, η απόσταση μεταξύ των δύο ανδρών συνεχίζει να είναι μεγάλη. Οπως σχολιάζει ο Τζέισον Χόροβιτς στους New York Times, για πολλούς φιλελεύθερους Ευρωπαίους ο Πάπας Φραγκίσκος αποτελεί την πιο ηθική φωνή ενάντια στην αναζωπύρωση του λαϊκισμού. Από την άλλη, για πολλούς ευρωπαίους εθνικιστές πολιτικούς που παράλληλα υψώνουν την αντιμεταναστευτική σημαία, δικός τους Πάπας είναι περισσότερο ο Πούτιν. Αυτόν αναγνωρίζουν ως πνευματικό ηγέτη του κινήματός τους.
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη
