Ταξίδι μέσα από τα βιβλία, με «μαγικό χαλί» τις φωνές συγγραφέων. Ταξίδι στον χώρο των ιδεών μέσα από τις σελίδες των βιβλίων.
Γιώργος Παναγιωτάκης
Το κρατικό λογοτεχνικό βραβείο για παιδικό βιβλίο και η “Λέσχη των Αλλόκοτων πλασμάτων”. Ο συγγραφέας κ.Γιώργος Παναγιωτάκης εξηγεί στους ακροατές του “Αθήνα 9.84” την φιλοσοφία των βιβλίων του και υπογραμμίζει στην εκπομπή “Μια ημέρα στην Αθήνα” (20/11/19) την ανάγκη ως γονείς και κοινωνία να ακούμε την φωνή των παιδιών.
“Το κρατικό βραβείο είναι μεγάλη τιμή και μια βοήθεια στον να μπορέσεις να συνεχίσεις να γράφεις, βλέποντας ότι υπάρχει ανταπόκριση και στους ανθρώπους που έχουν γνώση γύρω από τα θέματα του βιβλίου” λέει ο κ. Παναγιωτάκης και σημειώνει ότι η ενθάρρυνση από τους αναγνώστες είναι πάντα πιο σημαντική καθώς “για αυτούς γράφουμε”.
Ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για ένα εξαιρετικά απαιτητικό κοινό, όπως τα παιδιά και ενίοτε οι γονείς , που φιλτράρουν την πνευματική τροφή την οποία προσφέρουν στα παιδιά τους.
Η φωνή των παιδιών
“Βεβαία αλήθεια είναι , ότι εμείς ως συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας είναι καλύτερα να απευθυνόμαστε απ ευθείας στα παιδιά και όχι τόσο στους γονείς.
Οι γονείς θα το ελέγξουν θα το φιλτράρουν, άλλα πρέπει να ακούμε το ένστικτο και τα “θέλω” του παιδιού -αναγνώστη” λέει
Η φωνή του παιδιού θεωρείται πανίσχυρη εντός της οικογένειας αλλά ο συγγραφέας σημειώνει ότι ενίοτε τα πράγματα είναι και λίγο διαφορετικά.
“Ισχύει αυτό ( σε γενικές γραμμές ) αλλά ακόμα και στην οικογένεια πολλές φορές δεν είναι τόσο ισχυρή όσο πιστεύουμε, ή ακούγεται με τον τρόπο που εμείς έχουμε επιλέξει να ακούγεται.
Πολ λες φορές πρέπει απλά να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά και ότι πραγματικά θέλουν και όχι να τους κάνουμε τα χατίρια ώστε να ικανοποιήσουμε τα δικά μας “θέλω”.
Να τα ακούμε με καθαρό πνεύμα, να ακούμε τι έχουν να μας πουν
Στα βιβλία κυρίως, προσπαθούμε να βρίσκουμε κάτι να τους προσφέρουμε ώστε να τα ευχαριστεί, να τα διασκεδάζει. Ότι προσφέρει ένα καλό βιβλίο”
Στην Λέσχη των Αλλόκοτων πραγμάτων ένα παιδί υψώνει το ανάστημά του και στη ερώτημα : “¨εμείς τα σώσουμε τον κόσμο; ” , απαντά καταφατικά, ευθέως και με βεβαιότητα.
“Ε μεις θα τον σώσουμε. Έτσι είναι και όχι μόνο φυσικά τα παιδιά, αλλά εμείς ως κοινωνία. Είμαστε όλοι, ο καθένας μας και όλοι μαζί, υπεύθυνοι για αυτόν τον κόσμο και πρέπει να προσπαθήσουμε να τον σώσουμε για να πάμε μπροστά. Ας κάνουμε πάντως τις προσπάθειές μας” λέει ο κ. Παναγιωτάκης.
“Η δική μου Λέσχη περιλαμβάνει ήρωες-παιδιά που έχουν μια αλλόκοτη ιδιότητα ή που την θεωρεί αλλόκοτη, ο υπόλοιπος κόσμος και ίσως να μην είναι τόσο αλλόκοτη.
Είναι στην πραγματικότητα, άνθρωποι όπως όλοι μας, οι οποίοι για κάποιο λόγο αισθάνονται ότι είναι λίγο διαφορετικοί, στο περιθώριο. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Πολλά από αυτά τα παιδιά – ήρωες θα μαζευτούν σε ένα σχολείο το οποίο μοιάζει με τα συνηθισμένα σχολεία, έστω και αν έχει χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν. Είναι για παράδειγμα κάπως απομονωμένο, οι καθηγητές έχουν και αυτοί, κάποια αλλόκοτη ιδιότητα. Εκεί θα προσπαθήσουν να μορφωθούν και παράλληλα να σταθούν στα πόδια τους, να αποκτήσουν σιγουριά για τον εαυτό τους και να γίνουν σιγά-σιγά ευτυχισμένοι ενήλικες”
 |
|
