Εμπάργκο από την Ε.Ε. στην πώληση στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία, ζητά επιμόνως η Ελληνική Κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης απευθυνόμενους στους ηγέτες της Ε.Ε., επισήμανε ότι η «καλύτερη έκφραση αλληλεγγύης, θα ήταν μία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία να μην επιτρέπουν την πώληση όπλων στην Τουρκία.». Επίσης ο ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας με επιστολές στους ΥΠΕΞ Γερμανίας, Ισπανίας και Ιταλίας , θέτει τους Ευρωπαίους εταίρους μας, προ των ευθυνών τους και τους ζητά να ανασταλεί η αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Τουρκία. Μια πρώτη απάντηση στην επιστολή του Νίκου Δένδια προς τον Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας να σταματήσουν οι εξαγωγές οπλικών συστημάτων προς την Τουρκία έδωσε το Βερολίνο. Όπως αναφέρει η Deutche Welle το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει ότι η γερμανική κυβέρνηση ακολουθεί «μια περιοριστική και υπεύθυνη πολιτική εξαγωγής όπλων.» Η Τουρκία υλοποιεί, από το 2018 ένα γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα που αγγίζει τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Μέρος του ποσού κατευθύνεται στις ευρωπαϊκές Πολεμικές Βιομηχανίες. Μάλιστα κάποιες από αυτές, παραμένουν «ανοιχτές», διότι υλοποιούν εξοπλιστικές συμφωνίες με την Τουρκία. Ενδεικτικά, είναι σε εξέλιξη τα παρακάτω εξοπλιστικά προγράμματα, που η Τουρκία έχει αναθέσει σε ευρωπαϊκές Πολεμικές Βιομηχανίες.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Σε τουρκικά ναυπηγεία, είναι σε εξέλιξη η ναυπήγηση έξι υποβρύχιων τύπου 214 της εταιρείας Thyssenkrupp Marine Systems. Επίσης είναι σε εξέλιξη η αναβάθμιση των αρμάτων μάχης Leopard , που γίνεται από τη γερμανική Rheinmetall.
ΙΣΠΑΝΙΑ : Η ισπανική Navantia συνεργάζεται με την Τουρκία για την κατασκευή του τουρκικού ελικοπτεροφόρου «Αναντολού».
ΙΤΑΛΙΑ: Η ιταλική Agusta έχει συμφωνία από το 2010 με την τουρκική Τurkish Aerospace Industries (ΤΑΙ) για την παραγωγή του επιθετικού ελικοπτέρου Mangusta που στην τουρκική αγορά έχει μετονομαστεί σε T129 ATAK.
Το Βερολίνο, η Ρώμη και η Μαδρίτη, εξάγουν τα περισσότερα οπλικά συστήματα στην Τουρκία, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI). Η απαίτηση της Ελληνικής Κυβέρνησης, για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από τις ευρωπαϊκές χώρες, στηρίζεται στο επιχείρημα, ότι η Τουρκία, πιθανόν να χρησιμοποιήσει τα ευρωπαϊκά όπλα εναντίον κράτους – μέλους της Ε.Ε. Το αντεπιχείρημα των Ευρωπαίων, είναι και πολιτικό-διπλωματικό και οικονομικό, αφού οι τουρκικές παραγγελίες κρατούν «ζωντανές» αρκετές ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες. Υπάρχουν όμως και σοβαροί γεωπολιτικοί λόγοι, που καθιστούν το ελληνικό αίτημα για ευρωπαϊκό εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, μάλλον ανέφικτο. Η Ε.Ε. και κυρίως η Γερμανία, αλλά και οι ΗΠΑ, επιθυμούν να κρατήσουν την Τουρκία, ως ενεργό μέλος της Δυτικής Συμμαχίας με ελεύθερη πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές στρατιωτικού υλικού , ως μέσο περιορισμού της συνεργασίας της Τουρκίας με την Ρωσία στον στρατιωτικό-βιομηχανικό τομέα, με την προμήθεια κρίσιμων οπλικών συστημάτων, όπως τα ρωσικά αντιαεροπορικά και αντιπυραυλικά συστήματα S-400 , που ήδη έχουν ενταχθεί επιχειρησιακά στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Χρήστος Καπούτσης
