Μία βόλτα στην Σταδίου, στην εποχή της κρίσης, έκαναν η Χρ. Κούσιου και η Κ. Ασλανίδου παρέα με τον αντιπρόεδρο του Ε.Σ.Α. ιδιοκτήτη του καταστήματος ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΣ, Ανδρέα Τριανταφυλλίδη.
Και ποιος δεν γνωρίζει την οδό Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Ενώνει την Ομόνοια με το Σύνταγμα και σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Την προτιμούν οι διαδηλωτές ή οι γιάπηδες (τράπεζες και ακτίνα του πάλαι ποτέ χρηματιστηρίου).
Την προτιμούν οι βιβλιόφιλοι (στοά βιβλίου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Την προτιμούν όσοι τρελαίνονται για shopping therapy. Όλα μοιάζουν γνωστά και οικεία στην οδό Σταδίου.
Εκείνο που, ίσως, προκαλεί την πρώτη εύλογη απορία είναι το ίδιο το όνομα της: Σταδίου; από που και ως που; Που βρέθηκε το Στάδιο; Μήπως υπήρχε κάποτε και το γκρέμισαν; Τίποτα απ όλα αυτά δεν ισχύει.
Σύμφωνα με τον αρχικό πολεοδομικό σχεδιασμό της πόλης των Αθηνών προβλεπόταν ότι η οδός Σταδίου θα φτάσει μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Η αντιβασιλεία του Όθωνα, όμως, δεν προχώρησε στη υλοποίηση του σχεδίου, είτε γιατί δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα κονδύλια, είτε γιατί δεν επιθυμούσε προστριβές με τους κτηματίες, που έπρεπε να τους απαλλοτριώσει τα κτήματα, είτε και για τους δύο λόγους. Έτσι, ο δρόμος έμεινε στη μέση, αλλά διατηρήθηκε το αρχικό όνομα, σαν στοιχειωμένη κατάρα των «πολεοδόμων» Σταμάτη Κλεάνθη, Εδουάρδο Σάουμπερτ, Κλέντζε για να θυμίζει στους γραφειοκράτες ότι έχουν αφήσει το έργο μισοτελειωμένο. Όσο και αν προσπάθησαν τρεις φορές να απαλλαγούν από την «κατάρα» και να τη μετονομάσουν σε οδό Φειδίου, Ακακιών (κάποτε υπήρχαν ακακίες στα πεζοδρόμια), Ουίνστον Τσόρτσιλ, το όνομα της παρέμεινε Σταδίου.
Πάντως, η χάραξη της Σταδίου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι εκεί που τώρα υπάρχει ο πολυσύχναστος δρόμος, μέχρι τη δεκαετία του 1850 ήταν το ποτάμι – ρέμα του Βοϊδοπνίχτη. Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε γέφυρα για να ενώνει τις δύο όχθες. Το 1852 μία ξαφνική νεροποντή παρέσυρε τη γέφυρα, με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Η πηγή του ρέματος ξεκίναγε από το Λυκαβηττό διερχόταν κατά μήκος της οδού Βουκουρεστίου (τότε την έλεγαν χεζοπόταμο) και διέσχιζε την Σταδίου.
Κατά το 1860 το ρέμα σκεπάστηκε και σχηματίστηκε η σημερινή οδός Σταδίου. Στη διάρκεια των έργων επιχωμάτωσης της Σταδίου κατασκευάστηκε και ο πρώτος υπόνομος της πρωτεύουσας από την Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Έτσι, Σχηματίστηκε ο πρώτος ευθύς δρόμος της Αθήνας, με πολύ μεγάλα πεζοδρόμια και ανθοστολίστηκε με πανέμορφες ακακίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, το νερό συνεχίζει να περνά υπόγεια γι αυτό και πολλά από τα υπόγεια των παλαιών κτηρίων πλημμυρίζουν. Ό,τι και αν κάνουμε η φύση δε μας ξεχνά ποτέ.
Σήμερα η οδός Σταδίου αντιμετωπίζει και αυτή σοβαρά προβλήματα, δεν έχει καμία σχέση με την ακμάζουσα πορεία που εμφάνιζε τις προηγούμενες δεκαετίες. Είναι ένας δρόμος που πλήττεται κυρίως από τις κινητοποιήσεις σχεδόν καθημερινά. Αν και σε όλο το μήκος της υπάρχουν 3 σταθμοί του ΜΕΤΡΟ και βρίσκεται λίγα μέτρα από την αφετηρία των λεωφορείων εντούτοις τα καταστήματα της κλείνουν.
Η Σταδίου σύμφωνα με τους εμπόρους είναι η πρωταθλήτρια στα λουκέτα με ποσοστό 34%.
Η Χριστιάννα Κούσιου και η Καλλιόπη Ασλανίδου μίλησαν με τον αντιπρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών και ιδιοκτήτη του καταστήματος ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΣ Ανδρέα Τριανταφυλλίδη.
«Α.Τ: Στην οδό Σταδίου από το Σύνταγμα και κάτω δυστυχώς εκτός από τα ήδη άδεια μαγαζιά που υπάρχουν στο αριστερό κομμάτι της Σταδίου, ήδη 2-3 φίλοι επιχειρηματίες , μικρομεσαίοι, είναι έτοιμοι, ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα και είναι οι ίδιοι στα μαγαζιά τους μέσα με ένα πολύ μικρό αριθμό προσωπικού , να τα εγκαταλείψουν και να φύγουν , δεν αξίζει να μείνουν ούτε για τους ίδιους ..
Χ.Κ: Ο λόγος;
Α.Τ.:Ο λόγος δεν υπάρχει δουλειά και 3 μέρες την εβδομάδα είμαστε τουλάχιστον μόνιμα κλειστοί, ο ένας που είναι περίπου 25 χρόνια το κλείνει και φεύγει.
Κατεβαίνοντας προς τα κάτω υπάρχει μαγαζί, πολύ γνωστή εταιρεία η οποία άφησε το μισό για να γλυτώσει το μισό ενοίκιο. Συνεχίζουμε προς τα κάτω, κατεβαίνουμε εδώ είναι μια μικρή , η τελευταία όασης στην Σταδίου, προφανώς γιατί αντέχουμε ακόμα , θα δούμε την Σταδίου πιο κάτω αριστερά την πλατεία, δεξιά που είναι η εμπορική τράπεζα, μόλις κλείσει η εμπορική είναι το υπνωτήριο μιας ομάδας εξαρτημένων ατόμων και συνεχίζουμε προς τα κάτω να δούμε και τα υπόλοιπα.
Χ.Κ: Στην Σταδίου έχουμε και ένα από τα ιστορικότερα ξενοδοχεία που έχει κλείσει
Α.Τ:Το Εσπέρια και αυτό κλειστό
Χ.Κ:Είναι οι ίδιοι λόγοι που οδήγησαν και το Εσπέρια ..
Α.Τ:Είναι πάρα πολύ φυσιολογικό. Τα ξενοδοχεία του κέντρου που κλείσανε , το Εσπέρια στην Σταδίου, της Ομονοίας τα ξενοδοχεία αλλά και σύντομα και κάποιο από τα King George και Μ. Βρεττανία είναι πάρα πολύ πιθανόν να κλείσουν ή να μπουν στο άρθρο 99 από ότι συζητείται και λέγεται.. Δεν μπορεί να φτάσει ο πελάτης τους, δεν μπορεί να φτάσει το ταξί να μεταφέρει τις βαλίτσες τους, δεν μπορούν να βγουν να κάνουν βόλτα ,άρα τι να το κάνει το ξενοδοχείο, πάνε στην περιφέρεια, πάνε εκτός κέντρου και όλα είναι μια χαρά.
Α.Τ:Στην κυριολεξία κουράγιο για θυμό δεν έχουμε πια παλιά ξεκινήσαμε με θυμό, με κατανόηση. Δυστυχώς όλα αυτά έχουν φύγει τώρα πια.
Κ.Α: Κάποιες προτάσεις έχετε για να λυθεί το πρόβλημα να καλυτερέψει κάπως η κατάσταση ?
Προτάσεις και σκέψεις έχουμε πει και μέσω του Εμπορικού Συλλόγου πάρα πάρα πολλές. Δυστυχώς και αυτά τα οποία αποφασίζουν όχι εμείς, λίγο παραπάνω δεν γίνεται τίποτα. Σκεφτείτε υπάρχει η Μαρφίν, ένα κτήριο το οποίο είναι καμένο , ένα κτήριο στο οποίο καήκαν άνθρωποι, για λόγους που δεν ξέρουμε εμείς παραμένει ένα νεκροταφείο και χαλάει όλο το δρόμο, όπως ήταν πριν. Έχουν βάλει κάτι φράχτες μπροστά και τίποτα παραπάνω. Έτσι παραμένουμε και είναι τώρα δεύτερος χρόνος ..
Συνεχίζουμε τελικό ξεπούλημα όλα 100 ευρώ.
Χ.Κ: Σταδίου 27
Α.Τ:Σταδίου 27
Χ.Κ:Είναι το δεύτερο κομμάτι άλλη εικόνα
Α.Τ:Τώρα φτάνουμε σε ένα σημείο, ίσως να μην θέλετε να το δείτε καθόλου ,είναι κάτω από το υπουργείο Εργασίας και την Επιθεώρηση Εργασίας , δείτε πόσα μαγαζιά είναι κλειστά ..
Συνεχίζουμε, δεξιά είναι η Άλφα Μπανγκ αν πάτε μέσα στην στοά, αν και η ιδιοκτήτρια τράπεζα τα φροντίζει πάρα πολύ παραμένουν αρκετά κλειστά.
Συνεχίζουμε και φτάνουμε Σταδίου και Πεσματζόγλου όπου ένα από τα πιο εύκολα μαγαζιά και πάρα πολύ καλές τιμές στην αγορά, το κτήριο δε ιδιόκτητο είναι κλειστό και ψάχνει ενοικιαστή
Χ.Κ:Τι ήταν εδώ πριν;
Α.Τ:Ήταν ένα κατάστημα που πούλαγε γυναικεία είδη και μάλιστα σε πολύ βατές τιμές και είναι κλειστό και διατίθεται
Χ.Κ:Πόσο καιρό είναι κλειστό;
Α.Τ:6-7 μήνες. Δεξιά μας ένα πάρα πολύ ωραίο κτήριο που προσπαθεί μόνιμα να κάνει εκποίηση με 70% .
Χ.Κ:Σε όλη τη Σταδίου αλλά και σε άλλους δρόμους της Αθήνας οι ταμπέλες εκποίηση, προσφορές, ξεπούλημα είναι μόνιμες πλέον.
Α.Τ:Σαφώς, δεν υπάρχει άλλη λύση, ξεγελάμε τους εαυτούς μας νομίζοντας ότι κάποιον μπορούμε να προσεγγίσουμε από τους περαστικούς τους εναπομείναντες..Φτάνουμε στο κτήριο που είναι το παλιό Athenne, είναι κλειστό, ένα ερείπιο και αυτό. 1-2 πάλι μαγαζιά κλειστά όπως βλέπετε, κρεμάστρες στο δρόμο με εμπορεύματα σε τιμές ευκαιριών ακόμα και τα περίπτερα είναι κλειστά. Μόνιμα περίπτερα κλειστά .Δεξιά βλέπετε πάλι μαγαζιά που ενοικιάζονται στη σειρά. Συνεχίζουμε με μικροπωλητές και διάφορα άλλα τερτίπια και φθάνουμε και εδώ αριστερά σας άλλο ένα μαγαζί που ενοικιάζεται.
Χ.Κ:Σταδίου 39
Α.Τ:Αυτό ενοικιάζεται πάνω από 2 χρόνια..και μην φανταστείτε πως κάποιος θα βρεθεί δεν υπάρχει κανένας. Δυστυχώς η μοίρα του δρόμου αν δεν λειτουργήσει κάτι πάρα πολύ σοβαρό είναι προδιαγεγραμμένη.
Κ.Α: Κάποια ελπίδα υπάρχει;
Α.Τ:Εμάς ρωτάτε;έχουμε ακούσει υποσχέσεις από δημάρχους από παράγοντες από τον ένα και τον άλλο χρόνια τώρα. Δυστυχώς οι πορείες γίνονται στον ίδιο δρόμο, στα ίδια 200-300 μέτρα , όλοι θυμούνται να διαμαρτυρηθούν εδώ και το σύστημα συνεχίζεται έτσι . Η πορεία προς τα κάτω , πάλι κλειστά μαγαζιά..
Δεξιά εξαιτίας αυτού του δρόμου που λέγεται Σάνταρόζα ,ολόκληρη τράπεζα έφυγε γιατί δεν μπορούσε να λειτουργήσει εξαιτίας της φόρτισης τους δρόμου από εξαρτημένα άτομα. Κάτι παλιοί έμπειροι άνθρωποι λέγανε , όπου δεις πολλές τράπεζες να φυλάγεσαι .Δυστυχώς στην Αθήνα τα μόνα που έμειναν να φαίνονται είναι οι τράπεζες και μερικά πολυκαταστήματα τα οποία είναι αλυσίδες. Δεξιά στην Σταδίου είναι επίσης ένα καταπληκτικό κτήριο, δεν ξέρω ποιος είναι ο ιδιοκτήτης και που ανήκει, είναι κλειστό και τρισάθλιο. Δεξιά πράγματι είχε έρθει ένα μεγάλο πολυκατάστημα , άνοιξε έκανε μια πολύ δυναμική εμφάνιση,σήμερα δεν υπάρχει καθόλου. (στην γωνία Αιόλου και Σταδίου)
Χ.Κ:Τώρα είμαστε σε ένα σημείο Αιόλου και Σταδίου…
Α.Τ:Εδώ σε αυτό το παρκάκι ήταν η πρώτη μεγάλη ζημιά που έγινε. Ήταν ένα μαγαζί που λεγόταν Κατράτζος που κάηκε ολοσχερώς και έμεινε αυτός ο ακάλυπτος χώρος που βλέπεται μπροστά σας .
Εδώ που περνάμε τώρα είμαστε πιο τυχεροί γιατί σήμερα ακόμη δεν έχει αρχίσει το νταλαβέρι της διακίνησης.
Χ.Κ: Μπαίνουμε στο τελευταίο κομμάτι της Σταδίου.
Α.Τ:Δεν σας κρύβω πως σήμερα κατά διαβολική σύμπτωση είστε τυχερές είναι αρκετά ευπρεπές. Βέβαια στο τελευταίο κομμάτι που κατεβαίνουμε είναι τελείως ερείπιο βλέπεται είναι κλειστό, μέχρι και η τράπεζα είναι κλειστή , επίσης ένα πάρα πολύ ωραίο νεοκλασσικό κτήριο εντελώς κλειστό. Αριστερά εδώ στο πεζοδρόμιο πάρκινγκ για μηχανάκια πάλι κλειστόν μαγαζί. Ίσως να μην μοιάζουμε με μια ευρωπαϊκή πόλη όπως θα έπρεπε να είμαστε.
Εδώ δεν μπαίνει διάθεση , όλοι δεν ξέρουμε τι θα ξημερώνει αύριο , όποιος και να μην ξέρει το δρόμο, βλέπει τι γίνεται.
Χ.Κ:Βλέπω 4 καταστήματα κλειστά στη σειρά;
Α.Τ:Όλη η σειρά, όλα κλειστά.
Τα ενοίκια πράγματι όσοι είναι ιδιώτες ιδιοκτήτες πράγματι μέχρι στιγμής δείχνουν κατανόηση γιατί είναι και το βιοποριστικό τους επάγγελμα. Δυστυχώς είναι ιδρύματα ή το δημόσιο μέχρι που υπάρχει νόμος πολύ παλιός που τους απαγορεύει να συζητήσουν μείωση ενοικίου και δεν ασχολείται κανένας με αυτό. Τι θα πείραζε τον υπουργό Δικαιοσύνης να αλλάξει αυτό το νόμο και το δημόσιο να μπορέσει να έρθει στην πραγματικότητα της αγοράς και να λιγοστέψει τα προβλήματα του εμπορίου.
Δυστυχώς και αυτό το πράγμα έχει μείνει άλυτο και δεν είναι τώρα, είναι χρόνια αυτή η ιστορία.
Τα τελευταία χρόνια επένδυσα πάρα πολύ σοβαρά χρήματα γιατί πιστεύω και πίστευα στην συνεργασία και με τους ιδιοκτήτες του κτηρίου που έχουμε στην Σταδίου . Δυστυχώς αυτή τη στιγμή μέσα σε αυτή την κρίση, είναι και η κατάντια του δρόμου που δημιουργεί αδιέξοδα. Δεν βλέπουμε φως την μισή βδομάδα είμαστε κλειστοί , δεν μπορούμε να αντέξουμε. Αυτό περιμένουμε και εμείς, κάποτε να ευαισθητοποιηθούν για τους πλανόδιους , για το κέντρο , για τους εμπόρους που κρατάνε , διότι όσα βλέπετε να κρατάνε είναι οικογενειακές επιχειρήσεις και λίγα έχουν χάσει αριθμό εργαζομένων, λίγα έχουν απώλειες προσωπικού. Το κρατάμε ακόμη με τα δόντια και αντί να επιβραβευόμαστε είμαστε ακόμη πιο βαθιά στο πρόβλημα.
Η αγοραστική κίνηση, με τις αυξήσεις στο ΦΠΑ, μειώσεις μισθών με όλα αυτά πόσο έχει υποχωρήσει;
Χρόνο με χρόνο πέφτει από 40-50% ,φτάνει σε σημείο να είμαστε στα όρια της τρέλας και δυστυχώς δεν είναι θέμα μόνο για μας και τα μεγάλα καταστήματα έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Κ.Α:Εσείς σκεφτήκατε να κλείσετε το κατάστημα σας ;
Α.Τ:Αν σκέφτηκα;Υπάρχουν στιγμές που έχω έρθει σε απόγνωση τρομερή βλέποντας πως ότι προσπάθεια κάνουμε δεν έχει αποτέλεσμα και δεν συζητάω αποτέλεσμα κέρδους, συζητάω τουλάχιστον κατανόηση από τους φορείς, ότι πράγματι εδώ με όλες τις αντίξοες συνθήκες κάνουμε ένα έργο να συντηρήσουμε το δρόμο, να συντηρήσουμε την επιχείρηση μας να συντηρήσουμε την οικογένεια μας και τους εργαζόμενους μας.
Κ.Α: Το βλέπετε να αντέχετε μερικά χρόνια ακόμα;
Α.Τ:Δεν μιλάμε για χρόνια , μέρα μέρα πάμε πια πάνε στα σχέδια και οι προγραμματισμοί, μέρα μέρα ζούμε.
