H Άνγκελα Μέρκελ άσκησε δριμεία κριτική στον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, για την απόφασή του να αποσυρθεί από το κοινό ανακοινωθέν της G7.
Μιλώντας χθες στην Άνε Βιλ στο ARD, η γερμανίδα καγκελάριος επεσήμανε ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να προετοιμάζει αντίμετρα έπειτα από την επιβολή δασμών στις εισαγωγές αλουμινίου και χάλυβα, ενώ σήμερα υποδέχεται στην καγκελαρία τους επικεφαλής διεθνών οικονομικών οργανισμών, όπως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF), του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (WTO).
Από την συνέντευξη της καγκελαρίου ξεχώρισαν πέντε σημεία:
1. Η εμφανής δυσθυμία για τον Τραμπ
Η Άνγκελα Μέρκελ δεν έκρυψε την δυσθυμία της για τη συμπεριφορά του αμερικανού προέδρου. Χαρακτήρισε την εμπειρία αυτή “απογοητευτική και λιγάκι καταθλιπτική”. Και μπορεί η καγκελάριος να τόνισε ότι δεν αμφιβάλλει για τη σημασία της διατλαντικής συνεργασίας, δεν παρέλειψε ωστόσο να επισημάνει και τη σημασία μίας ενωμένης, ισχυρής Ευρώπης με στρατηγικούς εταίρους κράτη όπως ο Καναδάς, η Κίνα και η Ινδία ως εναλλακτικές.
2. Ξεκάθαρη ανάληψη ευθύνης για την παράτυπη χορήγηση ασύλου
Θα ήταν ευκολότερο για την Μέρκελ να θολώσει τα νερά αναφορικά με το ποιος ευθύνεται για την παράτυπη χορήγηση ασύλου σε 1.200 περίπου άτομα την περίοδο 2013-2016 από την διεύθυνση Βρέμης της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες (Bamf), επιστρατεύοντας κενολογίες. Αντιθέτως, εκείνη επέλεξε να μιλήσει ξεκάθαρα. “Η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης υπήρξε ένα γιγαντιαίο εγχείρημα, για την επιτυχή διεξαγωγή του οποίου φέρει ευθύνη η καγκελαρία και εγώ προσωπικά”, παραδέχτηκε η καγκελάριος, και συνέχισε: “Η Bamf δεν ήταν προετοιμασμένη επαρκώς γι’ αυτό. Εγώ φέρω την πολιτική ευθύνη”.
3. Επίρριψη ευθύνης και στον ντε Μεζιέρ
Η Μέρκελ υπερασπίστηκε στην υπόθεση της Bamf τον τότε επικεφαλής της υπηρεσίας, Φρανκ-Γέργκεν Βάιζε, δεν έκανε όμως το ίδιο και με τον πρώην ομοσπονδιακό υπουργό Εσωτερικών, Τόμας ντε Μεζιέρ, ο οποίος σημειωτέον ανήκει στο κόμμα της. Το υπουργείο είχε την εποπτεία της εν λόγω υπηρεσίας γι’ αυτό και η επισήμανση της καγκελαρίου ότι είχε την εντύπωση πώς το ΥΠΕΣ δεν μπορούσε να τα καταφέρει μόνο του θεωρείται μομφή κατά του ντε Μεζιέρ. Ανέφερε χαρακτηριστικά: “Με τον διορισμό του Βάιζε το 2015 προχώρησα σε ενός είδους παρέμβαση που σπάνια έχω κάνει στον πολιτικό μου βίο όταν πρόκειται για μία αρχή που υπάγεται σε ένα υπουργείο”.
4. Συνέδεσε τη δολοφονία της 14χρονης Σουζάνα με τα κέντρα απελάσεων του Ζέεχοφερ
Η Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε εκ νέου τον αποτροπιασμό της για το βιασμό και τη δολοφονία της 14χρονης Σουζάνα Φ. από τον 20χρονο Ιρακινό Άλι Μπ. Μέσα στην ίδια πρόταση κατάφερε να υπερασπιστεί τον νυν ομοσπονδιακό υπουργό Εσωτερικών Χορστ Ζέεχοφερ στο αμφιλεγόμενο ζήτημα των κέντρων υποδοχής προσφύγων και να επιτεθεί στον κυβερνητικό της εταίρο, τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD). Αναφερόμενη στο στυγερό έγκλημα, επεσήμανε την ανάγκη ύπαρξης αυτών των κέντρων. Μάλιστα, διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν σε κάποια ομόσπονδα κρατίδια (των κυβερνητικών συνασπισμών των οποίων ηγείται το SPD) να είναι τόσο δύσκολη η εφαρμογή ενός μέτρου που περιλαμβάνεται στην κυβερνητική συμφωνία. Το SPD από πλευράς του ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες της εφαρμογής του εν λόγω μέτρου και γι’ αυτό κρατά επιφυλακτική στάση.
5. Ρίσκαρε σύγκρουση με τον Ζέεχοφερ σχετικά με την επιστροφή αιτούντων άσυλο στα γερμανικά σύνορα
Η καγκελάριος, πάντως, κατέστησε σαφές ότι ο Ζέεχοφερ δεν χαίρει της στήριξής της σε όλα τα ζητήματα. Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών και άλλα στελέχη των βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) υποστηρίζουν ότι είναι δυνατή η επιστροφή αιτούντων άσυλο στα γερμανικά σύνορα χωρίς η απόφαση αυτή να προσκρούει στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Η διαδικασία που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ, είναι η εξής: οι αιτούντες άσυλο για τους οποίους υπεύθυνες είναι άλλες χώρες της ΕΕ δεν στέλνονται πίσω στα σύνορα αλλά οι υποθέσεις τους εξετάζονται στη Γερμανία. H καγκελάριος τόνισε: “Ο δίκαιο της ΕΕ έχει προτεραιότητα και η μοναχική διαδρομή των κρατών-μελών είναι ο λάθος δρόμος”.
Δομίνα Διαμαντοπούλου
