back to top
19.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

19.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Περιδιάβαση στο διεθνή τύπο

Διαβάστε επίσης

POLITICO: Η σύνοδος κορυφής των ηγετών της Κυριακής ξεκίνησε με καθυστέρηση τριών ωρών, για να διακοπεί εκ νέου λίγο αργότερα, για διμερείς συναντήσεις. Για λόγους διαφάνειας, μία από τις διμερείς συναντήσεις μεταδόθηκε ζωντανά: ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ είχε συνομιλίες με τον υποψήφιο σοσιαλιστή Frans Timmermans. Οι συνομιλίες ολοκληρώθηκαν στις 4 π.μ., πριν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk ξεκινήσει “μερικές επακόλουθες διαβουλεύσεις” λίγο πριν τις 4:30 π.μ. Η συνάντηση στη μορφή της ολομέλειας ξεκίνησε και πάλι κατά τις 7 το πρωί.

Αυτό που ονομάστηκε αργότερα “σχέδιο Merkel” έκανε τον “γύρο” των Βρυξελλών στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας για πρώτη φορά ως μια ιδέα: Τι θα γίνει εάν έδιναν την προεδρία της Επιτροπής στον Timmermans, ενώ ο Manfred Weber του ΕΛΚ έπαιρνε μία ενισχυμένη προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

Την Κυριακή το πρωί, αυτή είχε μετατραπεί σε μια δοκιμαστική συμφωνία γύρω από δύο από τις προεδρίες των τριών θεσμικών οργάνων, ενώ το τρίτο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, να παραμένει ανοικτό.

Ποιανού ήταν η ιδέα; Ο επικεφαλής σύμβουλος της συνόδου και οι βοηθοί του τόνισαν ότι δεν ήταν του Tusk. Αποδεικνύεται ότι δεν ήταν καν η αρχή της Μέρκελ – το είχε συνυπογράψει στην Οσάκα. Οι βάσεις είχαν ήδη τεθεί από έναν γνωστό παλαιότερο πολιτικό της ΕΕ. Το Playbook τον πήρε στο τηλέφωνο την Κυριακή.

H ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ: Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο Martin Schulz εξέτασε την έκβαση της συνόδου κορυφής της ΕΕ και αυτό που είδε δεν ήταν καλό. Η διαδικασία Spitzenkandidaten έμοιαζε νεκρή. Οποιοδήποτε εναλλακτικό σχέδιο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ήταν ανύπαρκτο. Και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο είχε προεδρεύσει ο κ. Schulz για πέντε χρόνια ως πρόεδρος, δεν είχε καμία κοινή γραμμή, με κάθε πολιτική ομάδα να στηρίζει τον δικό της υποψήφιο αλλά κανένας με στρατηγική να κερδίσει.

Η παράλληλη διαδικασία των διαπραγματεύσεων πολιτικής μεταξύ των ηγετών του Κοινοβουλίου δεν είχε αναδείξει κανέναν. Το Κοινοβούλιο επρόκειτο να χάσει αυτό που ο Schulz, ο Σοσιαλιστής Spitzen στις εκλογές του 2014, αγωνιζόταν σκληρά και δυνατά για: την πολιτική ώθηση να έχει δυνατότητα το Συμβούλιο να ορίζει τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής

Θαρραλέα κίνηση: Ο Schulz, πρώην πρόεδρος του Κοινοβουλίου και επικεφαλής του SPD, υποβιβάστηκε από το κόμμα του σε απλό, συνηθισμένο, μέλος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής μετά την αποτυχία του να διεκδικήσει την καγκελαρία. Αλλά εξακολουθεί να έχει ένα παχύ βιβλίο διευθύνσεων και αποφάσισε να κάνει μια κίνηση.

Κάλεσε έναν πορτογαλικό αριθμό – πρωθυπουργό António Costa – να του πεί μια ιδέα για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο, να τιμηθεί η διαδικασία Spitzenkandidaten και να δώσει την Επιτροπή τους Σοσιαλιστές. Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με όσα είπε ο Schulz στο Playbook – με σημαντικά σημεία των όσων λέει να επιβεβαιώνονται από αξιωματούχους του Κοινοβουλίου, ένα διπλωμάτη της ΕΕ, κυβερνητικό αξιωματούχο και δύο βουλευτές από άλλα κόμματα. Ούτε οι ομάδες του Timmermans ούτε του Weber ήταν διαθέσιμες για σχόλια.

Αυτό που ο Costa και ο Schulz συμφώνησαν΄ ήταν η ακόλουθη στρατηγική: Οι Σοσιαλιστές θα έφταναν στον Weber και θα του έδιναν μια διέξοδο στο αδιέξοδο. Επρόκειτο να περάσει πίσω από τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και Σοσιαλιστή Spitzen Frans Timmermans, και σε αντάλλαγμα να πάρει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πέντε χρόνια – διπλάσια από τον συνήθη όρο.

Η κίνηση θα αναζωογονούσε το ενδιαφέρον του για το Κοινοβούλιο και με αυτό τον τρόπο θα απέφευγε την ταπείνωση: ο Weber, ο υποψήφιος του ΕΛΚ για την προεδρία της Επιτροπής, που τελικά θα έπρεπε να εξασφαλίσει την υποστήριξη της ομάδας του για κάποιο άλλο υποψήφιο του ΕΛΚ που πρότεινε το Συμβούλιο.

Οι κοινοβουλευτικές ομάδες θα έβρισκαν έτσι έναυμβιβασμό σχετικά με τις δύο θέσεις στις οποίες έχουν λόγο, αφήνοντας το Συμβούλιο, στο Συμβούλιο.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ: Ο Timmermans την πληροφορήθηκε και έφτασε στη Renew Europe και στους Πράσινους, οι οποίοι μαζί έχουν 337 ψήφους στο Κοινοβούλιο, για να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους. Το ΕΛΚ θα χρειαζόταν ακόμα για να έχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο (376 ψήφοι) – αλλά ο Βέμπερ, σε αντάλλαγμα, θα μπορούσε να νικήσει τον Timmermans μόνο με τις ψήφους της άκρας και της ακροδεξιάς, ή έτσι το ενδιαφέρον τώρα στράφηκε στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Αυτό έβαλε τον Weber σε ρόλο ρυθμιστή.

Ο Schulz έκανε κάποιες ακόμη τηλεφωνικές κλήσεις, όπως και άλλοι κορυφαίοι σοσιαλιστές. Ο Βέμπερ ενημερώθηκε για το τι είχε στο μυαλό του το στρατόπεδο των σοσιαλιστών πριν από μια συνάντηση στο Βερολίνο την Τετάρτη το απόγευμα, όπου ο Βέμπερ συναντήθηκε με τη Μέρκελ, τους ηγέτες των κόμματος του CDU και του CSU και τον επικεφαλής του ΕΛΚ Joseph Daul.

(Συνάντηση με την επικεφαλής των Ευρωπαίων Πρασίνων, Σκα Κέλερ, είχε και ο Αλέξης Τσίπρας, στο περιθώριο της έκτακτης Συνόδου Κορυφής.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, τα δύο πολιτικά πρόσωπα εξέτασαν από κοινού όλες τις εξελίξεις γύρω από τη νέα ευρωπαϊκή ηγεσία, αλλά και τα επόμενα βήματα της συνεργασίας μεταξύ της Αριστεράς και των Πρασίνων.

Νωρίτερα, ο κ. Τσίπρας είχε επαφές και με τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας, Αντόνιο Κόστα.)

Μια μικρή βοήθεια από την Bundestag: Ο Schulz ρώτησε τη Μέρκελ κατά τη διάρκεια ερωτήσεων την Τετάρτη αν ήταν ακόμα δεσμευμένη στη διαδικασία υποψηφιότητας. Η Μέρκελ δήλωσε ότι οι ηγέτες θα πρέπει να βρουν έναν κοινό υποψήφιο και «θα ήθελα να γίνει αυτό υπό το πρίσμα της ιδέας του Spitzenkandidaten». Αλλά πρόσθεσε ότι θα ήταν πιο περίπλοκο τώρα από πέντε χρόνια πριν.

Τρεις μέρες αργότερα, η Μέρκελ, μιλώντας από την Οσάκα, ήταν πολύ πιο σίγουρη. Είπε ότι αναμένει από έναν από τους δύο «υποψήφιους» για την προεδρία της Επιτροπής να κερδίσει τη θέση, υποδεικνύοντας μια πιθανή συμφωνία που θα εγκαθιστούσε τον Timmermans στην κορυφαία θέση της ΕΕ. Συνατήθηκε κα με τους άλλους ηγέτες της ΕΕ που συμμετείχαν στη G20 – τον Macron, τον ισπανό πρωθυπουργό Pedro Sánchez και τον ολλανδό πρωθυπουργό Mark Rutte, το σημαντικότερο – και βρήκε μια “δοκιμαστική συμφωνία”.

Δεν θα υπήρχε κανένας λόγος για τον Sánchez να αντιταχθεί στον σύντροφό Timmermans. Η Μέρκελ θα έκανε το κόμμα της μια χάρη προωθώντας ένα παλιό μέλος της ALDE και ο Macron δεν θα είχε να αντιταχθεί σε κανέναν άλλο εκτός από Weber.

Εν τω μεταξύ στις Βρυξέλλες, μετά από κάποιες “πρώτες τολμηρές επαφές”, σύμφωνα με έναν υπάλληλο του Κοινοβουλίου, μεταξύ των στρατοπέδων των Σοσιαλιστών και του ΕΛΚ και ένα τηλεφώνημα μεταξύ Weber και Costa, αυτό που συνέβη την Παρασκευή το πρωί ήταν … η πρώτη διμερής συνάντηση μεταξύ Weber και Timmermans μετά από εβδομάδες , σύμφωνα με αξιωματούχους του Κοινοβουλίου. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, ο Timmermans θα πρέπει να υποσχεθεί ότι θα αγωνιστεί για την πενταετή προεδρία του Κοινοβουλίου του Weber, ότι ο Weber θα ορκιστεί να πάρει τον Timmermans μέσω της ομάδας του – δεν είναι εύκολο έργο. Οι δύο συναντήθηκαν και πάλι την Κυριακή το πρωί.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ. Με τη Μέρκελ, τον μακροβιότερο ηγέτη του ΕΛΚ, υποστηρίζοντας μια συμφωνία που θα σήμαινε την απώλεια τησ ισχυρότερης θέσης της ΕΕ για το κόμμα που πρωτοεμφανίστηκε στις ευρωπαϊκές εκλογές – τι θα μπορούσε ενδεχομένως να πάει στραβά;

ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΕΜΠΛΟΚΗ: Τα μέλη του EPP δεν ήταν ευχαριστημένα …

Οι τέσσερις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της Ομάδας του Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία) αντιτίθενται στην υποψηφιότητα του Τίμερμανς, καθώς κίνησε διαδικασίες επί παραβάσει των κανόνων για το Κράτος Δικαίου σε βάρος της Βουδαπέστης και της Βαρσοβίας

Συγκεντρώθηκαν για μια συνάντηση πριν από τη σύνοδο κορυφής, και αντέδρασαν με πολύ έντονες επικρίσεις στην πρόταση. Μεταξύ των εθνικών ηγετών που μίλησαν στην κάμερα ενάντια σε αυτό ήταν ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός Μπορίσοφ, ο Πρωθυπουργός της Κροατίας Αντρέι Πλένκοβιτς, ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν και ο Πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Λέο Βαρανκάρ. Μερικοί από αυτούς δήλωσαν ότι ήταν έκπληκτοι από το σχέδιο, παρά το γεγονός ότι ο Τουσκ είπε ότι είχε μιλήσει σε όλους μετά την Οσάκα.

Πού είμαστε τώρα; Δεν υπάρχει αποτέλεσμα, αλλά μια ένδειξη για το πόσο δεσμευμένοι είναι οι ηγέτες στη διαδικασία Spitzenkandidaten . Και είμαστε μάρτυρες της ανάκαμψης μιας ριζικής αλλαγής γενεάς, με τους ηγέτες του ΕΛΚ να είναι πρόθυμοι να ρίξουν τη γυναίκα που ήταν για τόσο πολύ καιρό το πιο ισχυρό μέλος της ομάδας τους εκτός… Η Μέρκελ δέχθηκε ομαδόν φραστικά πυρά στη συνάντηση των ηγετών της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς πριν από τη σύνοδο.

Δεν είναι καλή εμφάνιση για τη Μέρκελ: Κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής, δεν μπορούσε να σπρώξει τον Weber μέσα από την αντίσταση του Macron. Τώρα, αγωνίζεται να αφήσει τον Weber να πάρει ένα βραβείο της παρηγοριά, ενώπιον των συναδέλφων της στο Λαϊκό Κόμμα.

Η κρίση ανάμεσα στη Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες του ΕΛΚ ήταν μάλλον απρόσμενη, προφανώς υπήρξε έλλειψη επικοινωνίας, σχολίασε γαλλική διπλωματική πηγή, προεξοφλώντας από νωρίτερα μια «λευκή» νύχτα χτες στις Βρυξέλλες

Πηγές προσκείμενες στο ΕΛΚ έκαναν χθες βράδυ λόγο περί της οργάνωσης νέας Συνόδου Κορυφής τη 15η Ιουλίου, αλλά ανώτερη διπλωματική πηγή τόνισε πως το πράγμα δεν έχει «ακόμη» φθάσει «εκεί».

Ο γαλλικός τύπος – κυρίως στις σημερινές ηλεκτρονικές σελίδες του – επικεντρώνεται στην παρουσία του Εμανουέλ Μακρόν στην Σύνοδο και στην παρέμβαση που έκανε περί ισότητας των φύλων. Ο Γάλλος πρόεδρος φαίνεται να επέμεινε για ίση εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών στις τέσσερις κεντρικές θέσεις της Ε.Ε., κάτι που χαρακτήρισε ως “ξεκάθαρη δέσμευση” από την πλευρά του. Κατά την είσοδό του στην Σύνοδο εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα υπάρξει συμφωνία για τα πρόσωπα – τουλάχιστον τα τρία, αφού όπως σημείωσε αυτό του επόμενου προέδρου της ΕΚΤ μπορεί να οριστεί αργότερα.

—–

Η Φινλανδία ανέλαβε σήμερα την εναλλασσόμενη εξάμηνη προεδρία της ΕΕ, διαδεχόμενη τη Ρουμανία, με την κεντρική θεματική της προεδρίας της να συνοψίζεται στον τίτλο «Βιώσιμη Ευρώπη—Βιώσιμο Μέλλον».

Η επιδίωξη της φινλανδικής προεδρίας είναι να προωθήσει την «παγκόσμια ηγετική θέση» της ΕΕ στη «δράση για το περιβάλλον».

Αυτό συμπεριλαμβάνει τη δέσμευση η Ευρώπη να γίνει κλιματικά ουδέτερη ως το 2050, διευκρίνισε ο πρωθυπουργός Άντι Ρίνε σε ομιλία του στο φινλανδικό κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα

Μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει το τρέχον εξάμηνο η ΕΕ θα είναι το Brexit, η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου, που αναβλήθηκε και πλέον είναι προγραμματισμένο να γίνει την 31η Οκτωβρίου.

Έμμεση επίθεση στην πολιτική του Μπόρις Τζόνσον για το Brexit εξαπέλυσε η Τερέζα Μέι. Από το βήμα της Συνόδου της G20, στην Ιαπωνία, όπου παρέστη ως πρωθυπουργός της Βρετανίας, λίγο προτού παραδώσει τα κλειδιά της Ντάουνινγκ Στριτ, η Μέι τόνισε ότι αυτό που προέχει για τη χώρα είναι να αποχωρήσει από την Ε.Ε. με συμφωνία και όχι ένα Brexit «με ή χωρίς συμφωνία, στις 31 Οκτωβρίου», όπως υπόσχεται ο επικρατέστερος διάδοχός της Μπόρις Τζόνσον.

Η Βρετανίδα πρωθυπουργός, αναφέρει η «Guardian», άδραξε την ευκαιρία να στηλιτεύσει την πολιτική του Τζόνσον, ενόσω εκείνος σκληραίνει τις στάση του τις τελευταίες ημέρες. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και φαβορί για τη θέση της Μέι – συγκριτικά με τον αντίπαλό του, νυν υπουργό Εξωτερικών Τζέρεμι Χαντ – απειλεί συγκεκριμένα πως αν οι Βρυξέλλες αρνηθούν να ανοίξουν προς διαπραγμάτευση τη συμφωνία αποχώρησης και κυρίως δεν κάνουν πίσω στο ακανθώδες ζήτημα των ιρλανδικών συνόρων (backstop), θα προχωρήσει σε άτακτο Brexit την ημέρα του Halloween.

«Υπήρξα πάντα σαφής ότι νομίζω πως η καλύτερη προσέγγιση για τη Βρετανία είναι πρωτίστως να θέσουμε σε εφαρμογή το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του 2016, να φύγουμε από την Ένωση, αλλά να το κάνουμε με μία καλή συμφωνία», τόνισε η Μέι. Η συμφωνία αποχώρησης που εκείνη διαπραγματεύτηκε επί δύο χρόνια με τις Βρυξέλλες καταψηφίστηκε τρεις φορές από το βρετανικό κοινοβούλιο.

«Εξακολουθώ να πιστέυω ότι διαπραγματευτήκαμε μία καλή συμφωνία. Δεν μπόρεσα να εξασφαλίσω πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Είναι στο χέρι του διαδόχου μου να την εξασφαλίσει και να μας πάει μπροστά», υπογράμμισε η Μέι, γνωρίζοντας ότι το έργο του νέου πρωθυπουργού δεν θα είναι τόσο εύκολο, όσο αν μη τι άλλο το παρουσιάζει ο Τζόνσον.

Σε πολύ χαμηλά επίπεδα κινήθηκε η συμμετοχή των ψηφοφόρων στις σημερινές (σ.σ. Κυριακή) δημοτικές εκλογές της Αλβανίας.

Παρότι, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, πηγές από το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης, η οποία απείχε από την εκλογική διαδικασία, διαμηνύουν ότι η συμμετοχή κυμάνθηκε γύρω στο 15%.

Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, σημειώθηκαν ορισμένα μικρο-επεισόδια, τα οποία ωστόσο δεν προκάλεσαν ιδιαίτερα προβλήματα στην όλη διαδικασία.

Σ’ αυτό συνέβαλαν και οι διαδοχικές εκκλήσεις των ηγετών της αντιπολίτευσης, προκειμένου να αποφευχθούν οι βίαιες διαδηλώσεις και οι έκνομες ενέργειες.

Υπενθυμίζεται ότι η αντιπολίτευση επέλεξε να απέχει από τις δημοτικές εκλογές, συντασσόμενη στο πλευρό του προέδρου της χώρας, Ιλίρ Μέτα, ο οποίος ανέστειλε το διάταγμα για τη διεξαγωγή των εκλογών, επικαλούμενος το τεταμένο πολιτικό κλίμα.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, Έντι Ράμα, ωστόσο, διαμήνυσε ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν κανονικά στις 30 Ιουνίου, πράγμα το οποίο και έγινε. Μάλιστα, το κεντροαριστερό κυβερνών κόμμα εκκίνησε τις διαδικασίες για την αποπομπή του Μέτα από το προεδρικό αξίωμα.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, στις κάλπες προσήλθαν περίπου 600.000 από τους συνολικά 3.500.000 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, φαίνεται ότι δικαιώνει την αντιπολίτευση.

Στελέχη της κυβερνώντος κόμματος, βέβαια, διακηρύσσουν ότι αποτελεί νίκη για την κυβέρνηση μόνο και μόνο το γεγονός ότι στήθηκαν οι κάλπες.

Υπενθυμίζεται ότι τους τελευταίους μήνες, η γειτονική χώρα τελεί υπό πολιτική και πολιτειακή κρίση, με την αντιπολίτευση να ζητάει την άμεση παραίτηση της κυβέρνησης Ράμα, την οποία κατηγορεί για διαφθορά και σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ουν αντήλλαξαν μια ιστορική χειραψία στα σύνορα ανάμεσα στη Νότια και τη Βόρεια Κορέα.

Ο πρόεδρος Τραμπ διέσχισε τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών και πέρασε στην Βόρεια Κορέα, όπως μεταδίδει το Reuters. Έγινε έτσι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος, που πάτησε σε βορειοκορεατικό έδαφος.

Λίγο πριν το ιστορικό αυτό βήμα, ο Κιμ τόνιζε πως δεν περίμενε ποτέ να συναντηθεί με τον Αμερικανό πρόεδρο στο συγκεκριμένο σημείο. Στη συνέχεια και οι δύο ηγέτες πέρασαν στη Νότια Κορέα, όπου τους περίμενε και ο πρόεδρος της χώρας, Μουν Τζάε Ιν.

Αν και εν πολλοίς πρόκειται για μία «χειραψία ειρήνης» και όχι μία πραγματική συνάντηση, που μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις και απτά αποτελέσματα, θεωρείται υψηλού συμβολισμού και θα μπορούσε να δώσει μία νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις για την πλήρη αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου. Αποτελεί σε κάθε περίπτωση θετική έκπληξη, καθώς οι σχέσεις των δύο πλευρών ήταν τεταμένες μετά την αποτυχία της Συνόδου στο Ανόι.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι με εξαίρεση τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ έχουν επισκεφθεί την Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη, λόγω του συμβολικού της χαρακτήρα.

Ο Ντόναλντ Τραμπ θα τηρούσε την παράδοση και θα επισκεπτόταν τον έντονα συμβολικό αυτόν τόπο στη διάρκεια μιας πρώτης επίσκεψής του στη Νότια Κορέα το 2017, αλλά το ελικόπτερο που τον μετέφερε δεν πορούσε να προσγειωθεί λόγω ομίχλης.

Λίγο πριν τη συνάντηση Τραμπ – Κιμ Γιονγκ Ουν, δημιουργήθηκε επεισόδιο μεταξύ Βορειοκορεατών και της εκπροσώπου του Λευκού Οίκου Στέφανι Γκρίσαμ.

Σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά, Βορειοκορεάτες της ασφάλειας σταμάτησαν ένα αμερικανικό συνεργείο που προσπαθούσε να καλύψει την συνάντηση. Τότε η κ. Γκρίσαμ αντέδρασε.

Σύμφωνα με το CNN, η νέα εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου προσπάθησε να τους σταματήσει, σπρώχνοντας άνδρες της ασφάλειας της Βόρειας Κορέας.

Το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσει η ίδια μελανιές από το επεισόδιο, που σύμφωνα με το CNN, ήταν αρκετά έντονο.

Το συνεργείο πέρασε ώστε να καλύψει την συνάντηση.

“Είναι απίστευτο πόσο κόσμος υπάρχει”: το Μανχάταν υποδέχτηκε την Κυριακή ένα τεράστιο Gay Pride για να τιμήσει την 50ή επέτειο των ταραχών του Στόουνγουολ, με φόντο την άνοδο των ακραίων που ανησυχεί την κοινότητα των ΛΟΑΤKI.

Γι’ αυτό το Gay Pride που θεωρείται ότι είναι “το μεγαλύτερο που έχει οργανωθεί ποτέ στον κόσμο”, σύμφωνα με τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης, τον δημοκρατικό Μπιλ ντε Μπλάζιο ο οποίος συμμετείχε στην κινητοποίηση, άνθρωποι κάθε ηλικίας είχαν συγκεντρωθεί κατά μήκος της 5ης Λεωφόρου.

Εκατομμύρια πολίτες είχαν κατακλύσει τους δρόμους της Νέας Υόρκης για να παρακολουθήσουν αυτή την “πορεία παγκόσμιας υπερηφάνειας” που είχε ως σύνθημα τον αγώνα για ισότητα παγκοσμίως.

Κάτω από τον ήλιο, σφυρίζοντας και χειροκροτώντας θερμά, οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν πορεία υπό τα χρώματα του ουράνιου τόξου, σύμβολα της γκέι κοινότητας, για μια εκδήλωση η οποία κατά παράδοση είναι πλούσια εκκεντρικές περιβολές και γυμνά κορμιά.

Η αστυνομία ανέμενε 150.000 συμμετέχοντες και σχεδόν τρία εκατομμύρια θεατές γι αυτό το τεράστιο “World Pride”, έναν φόρο τιμής στην 50η επέτειο της εξέγερσης του Στόουνγουολ: μπροστά σε αυτό το γκέι μπαρ του Γκρίνουιτς Βίλατζ επί έξι ημέρες από τις 28 Ιουνίου 1969 σημειώνονταν ταραχές μεταξύ αστυνομικών και οργισμένων ομοφυλοφίλων για την καταστολή που υφίστατο η κοινότητά τους.

Οι εκδηλώσεις αυτές επρόκειτο να δυναμιτίσουν το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και να διαμορφώσουν τις συνθήκες τον Ιούνιο του 1970 για το πρώτο Gay Pride στη Νέα Υόρκη, μια εκδήλωση που επρόκειτο να διαδοθεί στις μητροπόλεις σε όλο τον κόσμο, παρότι η ομοφυλοφιλία παραμένει παράνομη σε περίπου 70 χώρες.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα