3 δελφίνια με κομμένα πτερύγια από μηχανότρατες εντοπίστηκαν στο Αιγαίο, από το δίκτυο του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση για εφτά νεκρές Μεσογειακές φώκιες με εμφανή σημάδια ηθελημένης θανάτωσης, αλλά και σημάδια από σφιχτό δέσιμο με σχοινί.
Κατασπατάληση κονδυλίων για την προστασία της θαλάσσιας ζωής, από περιβαλλοντικές οργανώσεις, απουσία ελέγχων και αδιαφορία από την πολιτεία καταγγέλλει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θοδωρής Τσιμπίδης προτείνοντας την στήριξη των τοπικών κοινωνιών και των αλιέων για την συνύπαρξή τους με αυτά τα ευάλωτα θηλαστικά.
«Οφείλουμε να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε ως κανονικότητα τη δολοφονία των ζώων, και όλοι μας: οι αρχές, οι περιβαλλοντικοί φορείς, οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών και οι ίδιοι οι αλιείς, να κάνουμε ότι είναι εφικτό για τον εντοπισμό των περιστατικών, αλλά και των δολοφόνων που συνεχίζουν κυκλοφορούν στις θάλασσες μας», επισημαίνει ο κ.Τσιμπίδης μιλώντας στον Αθήνα 9.84.
«Δεν κατηγορούμε το σύνολο των ψαράδων αλλά μία μικρή μειοψηφία ψαράδων που φέρουν επαγγελματική άδεια και επιμένουν να συνεχίζουν το μακάβριο έργο τους, αποδεκατίζοντας σπάνια θαλάσσια είδη. Η νεκρή ενήλικη μεσογειακή φώκια που εντοπίστηκε στη Σάμο είχε εμφανή σημάδια ηθελημένης θανάτωσης, αλλά και σημάδια από σφιχτό δέσιμο με σχοινί. Αυτό αποτελεί μία συνήθη πρακτική από τους δολοφόνους των θαλασσών, κατά την απόπειρα βύθισης για να εξαφανίσουν τα θύματα και τα ίχνη τους».
Στήριξη αλιέων και τοπικών κοινωνιών
«Στη χώρα μας έχει δαπανηθεί τις τελευταίες δεκαετίες πακτωλός δημόσιων και ιδιωτικών πόρων για την «προστασία» της Μεσογειακής φώκιας, από τα οποία ποτέ δεν έφτασε ούτε ένα ευρώ στις κοινωνίες που ζουν και συνυπάρχουν με αυτά τα ζώα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ουσιαστικό μέρος της λύσης. Πρέπει να υποστηριχτούν οι παράκτιοι ψαράδες, οι τοπικές κοινωνίες. Αυτή η σπατάλη πόρων στο όνομα της φύσης, χωρίς να γίνει ποτέ ουσιαστικός (όχι λογιστικός) έλεγχος για τα αποτελέσματα αυτών των δράσεων και προγραμμάτων, είναι γνωστή στις τοπικές κοινωνίες. 25 χρόνια ζω δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους, και πρέπει να απολογούμαι καθημερινά για τον αγώνα που κάνουμε».
«Εγώ π.χ που συντηρώ έναν φορέα προστασίας της θάλασσας, δεν μπορώ να μη τους υποστηρίξω. Τους προσφέρω βυθόμετρα των 150 ευρώ ή μπαλώματα για τα δίχτυα του, με 20 ευρώ το καθένα ή εργαλεία να μπαλώσει τα δίχτυα του. Με ελάχιστα χρήματα μπορεί να γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά και καλλιεργείται η εμπιστοσύνη και η αλληλοβοήθεια», τονίζει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, «Αρχιπέλαγος».
«Από την πλευρά του το κράτος πρέπει να κάνει πράξη όλες αυτές τις μελέτες προστασίας της θαλάσσιας ζωής που στοίχησαν εκατομμύρια και μένουν στα χαρτιά. Να γίνουν δράσεις εκπαίδευσης και ενημέρωσης για την ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών. Αν υπάρχει άγνοια του πλούτου και της αξίας των ελληνικών θαλασσών δεν μπορεί να υπάρξει και προστασία τους. Εάν δεν αλλάξει κάτι δραστικά, όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της καταστροφής που ανεχόμαστε, θα είναι πάρα πολύ αργά» καταλήγει ο κ. Τσιμπίδης.
Καλλιόπη Ασλανίδου
