«Γίνετε δωρητές οργάνων. Κανένας δεν θα ζήσει αιώνια, μπορεί όμως να βοηθήσει κάποιον να ζήσει παραπάνω. Μη νομίζει κανείς ότι δεν τον αφορά. Είναι η μεγαλύτερη αυταπάτη να μη βλέπουμε το πρόβλημα αν δεν μας αφορά και να φτάνουμε στο σημείο να μας αφορά για να το δούμε».
Αυτό είναι το μήνυμα υπέρ της δωρεάς οργάνων, που στέλνει μέσω του Αθήνα 9.84, η Μαρία Ασλαμάζη, γιατρός στο επάγγελμα, η οποία υποβλήθηκε, πριν 2 χρόνια σε πολυσπλαχνική μεταμόσχευση στην Αμερική.
«Υποβλήθηκα σε μεταμόσχευση στομάχου, δωδεκαδακτύλου, ήπατος, παγκρέατος και όλου του λεπτού εντέρου τον Φεβρουάριο του 2018, με μία επέμβαση», μου λέει, η Μαρία Ασλαμάζη, εκφράζοντας την επιθυμία της να μοιραστεί την ιστορία της με στόχο να μεταφέρει μηνύματα υπέρ της δωρεάς οργάνων. «Εγώ ήμουν δότρια πριν χρειαστώ όργανα με τη μητέρα μου, να είναι εντελώς αντίθετη σε αυτό. Όταν, όμως χρειάστηκα εγώ όργανα, η μητέρα μου εξετάστηκε για να δώσει το νεφρό της σε έναν άγνωστο ωστόσο το έκανε όταν έφτασε το θέμα να την αφορά».
Ελλιπής και πολλές φορές εσφαλμένη ενημέρωση ή παραπληροφόρηση στην Ελλάδα
«Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο κενό στην εκπαίδευση και την ενημέρωση στο θέμα της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων», σημειώνει η κα Ασλαμάζη. «Τα νούμερα είναι τραγικά έχουμε 5 δότες ανά εκατομμύριο όταν στην Ισπανία έχουν 49 ανά εκατομμύριο. Είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη. Οι άνθρωποι που περιμένουν νεφρό αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι περίπου 1300, δηλαδή, θα πάρουν νεφρό σε 8 με 9 χρόνια. Ακόμα κι αν το δει εντελώς συμφεροντολογικά το κράτος μας ένας άνθρωπος με μια μεταμόσχευση μπορεί να είναι απόλυτα λειτουργικός και το κόστος της είναι πολύ μικρότερο από την αιμοκάθαρση, που πρέπει να υποβάλλεται ένας νεφροπαθής. Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης και μη εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου, το οποίο καθορίζει ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει δότες εκτός κι αν έχει δηλωθεί άρνηση.».
«Επίσης πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος όχι μόνο για τη δωρεά οργάνων σαν δωρεά αλλά πως για να φτάσουμε στη δωρεά πρέπει να υπάρχει εγκεφαλικός θάνατος, ο οποίος είναι μη αναστρέψιμος. Να μη συγχέεται ο εγκεφαλικός θάνατος με κωματώδεις καταστάσεις ή κάποιες παθήσεις του νευρικού συστήματος. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι δεν κάνει κακό στον άνθρωπό του, το καλύτερο κάνει γιατί δεν έχει σημασία το πως έζησες αλλά και το τι άφησες πίσω σου».
Αισιοδοξία και ποιότητα ζωής
«Περιμένω να διοριστώ στη δουλειά μου. Έχω επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή. Δεν θέλω να παίρνω καμία αναπηρική σύνταξη, δεν θέλω να παρκάρω σε καμία θέση αναπήρου, θέλω να επιστρέψω στη δουλειά μου και να ζήσω τη ζωή μου», αναφέρει φανερά συγκινημένη η Μαρία. «Η μεταμόσχευση αυτό μου έδωσε, την καλύτερη ποιότητα ζωής. Εκτός από το ότι πρόκειται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, για μία σωτήρια επέμβαση, σου προσφέρει μια ποιότητα ζωής που δεν είχες πριν. Θα το λέω και θα το ξαναλέω: Γίνετε δωρητές οργάνων».
Καλλιόπη Ασλανίδου
