«Αλίμονο αν σφυρίξει αδιάφορα η Ευρώπη σε αυτά που κάνει εδώ και δύο μήνες η Τουρκία. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και όχι διμερές, δηλαδή ελληνοτουρκικό» τόνισε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Παν/μιο και βουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Καιρίδης, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στον Γιάννη Παπαγεωργίου, ανήμερα της συνεδρίασης του Συμβουλίου των Ευρωπαίων ΥΠΕΞ, ενόψει και της επικείμενης Συνόδου Κορυφής που θα αποφασίσει ενδεχομένως την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας.
Ο καθηγητής εξήγησε ότι «προσπάθειά μας είναι να διασώσουμε την αξιοπιστία της Ευρώπης, η οποία πήρε συγκεκριμένες αποφάσεις τον Οκτώβριο και τώρα έρχεται η ώρα του λογαριασμού», εκφράζοντας απαισιοδοξία για το ενδεχόμενο αλλαγής συμπεριφοράς της γείτονος.«Δεν ήμουν ποτέ αισιόδοξος ότι θα αλλάξει η Τουρκία. Ο Ερντογάν παραμένει δέσμιος της πολιτικής του συμμαχίας με τους Γκρίζους Λύκους.»
Οπως ανέφερε οι ελληνικές διπλωματικές προσπάθειες κατατείνουν «στη διάσωση της αξιοπιστίας της ΕΕ που έλαβε συγκεκριμένες αποφάσεις τον Οκτώβριο και τώρα έρχεται η ώρα του λογαριασμού. Αλλοίμονο αν η Ευρώπη σφυρίξει αδιάφορα σε όσα πράττει εδώ και δύο μήνες η Τουρκία. Έχουμε να κάνουμε με ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα και όχι με ελληνοτουρκικό και η Ευρώπη οφείλει τώρα να προχωρήσει σε πράξεις. Οι κυρώσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Στοχεύουν στην ύπαρξη καλών σχέσεων με τον γείτονα. Αυτό προσπαθούμε πάντοτε. Ουδείς μπορεί να μας κατηγορήσει για αντιτουρκισμό. Η Ελλάδα υπήρξε πάντα ένας ειλικρινής γείτονας με την Τουρκία.»
Σε σχέση με τις κυρώσεις εξήγησε ότι «Διακρίνονται σε αυτές που βάλλουν κατά προσώπων και επιχειρήσεων και κλιμακώνονται στις λεγόμενες τομεακές κυρώσεις, δηλαδή με επιπτώσεις κυρίως σε τομείς που δεν στοχεύουν την όποια φιλελεύθερη Τουρκίας αλλά την εκλογική βάση του Ερντογάν.»
Για το εμπάργκο όπλων τόνισε πως στην ουσία πρόκειται για ό,τι είχε γίνει με τη Ρωσία το 2014 και ξεκαθάρισε πως «Δεν μπορούν να αρχίσουν να παραδίδονται υπερσύγχρονα γερμανικά υποβρύχια, από το 2021, σε ένα παραβάτη που απειλεί ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους μέλους της ΕΕ και εταίρου της Γερμανίας.»
Αναλυτικά:
«Προσωπικά, δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι έστω και προσχηματικά η Τουρκία μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά. Ο Ερντογάν παραμένει δέσμιος της πολιτικής του συμμαχίας με τους ακραίους Τούρκους υπερεθνικιστές και φασιστοειδείς Γκρίζους Λύκους.
Από το 2016 η Τουρκία έχει εγκλωβιστεί σε μια υπερεθνικιστική όξυνση, τροφοδοτούμενη- δυστυχώς- από την αντιπολίτευση με το κόμμα του Κιλιτσάρογλου.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης κατατείνει στη διάσωση της αξιοπιστίας της ΕΕ που έλαβε συγκεκριμένες αποφάσεις τον Οκτώβριο και πλέον έρχεται η ώρα του λογαριασμού.
Αλλοίμονο, αν η Ευρώπη σφυρίξει αδιάφορα ως να μην συνέβησαν όσα έγιναν τους δύο τελευταίους μήνες σε Ελλάδα και Κύπρο με το Βαρώσι και την ανερυθρίαστη παρέμβαση στις εκλογές στα Κατεχόμενα, αλλά και με το Ουρούτς Ρέις. Επίσης, συμπεριλαμβάνονται τα ζητήματα του Καυκάσου, της Λιβύης κλπ.
Εχουμε να κάνουμε με ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα και όχι ελληνοτουρκικό και η Ευρώπη οφείλει, μετά τη ρητορική της μετατόπιση, να προχωρήσει πλέον και σε πράξεις.»
Οι κυρώσεις δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Σκοπός μας είναι μια σωστή σχέση με τη γείτονα στη βάση των κανόνων καλής γειτονίας και των αρχών του διεθνούς δικαίου, όπως διαχρονικά επιδιώκουμε. Η Ελλάδα έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, έχει δείξει καλή πίστη διότι ήταν η πιο φανατική από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ που τασσόταν υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Έναντι μάλιστα μιας Γερμανίας η οποία τώρα δείχνει διστακτική, αλλά ουδέποτε ήθελε την ουσιαστική ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Η Ελλάδα υπήρξε πάντα ένας ειλικρινής γείτονας με την Τουρκία και ουδείς μπορεί να μας κατηγορήσει για εγγενή αντιτουρκισμό.»
ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ 2+1.
«Οι κυρώσεις χωρίζονται σε αυτές που αφορούν πρόσωπα και επιχειρήσεις και κλιμακώνονται σε αυτό που λέμε τομεακές κυρώσεις. Κυρίως σε τομείς που δεν θα βάλλουν εναντίον της όποιας φιλελεύθερης, ευρωπαϊκής Τουρκίας, αλλά κατά της εκλογικής βάσης του Ερντογάν, ο οποίος είναι ο απόλυτος λαϊκιστής ηγέτης.
Μετά από τις στοχευμένες κυρώσεις, είναι το εμπάργκο όπλων που δεν αφορά άμεσα στο ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι σχέσεις των κρατών με την Τουρκία είναι σε διμερές επίπεδο.
Ζητάμε σε υψηλούς τόνους να κάνουμε κατ’ ελάχιστον αυτό που είχε γίνει με τη Ρωσία το 2014. Δεν γίνεται να παραδοθούν τα υπερσύγχρονα γερμανικά υποβρύχια, από το 2021 και μετά σε έναν παραβάτη που απειλεί ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους μέλους και εταίρου της Γερμανίας.»
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΏΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΝΗΣΙΩΝ
«Δεν θα ανοίξουμε κανένα θέμα που δεν θέλουμε. Η Τουρκία αισθάνεται αδύναμη στο ζήτημα των θαλασσίων ζωνών και επιχειρεί να εκφεύγει του παλισιόυ του Διεθνούς Δικαίου και να διευρύνει την ατζέντα πέρα από την ελληνική μονοθεματικότητα που αφορά στον καθορισμό ΑΟΖ. Να μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, δεν αναγνωρίζει τη διεθνή δικαιοδοσία της Χάγης, ούτε έχει υπογράψει με κάποια χώρα συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ, πλην του Τουρκολιβυκού Συμφώνου.»
