Στο κλείσιμο μια χρονιάς με αλλαγές και βίαιες ανατροπές σε πολλά επίπεδα, η εκπομπή ΝΤΑΜΕΣ ΣΠΑΘΙ επέλεξε να αναφερθεί στα ανθρώπινα δικαιώματα, από τα θέματα που είναι ψηλά στην ατζέντα του δημόσιου διαλόγου, τόσο σε διεθνές επίπεδο με αφορμή και τη δολοφονία του Τζώρτζ Φλόυντ στις ΗΠΑ όσο και στα καθ’ ημάς, με επιφυλάξεις και καταγγελίες για περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας στη διαχείριση της πανδημίας.
Ο δικηγόρος και πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Γιάννης Ιωαννίδης, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στην Ελευθερία Κουμάντου παραδέχθηκε ότι το ζήτημα δεν είναι σημερινό ούτε χθεσινό.
«Τα τελευταία χρόνια αναγκαζόμαστε να βγάζουμε ανακοινώσεις και να κάνουμε προτάσεις για περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας λόγω των σοβαρών προβλημάτων και καταγγελιών που ανακύπτουν -κυρίως- στη διάρκεια διαδηλώσεων και επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ με συλλήψεις.»
Οπως σημείωσε ο κ Ιωαννίδης αυτά δεν υποστηρίζονται αποκλειστικά από άτομα που έχουν ως καταστατική αποστολή την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Η ίδια η πολιτεία έχει αναγνωρίσει την ύπαρξη του προβλήματος με πρωτοβουλίες της όπως η σύσταση του Συνηγόρου του Πολίτη επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με επέκταση των αρμοδιοτήτων του οργάνου, επί ΝΔ. Συγκροτήθηκε μάλιστα ειδική επιτροπή για να παρακολουθεί την πορεία εφαρμογής των πορισμάτων.
Επίσης, ο νυν υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοίδης έχει προτείνει -χωρίς ακόμα να έχει υλοποιηθεί- την καταγραφή με κάμερες των αστυνομικών επιχειρήσεων, ώστε να προκύπτει εάν οι καταγγελίες είναι θεμελιωμένες και εάν ναι, τότε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί το υλικό για τη διερεύνηση της υπόθεσης.»
Συμπυκνώνοντας ο κ Ιωαννίδης ανέφερε: «Είναι αλήθεια ότι στη χώρα μας -διαχρονικά- είχαμε περιοχές και περιόδους ανομίας. Ομως το ζήτημα είναι τι κάνουμε για αυτή τη παραβατικότητας. Είναι ενδεικτικό, ότι ενώ επί χρόνια έλληνες και αλλοδαποί κάτοικοι υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας συχνά υπέμεναν φαινόμενα αυθαιρεσίας χωρίς να υπάρξει αστυνομική παρέμβαση, μόλις το θέμα ανέβαινε μηντιακά είχαμε ακραίες εκρήξεις καταστολής.»
Και κατέληξε: «Ενα συγκροτημένο κράτος δεν πρέπει να παραγνωρίζει τα φαινόμενα ανομίας, ούτε όμως και να δίνει πάσο ελευθέρας στη μη λογοδοσία για την πάταξή τους.»
