Ο Πρέσβης της Ελβετίας στην Αθήνα κ. Olaf Kjelsen μίλησε στον «Αθήνα 984» και την εκπομπή «Ο Γύρος του Κόσμου Σε Μία Ώρα» με τις Αθηνά Κορλίρα και Αλεξάνδρα Βουδούρη.
Εξήγησε πως η χώρα του διαχειρίζεται την πανδημία, εξήγησε το ξεχωριστό πολιτικό σύστημα της χώρας του, στο οποίο συνυπάρχει η άμεση και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, αλλά και για το πόσο δημοφιλής τουριστικός προορισμός είναι η χώρα μας για τους Ελβετούς.
-Ποια είναι η κατάσταση στην Ελβετία σε σχέση με την πανδημία του κορονοϊού; Τι μέτρα έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της και πως προχωράει η εκστρατεία εμβολιασμού των πολιτών;
Η κατάσταση στην Ελβετία είναι δύσκολη, όπως και στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Ένα χαρακτηριστικό της Ελβετίας είναι ότι είναι μία ανοιχτή χώρα, ένα «σταυροδρόμι» της Ευρώπης. Είμαστε οικονομικά εξαρτώμενοι από ένα ευρύ φάσμα εργαζομένων. Έχουμε περισσότερες από 340 χιλιάδες εργαζόμενους που έρχονται καθημερινά, διασχίζοντας τα σύνορα, από άλλες χώρες. Αυτό φυσικά δυσκολεύει την επιβολή μέτρων για τον έλεγχο της πανδημίας. Μία άλλη πρόκληση εσωτερικά στη χώρα είναι τα καντόνια, το οποία είναι ανεξάρτητα να αποφασίζουν τα μέτρα που θα επιβάλουν στους κατοίκους τους. Η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι λίγο σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση με τα κράτη-μέλη της. Προσπαθεί δηλαδή να λάβει μέτρα συνυπολογίζοντας την υγειονομική κατάσταση αλλά και τις οικονομικές ανάγκες των περιοχών. Σε ότι αφορά στα μέτρα που έχουν ληφθεί, είχαμε ένα μερικό λοκντάουν, τώρα έχουμε ένα σταδιακό άνοιγμα της αγοράς, ωστόσο τα εστιατόρια παραμένουν κλειστά. Αυτό είναι μάλιστα ένα σημείο αντιπαράθεσης. Τα περιοριστικά μέτρα για τον κορονοϊό ήταν το πιο μακρόχρονο θέμα συζήτησης και αντιπαράθεσης στο Κοινοβούλιο που έχει ποτέ καταγραφεί στην ιστορία της Ελβετίας.
Τα μέτρα δεν είναι πρωτόγνωρα για τους Έλληνες, καθώς είναι πολύ παρόμοια με αυτά που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα. Μάλιστα θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζουν οι Έλληνες, με πειθαρχία όπως παρατηρώ από την αρχή αυτής της κρίσης πριν από ένα χρόνο. Επίσης έχουμε εναποθέσει πολλές ελπίδες στον εμβολιασμό, αλλά δυστυχώς κινείται με πιο αργούς ρυθμούς από τους αναμενόμενους, λόγω της έλλειψης διαθεσιμότητας εμβολίων.
Εμείς πρέπει να προμηθευόμαστε εμβόλια μόνοι μας, δεν είμαστε μέλη της ΕΕ και έχουμε τον Ελβετικό Οργανισμό Swiss Medic που λαμβάνει τις αποφάσεις για έγκριση των εμβολίων, πάντα με βάση την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους.
–Μπορείτε να εξηγήσετε στους ακροατές μας την φιλοσοφία του πολιτικού συστήματος της Ελβετίας, με τα δημοψηφίσματα για πολιτικά ή κοινωνικά ζητήματα; Τι κάνει το σύστημα της άμεσης δημοκρατίας τόσο ξεχωριστό;
Αυτή είναι μία ερώτηση που οι Ελβετοί διπλωμάτες συχνά απαντούν. Η Ελβετία είναι μία από τις παλαιότερες δημοκρατίες στην Ευρώπη. Το μοντέρνο πολιτικό μας σύστημα δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα, επηρεασμένο από την Γαλλική Επανάσταση, με στοιχεία από το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής αλλά και με τη βοήθεια του Έλληνα Ιωάννη Καποδίστρια, που συνέβαλε στην δημιουργία του πρώτου Ελβετικού Συντάγματος των νεότερων χρόνων.
Στο σύστημά μας «συμβιώνει» η αντιπροσωπευτική και η άμεση δημοκρατία. Εκλέγουμε το Κοινοβούλιο που μας εκπροσωπεί σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αλλά και αιρετούς σε κάθε καντόνι ξεχωριστά σε τοπικό επίπεδο, όπου οι πολίτες μας εκπροσωπούνται με ένα δημοκρατικό σύστημα παρόμοιο με αυτό που υπάρχει σε πολλές χώρες. Επιπρόσθετα, οι πολίτες μπορούν να ψηφίζουν και να ξαναψηφίζουν έως και τέσσερις φορές τον χρόνο για διαφορετικά ζητήματα, όπως είναι προτάσεις νόμων, με δημοψηφίσματα. Όταν οι πολίτες συγκεντρώνουν αρκετές ψήφους, οι νόμοι προτείνονται στο Κοινοβούλιο. Πρέπει δηλαδή κάποια ζητήματα να εγκρίνονται και από τον λαό αλλά και από τα καντόνια, μάλιστα σε αυτή την περίπτωση χρειαζόμαστε την πλειοψηφία των ψήφων των καντονίων. Έχουμε και τις επονομαζόμενες «πρωτοβουλίες», προτάσεις δηλαδή που γίνονται απευθείας από τους πολίτες ή τα καντόνια και τίθενται σε ψηφοφορία. Πρόσφατο παράδειγμα είναι η ψήφιση του πακέτου για την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών, το οποίο εγκρίθηκε, ή ακόμη η σημαντική ψηφοφορία για τη συμμετοχή μας στα Ηνωμένα Έθνη το 2002. Η συγκεκριμένη ήταν η δεύτερη ψηφοφορία για το θέμα αυτό, μιας και στην πρώτη ψηφοφορία το 1992, το αίτημα απορρίφθηκε.
Ακόμη, ψηφίσαμε τέσσερις φορές για το σύστημα φορολόγησης αγαθών, ΦΠΑ. Σε τοπικό επίπεδο ψηφίζουμε και για θέματα που είναι πιο κοντινά στους πολίτες. Την περασμένη Κυριακή για παράδειγμα, στη Βέρνη, το καντόνι που ψηφίζω εγώ, είχαμε ψηφοφορία για την παράταση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, δηλαδή ψηφίζουμε και για θέματα που αφορούν την καθημερινότητά μας.
-Ποιες «καλές πρακτικές» εφαρμόζει η Ελβετία, προκειμένου να βελτιώσει τη ζωή στις πόλεις αλλά και σε σχέση με την «πράσινη πολιτική»;
Για την εφαρμογή της ενεργειακής, αλλά και γενικότερα της περιβαλλοντικής πολιτικής είναι σημαντικό οι πολίτες αλλά και οι πόλεις, οι δήμοι τους να την αναλαμβάνουν. Η Ελβετία έχει στόχο να γίνει κλιματικά ουδέτερη έως το 2050, ενώ την ίδια ώρα σκοπεύουμε να κλείσουμε τους πυρηνικούς αντιδραστήρες μας και αυτό είναι μια πρόκληση σε ό,τι αφορά την ενέργεια.
Επίσης, υπάρχει μια συγκεκριμένη πράσινη πολιτική «2000 watt κοινωνία» μια ιδέα που ανέπτυξε το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης, που αναφέρει ότι η κατανάλωση ενέργειας θα πρέπει να παραμένει κάτω από 2000 watt ανά άτομο κάθε χρόνο. Αρκετές πόλεις είναι μέρος αυτού του πρότζεκτ και επιχειρούν να το εφαρμόσουν.
Υπάρχει επίσης ένα δίκτυο «έξυπνων πόλεων», που λειτουργεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που αποτελεί μια ολιστική προσέγγιση και που περιλαμβάνει πράσινες μεταφορές και στοιχεία της καθημερινής ζωής. Γιατί αν πρόκειται να πετύχουμε την κλιματική ουδετερότητα και χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, πρέπει όλοι κάτι να κάνουμε, ως μια ολιστική πρακτική. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα, για το πώς η Ελβετία επιχειρεί να εφαρμόσει «πράσινες πολιτικές» για την κοινωνία της.
-Πόσο δημοφιλής είναι η Ελλάδα ως τουριστικός προορισμός αλλά και αντίστροφα, είναι αρκετοί οι Έλληνες που επισκέπτονται την Ελβετία;
Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι εξαιρετικά δημοφιλής ως τουριστικός προορισμός για τους Ελβετούς. Πριν την νόσο Covid είχαμε κατά μέσο όρο περίπου μισό εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο και αυτό το γνωρίζουμε ως Πρεσβεία γιατί αναλαμβάνουμε αρκετές προξενικές υποθέσεις από τους επισκέπτες. Η Ελλάδα άλλωστε έχει τα πάντα που προσελκύουν εμάς, πολιτισμό, περιβάλλον, αρχαιολογία, φαγητο δηλαδή τα πάντα και έχετε επίσης τη θάλασσα, κάτι που δεν έχουμε στην Ελβετία και γι΄αυτό είναι τόσο ελκυστική.
Αυτή η ποικιλoμορφία είναι κάτι που μου αρέσει εδώ, που ζω στην Ελλάδα, καθώς δεν είναι μόνο η χώρα της θάλασσας και των νησιών, έχει βουνά και αρκετές εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Επίσης, ο τουρισμός πόλεων που έχει αναπτυχθεί στην Αθήνα είναι βασικό στοιχείο σε αυτό το πλαίσιο, αλλά και η φιλική διάθεση του κόσμου, η διάσημη «φιλοξενία», την οποία όλοι βιώνουμε, όταν επισκεπτόμαστε τη χώρα.
Αντίστροφα, γνωρίζω ότι αρκετοί Έλληνες επισκέπτονται την Ελβετία, οι πτήσεις είναι πάντα υπερπλήρεις. Υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ελληνική κοινότητα στην Ελβετία που αριθμεί πάνω από 14.000 πολίτες, που εκτιμούν ιδιαιτέρως τη φύση, τα βουνά, τα θέρετρα για σκι. Υπάρχουν αρκετά μέρη στη χώρα όπου μπορείς να ακούσεις Έλληνες να μιλούν.
-Πως σκοπεύετε να ενισχύσετε τη συνεργασία και τις σχέσεις με την Ελλάδα;
Αυτή αποτελεί μια συνηθισμένη δουλειά για τις πρεσβείες, αλλά φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη του αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας και πρέπει να πω ότι αρκετοί Ελβετοί πήραν ενεργό μέρος σε αυτή την επαναστατική διαδικασία.
Υπήρξε ένα σημαντικό κίνημα φιλελληνισμού στην Ελβετία, εκείνη την εποχή και ήταν ιδιαίτερα δραστήριο βοηθώντας κάποιες κοινότητες, αλλά ακόμα και κάποιοι αγωνιστές για την ελευθερία ήρθαν και συμμετείχαν στον αγώνα εδώ, στην Ελλάδα. Κάποια ονόματα είναι γνωστά όπως ο Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, συντάκτης της πρώτης έντυπης εφημερίδας του Αγώνα στα ελληνικά, που πέθανε κατά την έξοδο του Μεσολογγίου.
Όμως δεν θέλουμε να κοιτάξουμε μόνο στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον και στους τομείς της καινοτομίας, της παιδείας, αλλά και του πολιτισμού. Ειδικά για τις νεότερες γενιές, νιώθουμε ότι οι κοινές μας αξίες μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας όπως η αγάπη μας για την ελευθερία, ο σεβασμός για τη δημοκρατία ότι θα πρέπει να καλλιεργηθούν και θα πρέπει να τις υπερασπιστούμε στο μέλλον.
Γι’ αυτό και προωθούμε πρότζεκτ για τους νέους, που θα πρέπει να μάθουν τι συνέβη πριν από 200 χρόνια, για τον φιλελληνισμό, κάτι που πρέπει να «χτίσουμε» για το μέλλον.
Ακούστε όλη τη συνέντευξη εδώ:
