Τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης αλλά και τις ενστάσεις δυο βουλευτών της συμπολίτευσης, της Μαριέττας Γιαννάκου και της Όλγας Κεφαλογιάννη, προκάλεσε το νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου που περιλαμβάνει διατάξεις για τη συνεπιμέλεια τέκνων, κατά την πρώτη ημέρα συζήτησής του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Η κ. Γιαννάκου, επέμεινε ότι ότι «δεν χρειάζονται άκαμπτα και οριζόντια μέτρα και ότι οι Σολομώντειες λύσεις δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού». Αναφερόμενη σε συγκεκριμένα άρθρα, η κ. Γιαννάκου παρατήρησε ότι η υποχρεωτική ποσόστωση στον χρόνο επικοινωνίας, μπορεί να οδηγήσει σε παρανοϊκές καταστάσεις,φέρνοντας ως παράδειγμα την περίπτωση ενός νηπίου που θηλάζει. «Τα παιδιά έχουν ανάγκη από σταθερότητα στο περιβάλλον και τέτοια ζητήματα τα κρίνουν οι κοινωνικοί λειτουργοί,οι ψυχολόγοι και οι ψυχιάτροι και όχι οι νομικοί», επισήμανε με νόημα.
Η κ. Κεφαλογιάννη, διατύπωσε την άποψη ότι οι διατάξεις που εξειδικεύουν το συμφέρον του παιδιού, έχουν περισσότερο γονεοκεντρικό χαρακτήρα και πρότεινε τη δημιουργία Οικογενειακού Δικαστηρίου, όπως υπάρχει στη Γερμανία ή την καθιέρωση εξειδικευμένου δικαστή που θα επιλαμβάνεται τέτοιων θεμάτων, όπως ισχύει στη Γαλλία.
Από την πλευρά του, ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας απέρριψε τα περί υποχρεωτικής συνεπιμέλειας μέσω του νομοσχεδίου,διευκρινίζοντας ότι η αναφορά σε από κοινού και εξίσου γονεϊκή μέριμνα γίνεται προκειμένου να δοθεί έμφαση και πως ο τελικός κριτής θα είναι ο δικαστής.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης υπογράμμισε ότι το νομοσχέδιο «αποτελεί μια ευκαιρία για μια σοβαρή,μετριοπαθή μεταρρύθμιση απολύτως παιδοκεντρικού χαρακτήρα, που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία». Παρατήρησε δε, ότι με τις προωθούμενες διατάξεις επιχειρείται η αλλαγή του πλαισίου που ισχύει από το 1983,προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης μιας ισορροπίας που θα δώσει σε κάθε γονέα το δικαίωμα να έχει επικοινωνία με το παιδί του.Αφού ενημέρωσε ότι κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης το συγκεκριμένο νομοσχέδιο συγκέντρωσε τα περισσότερα σχόλια από οποιοδήποτε άλλο, τόνισε ότι «το γεγονός πως υπήρξαν φωνές για μια πιο επιθετική προσέγγιση, αλλά και άλλες που ζητούσαν να μην αλλάξει τίποτα, αποδεικνύει το ορθό της επιλογής μας». Κάλεσε δε, τους βουλευτές τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης να αποφεύγουν τις παρερμηνείες που δεν έχουν σχέση με το νομοσχέδιο.
Αναφερόμενος στην ουσία του νομοσχεδίου, ο κ. Τσιάρας, παρατήρησε ότι αυτό περιλαμβάνει πέντε καινοτομίες που είναι:
- Η από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας μετά τον χωρισμό.
2. Η ένταξη της διαμεσολάβησης ,ως πρόδρομο στάδιο πριν καταλήξει η υπόθεση στον φυσικό δικαστή.
3. Η θέσπιση του μαχητού τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας του παιδιού με τον γονέα ο οποίος δεν διαμένει μαζί του.
4. Η θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων βάσει των οποίων ο δικαστής θα κρίνει που πρέπει να κατανείμει τη γονική μέριμνα.
5. Η επιμόρφωση 900 δικαστών πρώτης γραμμής τους επόμενους δύο μήνες,ώστε να αφομοιώσουν τις αλλαγές
Την άποψη ότι το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ´όσα θα λύσει,διατύπωσε ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος, λέγοντας ότι οι διατάξεις του διαπνέονται από μια βαθιά συντηρητική αντίληψη. « Το νέο πλαίσιο είναι γονεοκεντρικό και όχι παιδοκεντρικό, αφού το τέκνο γίνεται παρακολούθημα των γονέων και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενες πλευρές», ανέφερε ο κ. Ξανθόπουλος, σημειώνοντας ότι το νομοσχέδιο παρεμβαίνει άτσαλα στη δικαιοδοτική κρίση και δημιουργεί εντάσεις στην κοινωνία.
«Το νομοσχέδιο αυτό δεν μπορούμε να το πούμε και μεταρρύθμιση», σχολίασε η Νάντια Γιαννακοπούλου εκ μέρους του Κινήματος Αλλαγής,λέγοντας ότι ένα τόσο σοβαρό και περίπλοκο ζήτημα επιχειρείται να λυθεί με αυθαίρετα αριθμητικά καλούπια που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Η κ. Γιαννακοπούλου,αφού παρατήρησε ότι οι λύσεις που προτείνει η κυβέρνηση θα αποδειχθούν ατελέσφορες,τάχθηκε υπέρ της ίδρυσης στην χώρα μας ενός αμιγώς Οικογενειακού Δικαστηρίου.
Δημήτρης Ράντος
