back to top
14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

«Τι θα έλεγαν οι Καρυάτιδες κ. Υπουργέ;»: Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών για τον Dior στην Ακρόπολη

Διαβάστε επίσης

Με ένα καταγγελτικό κείμενο το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) απευθύνει ερωτήματα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αλλά και στην Κυβέρνηση, αναφορικά με την φωτογράφηση του Οίκου Dior στην Ακρόπολη και σε άλλα μνημεία της χώρας.

«Τι θα έλεγαν -αν μιλούσαν- οι Καρυάτιδες κ. Υπουργέ;»

Το κείμενο του ΕΕΤΕ:
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Υπουργείο Πολιτισμού, η Κυβέρνηση, παραχωρεί το δημόσιο πολιτιστικό πλούτο για εμπορική εκμετάλλευση. Από το 1951, τα μοντέλα του οίκου DIOR έπαιρναν πόζες δίπλα στις Καρυάτιδες, μπροστά από τον Παρθενώνα.
Το 1998 το Ηρώδειο παραχωρήθηκε στον Calvin Klein για επίδειξη μόδας επί Υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά μετά τις γενικευμένες αντιδράσεις ο ίδιος ο Calvin Klein το ματαίωσε «για να μην έρθει σε αντίθεση με τους συναδέλφους του καλλιτέχνες» όπως δήλωσε δημόσια. Μετά ήρθε η Philips που ζήτησε την Ακρόπολη για τα διαφημιστικό της spot, τα πολυτελή δείπνα των Ευρωπαίων επισήμων στη Στοά του Αττάλου και πολλά άλλα. Επίσης δεν μπορούμε να ξεχνάμε τα γεύματα που οργανώνονται συχνά στις αίθουσες με τους ελληνικούς θησαυρούς του Βρετανικού Μουσείου, όπου τα ποτηράκια με τις σαμπάνιες ακουμπάν χωρίς αιδώ στα περίφημα «μάρμαρα» του Παρθενώνα που υποτίθεται ότι όλες οι ως τώρα Κυβερνήσεις κάνουν αγώνα για την επιστροφή τους στη χώρα μας.
Η ΕΕ και οι Κυβερνήσεις διατείνονται ότι μια τέτοιου είδους «αξιοποίηση» των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι παράγοντας ανάπτυξης της οικονομίας.
Ένα Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς θα μετατραπεί έστω για λίγες ώρες από «διαχρονικός Πρωταγωνιστής με φόντο ένα καταρρέοντα Πολιτισμό», σε ένα απλό φόντο μιας εμπορικής πράξης με οικονομικά ανταλλάγματα για τις ανάγκες αναστήλωσης βεβαίως!
Κερδίζει σήμερα η Ελλάδα; (όπως διατείνονται τα διάφορα παπαγαλάκια). Σαφώς και χωρίς καμία έπαρση, διατυπώνουμε ότι η φωτογράφηση στην Ακρόπολη ή στο Σούνιο προσδίδει στα εμπορικά προϊόντα που φωτογραφίζονται εκεί τεράστια προστιθέμενη αξία. Ο απλός λαός δεν κερδίζει τίποτα. Μονάχα ακόμη πιο ακριβά εισιτήρια -το αίσχος των 20€ για είσοδο στην Ακρόπολη που καθιέρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση- αλλά και την προσβολή της ιστορίας του. Αυτοί που κερδίζουν είναι οι όμιλοι του τουρισμού και οι «Οίκοι» της μόδας, της διαφήμισης κλπ.
Η ρίζα του κακού είναι η πολιτική της ΕΕ στον Πολιτισμό, η κατάταξη από την ΕΕ της τέχνης στα «εμπορικά προϊόντα» στη Συμφωνία της Γκατ, η σύνδεση του πολιτισμού με την τουριστική «ανάπτυξη», τη «δημιουργική βιομηχανία», την «ψηφιακή οικονομία».
Και αυτή είναι κοινή πολιτική σε όλες τις χώρες της ΕΕ: Γι’ αυτό και η αλλαγή πρόσφατα του νομικού καθεστώτος των πέντε μεγαλύτερων ελληνικών κρατικών μουσείων (Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείο, Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και Αρχαιολογικού Μουσείο Ηρακλείου), όπου αποσπάστηκαν πλέον (όπως άλλωστε και το Μουσείο της Ακρόπολης πριν δέκα και πλέον χρόνια) από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, και θα λειτουργούν από εδώ και στο εξής αυτοτελώς διοικητικά και οικονομικά, πράγμα που θα οδηγήσει στην επιχειρηματική λειτουργία τους για να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα τους.
Αυτό σημαίνει ότι ο τεράστιος πλούτος των εκθεμάτων τους θα γίνει αντικείμενο κερδοφορίας μεγαθηρίων της ψηφιακής οικονομίας και της τεχνολογίας των πληροφοριών στο όνομα της ψηφιοποίησης και της προβολής τους, ενώ οι εγκαταστάσεις τους θα ενοικιάζονται σε εταιρίες διαφήμισης και εκδηλώσεων κάθε είδους.
Οι τελευταίες ανακοινώσεις για την επίδειξη μόδας στην Ακρόπολη και το Σούνιο,
δημιουργούν ερωτήματα σχετικά με τις λειτουργίες που έρχονται να υπηρετήσουν οι
τεχνικές εργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ακρόπολη.
Η κυβερνητική πολιτική στον τομέα του πολιτισμού (της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και του σύγχρονου πολιτισμού) -όπως παντού- δίνει γη και ύδωρ στην «ιδιωτική πρωτοβουλία». Οι χορηγοί και οι ΜΚΟ ροκανίζουν τα χρήματα του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη, Πολιτισμός 2021-2027» αναλαμβάνοντας ακριβοπληρωμένες από τον φορολογούμενο λαό μελέτες, υλοποιούν έργα που τα παρουσιάζουν ως ευεργεσίες, αποσπώντας πολλά οφέλη από την προβολή τους.
Το ίδρυμα Ωνάση εμφανίσθηκε ως χρηματοδότης του περίφημου ανελκυστήρα, των διαδρομών και του φωτισμού της Ακρόπολης. Αντίστοιχες πρωτοβουλίες έχουν παρθεί σε όλη τη χώρα. Ήδη ο κ. Δασκαλόπουλος του Ιδιωτικού Οργανισμού «ΝΕΟΝ» αλωνίζει (με συμφωνία με το ΥΠΠΟΑ) τους Αρχαιολογικούς χώρους παρουσιάζοντας τη συλλογή του με έργα τέχνης, μάλιστα τελευταία στο Καπνεργοστάσιο στη Λένορμαν, το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων εγκαινιάζει το χώρο του με έκθεση εικαστικών (στην πλειονότητά τους ξένων) του Ιδιωτικού Οργανισμού «ΝΕΟΝ».
Υποβαθμίζονται εδώ και χρόνια οι δημόσιοι θεσμοί, παραγκωνίζονται οι επιστήμονες και  καλλιτέχνες, απαξιώνονται οι εργαζόμενοι των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, αποδυναμώνεται σε προσωπικό η Αρχαιολογική Υπηρεσία. Ανάλογα βλέπουμε να εφαρμόζονται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Δεν είναι αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής η καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων, που (επειδή δεν είχε βρεθεί ιδιώτης χορηγός για τη συντήρησή της και η κρατική επιχορήγηση είναι ανεπαρκής) έμενε χρόνια χωρίς να πληροί τους απαιτούμενους όρους ασφάλειας;
Τελικά πόσο κοστίζει το «πρεστίζ» μιας χώρας, εν προκειμένω της Ελλάδας; Γιατί, αν
κρέμεται η Κυβέρνηση από μία επίδειξη μόδας για να ανεβάσει το πρεστίζ της χώρας,
να προσελκύσει τουρίστες και τελικά να μας πείσει -εν μέσω κατάθεσης του αντεργατικού νομοσχέδιου, του εγκληματικού για τα λαϊκά δικαιώματα αυτού πονήματος- ότι μια επίδειξη του οίκου Dior θα «αλλάξει» τα οικονομικά δεδομένα των εργαζομένων, ότι θα συμβάλει θετικά στη ζωή μας, όταν η ανεργία μαστίζει, όταν κλείνουν εκατοντάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις και καταργούνται κλάδοι αυτοαπασχολούμενων, όταν η Παιδεία και η Υγεία έχουν μπει στο κρεββάτι του Προκρούστη, είναι τουλάχιστον φαιδρό. Αυτά τα περί «πρεστίζ» και τουρισμού λέγονται από τα ΜΜΕ για να δέχεται η κοινωνία πιο εύπεπτα τη λογική των παραχωρήσεων των μνημείων και του πλούτου της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η αντιμετώπιση των μνημείων του ιστορικού παρελθόντος ως μέσου κερδοφορίας/ πλουτισμού και διαφήμισης μας βρίσκει απέναντι. Ανάπτυξη, θα πει ιστορική γνώση, παιδεία, σεβασμός και μελέτη, αισθητική αγωγή. Θα πει ζωή με πληρότητα, εργασία για όλους, με ελεύθερο χρόνο, ζωή ελεύθερη, δημιουργική.
Βλέποντας τα διάσημα «μοντέλα» δίπλα στις λαμπρές δωρικές κολώνες, το παλαιό αρχαιολογικό μουσείο να μετατρέπεται σε καμαρίνια και βεστιάριο, τα χιλιάδες μηχανήματα και φώτα να σύρονται στο τσιμέντο και τους κυβερνητικούς παράγοντες να σαρκάζουν εμάς, τους «αυτόχθονες ιθαγενείς» και να κομπάζουν, αναρωτιέται κανείς: Τι θα έλεγαν -αν μπορούσαν να μιλήσουν- οι Καρυάτιδες; Πρόκειται για «αξιοποίηση» ή για «εκπόρνευση»;
Για το Δ.Σ. του ΕΕΤΕ
Η Πρόεδρος
Εύα Μελά
Η Γενική Γραμματέας
Βικτώρια Νταρίλα
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +

spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα