Για την εμπειρία της πρώτης του σκηνοθετικής προσέγγισης στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια η εν Ταύροις», μαζί με έναν θίασο εξαιρετικών ηθοποιών, μίλησε στον Αθήνα 9,84 και στην Τασούλα Επτακοίλη, ο Γιώργος Νανούρης .
Συνεργάζεται ξανά με την Λένα Παπαληγούρα, τον Μιχάλη Σαράντη, με την Χάρις Αλεξίου που συμμετέχει για πρώτη φορά σε παράσταση αρχαίου δράματος αλλά και με τους Νίκο Ψαρρά, ο Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Προμηθέα Αλειφερόπουλο, Κίττυ Παϊταζόγλου καθώς και με έναν εξαμελή χορό οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε αυτόν τον εξαιρετικό θίασο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου.
Πως ήταν όμως για εκείνον η πρώτη εμπειρία της Επιδαύρου;
«Πολύ αγωνιώδης και αγχωτική αλλά από την άλλη, επειδή όλα πήγαν καλά μας έδωσε πολύ χαρά και τρομερή συγκίνηση», είπε χαρακτηριστικά.
Και πρόσθεσε: «Η Επίδαυρος έχει ένα ιδιαίτερο ”βάρος” καθώς παίζεις σε ένα μνημείο και όχι σε ένα απλό θέατρο. Είναι το μέρος που γεννήθηκε το θέατρο, ένα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει την ίδια βαρύτητα με την Ακρόπολη, το Σινικό Τείχος ή τις Πυραμίδες.
Είναι ένας αρχαίος τόπος που κρύβει μια ιερότητα. Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι σε αυτό το θέατρο ανέβηκαν για πρώτη φορά όλες αυτές οι τραγωδίες που παίζονται ακόμα, χιλιάδες χρόνια μετά και ότι σε αυτές τις κερκίδες έχουν βρεθεί ο Σοφοκλής και ο Αισχύλος.
Προσωπικά, αντιμετώπισα το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ως ένα αρχαίο μνημείο. Δηλαδή, ανεβάζουμε μια παράσταση σε ένα αρχαίο μνημείο που έχει τη μορφή θεάτρου, επομένως προσπάθησα να έχω την ίδια ιερότητα ως προς την αντιμετώπισή του».
Τόνισε ότι η επιλογή του συγκεκριμένου έργου έγινε επειδή ήθελε να παρουσιάσει στο κοινό ένα έργο που δεν έχει ανέβει πολλές φορές αλλά κυρίως γιατί καταπιάνεται ταυτόχρονα με πολλά ζητήματα, όπως της φιλίας, του μεγαλείου της αδερφικής αγάπης, της πίστης, της μετανάστευσης, αναδεικνύοντας με λιτό και ουσιαστικό τρόπο, τα νοήματα και τη γοητεία της ξεχωριστής αυτής τραγωδίας.
«Πρόκειται για ένα έργο που έχει επιμέρους θέματα. Υπάρχει μια σύνδεση της υπόθεσης του έργου με το σήμερα, ειδικά με όσα βιώνουμε λόγω της πανδημίας όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι δύο άνθρωποι ζουν αποξενωμένοι και όταν συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια καταφέρνουν να αγκαλιαστούν δυνατά και πάλι ή το τέχνασμα της Ιφιγένειας η οποία διαδίδει ότι υπάρχει ένα ψεύτικο μίασμα για να το σκάσει λέγοντας σε όλον τον κόσμο να μείνει στα σπίτια του για να προφυλαχθεί».
Τέλος, αναφέρθηκε στην ξεχωριστή συμμετοχή στην παράσταση της Χαρούλας Αλεξίου στο ρόλο της Αθηνάς, την οποία ο ίδιος μύησε πριν από μερικά χρόνια στο θεατρικό σανίδι.
«Ήμουν σίγουρος ότι η Χαρούλα θα ταίριαζε απόλυτα στο ρόλο της Αθηνάς και ευτυχώς έχει αποδειχτεί μέσα από την παράσταση και χαίρομαι πολύ γι αυτό. Η ίδια είναι πολύ χαρούμενη αλλά είχε και την μεγαλύτερη αγωνία από όλους μας. Ειδικά στην πρεμιέρα, ήταν πάρα πολύ αγχωμένη. Όμως, πλέον ”πετάει” κυριολεκτικά».
Σημειώνεται ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε στην Επίδαυρο, η παράσταση ταξιδεύει σε ανοιχτά θέατρα όλης της χώρας ενώ στην Αθήνα θα παρουσιαστεί στις 4 Σεπτεμβρίου στην Ηλιούπολη και στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου στο Κατράκειο.
