Μετά από 26 χρόνια γεννήθηκε στις εγκαταστάσεις του Συλλόγου Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων «Αλκυόνη» στην Πάρο, το πρώτο μωρό φλαμίνγκο από ανάπηρους γονείς, που φιλοξενούνται εκεί. Ο Σύλλογος φιλοξενεί δεκαεπτά ανάπηρα Φοινικόπτερα, σε ένα ανοικτό περιφραγμένο χώρο 1600τμ με λίμνη και πυκνή βλάστηση.
«Τα Φοινικόπτερα είναι πολύ ιδιαίτερα πουλιά, τα οποία δημιουργούν πολύ ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς μεταξύ τους», εξηγεί στον Αθήνα 9.84, ο διευθυντής του Συλλόγου Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων «Αλκυόνη» Μάριος Φουρνάρης. «Για να φωλιάσουν και να αναπαραχθούν χρειάζονται έναν ικανό αριθμό πουλιών στην αποικία τους έτσι ώστε να νιώσουν ασφάλεια. Φαίνεται τώρα που στις εγκαταστάσεις μας φιλοξενούνται 17 ένιωσαν την ασφάλεια να φωλιάσουν. Έτσι χθες γεννήθηκε το πρώτο και έχουμε ακόμα 5 φωλιές, που περιμένουμε. Πρόκειται για πουλιά, που ήρθαν σε εμάς τραυματισμένα, δυστυχώς, συνήθως πυροβολημένα και δεν μπορούν να πετάξουν καθώς έχουν μόνο ένα φτερό. ¨Εχουμε κάποιες υποψίες ότι τα φλαμίνγκος έχουν αρχίσει να φωλιάζουν και στη φύση. Τα τελευταία χρόνια παρότι πλέον χιλιάδες από αυτά παραμένουν και ξεχειμωνιάζουν στην Ελλάδα δεν αποφάσιζαν να προχωρήσουν στην φωλεοποίηση».
Η «Αλκυόνη»
Η «Αλκυόνη» είναι το μοναδικό αδειοδοτημένο νοσοκομείο για άγρια ζώα στην Ελλάδα. Μετρά 26 χρόνια λειτουργίας με σκοπό την περίθαλψη άγριων ζώων της ελληνικής πανίδας και όταν αυτό είναι εφικτό την επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον. Δέχεται από 700 έως 1000 ζώα το χρόνο από όλη την Ελλάδα ενώ μέσα στα χρόνια λειτουργίας του, έχει περιθάλψει περισσότερα από 16.000 άγρια ζώα εκ των οποίων το 60% έχει επανενταχθεί στο φυσικό περιβάλλον έχοντας έτσι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους. Ο Σύλλογος λειτουργεί αποκλειστικά με εθελοντές και οι εγκαταστάσεις του, βρίσκονται στις Καμάρες της Πάρου σε ένα χώρο 16 στρεμμάτων.
«Το χτίσιμο των εγκαταστάσεων μας έγινε από εθελοντές από όλο τον κόσμο, κυρίως νέα παιδιά. Διήρκεσε πέντε χρόνια, από το 1997 έως το 2002, με την καθοδήγηση Παριανών μαστόρων, οι οποίοι, επίσης μας βοήθησαν εθελοντικά. Ήταν μια, εξαιρετικά, συγκινητική περίοδος», αναφέρει ο κ. Φουρνάρης.
«Αυτή την περίοδο έχουμε 2 εργαζόμενους με 4ωρη απασχόληση καθώς έχουμε πάρει μια χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μέσω ενός τριετούς προγράμματος αλλά ουσιαστικά και αυτοί εθελοντές είναι καθώς αμείβονται με 300 ευρώ το μήνα και απασχολούνται πολλές ώρες παραπάνω. Η οικονομική στήριξη που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια προέρχεται από δωρεές ιδρυμάτων και φίλων μας, ωστόσο, πρόσφατα εγκρίθηκε ένα κονδύλι από τον υφυπουργό Περιβάλλοντος για τη στήριξη Συλλόγων προστασίας της Άγριας Ζωής και έχει συμπεριλάβει και την «Αλκυόνη». Είναι μια σημαντική συνεισφορά για εμάς και μία ηθική επιβράβευση», σημειώνει ο διευθυντής της «Αλκυόνης».
«Δεχόμαστε περιστατικά κυρίως από τις Κυκλάδες και το Νότιο Αιγαίο αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας. Έχουμε πολύ καλές συνεργασίες με άλλους αντίστοιχους φορείς και βεβαίως με την ΑΝΙΜΑ. Αν κάποια ζώα χρειάζονται περισσότερο χρόνο νοσηλείας ενδυνάμωσης και εκγύμνασης μεταφέρονται στις εγκαταστάσεις μας, μέχρι να απελευθερωθούν».
Περιβαλλοντική εκπαίδευση
Στις εγκαταστάσεις της Αλκυόνης στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα πραγματοποιούνται δράσεις περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με επισκέψεις σχολείων. Επίσης διοργανώνονται ανάλογες δράσεις και επισκέψεις συνεργατών του Συλλόγου σε σχολεία και συχνά συνδυάζονται με παράλληλες απελευθερώσεις πουλιών.
«Τα δικά μας τα ζώα δεν είναι επισκέψιμα καθώς υποφέρουν από το άγχος του τραυματισμού τους, της αλλαγής της ζωής τους και της μεταφοράς τους». επισημαίνει ο κ. Φουρνάρης. «Το άγχος είναι αυτό που τα σκοτώνει πρώτο και μετά το όποιο πρόβλημά τους. Δυστυχώς έχει συμβεί 2 φορές με έναν Ερωδιό και ένα Σταχτοτσικνιά, τα οποία πέθαναν από άγχος, λόγω της δικής μας πολύ προσεκτικής κίνησης, όταν προσπαθήσαμε να τα ταΐζουμε. Είναι τόσο ευαίσθητα και επίσης δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι είναι τυχερά που κάποιος τα βρήκε και τα βοηθά. Από τα ζώα που χρήζουν βοήθειας στη φύση βρίσκεται μόλις το 1%. Τα υπόλοιπα πεθαίνουν αβοήθητα».
Καλλιόπη Ασλανίδου
