Σε μια πόλη που τουλάχιστον το 40% των κατοίκων της ενοικιάζει στέγη το ζήτημα της ραγδαίας αύξησης των ενοικίων αποτελεί σίγουρα πονοκέφαλο για πολλούς από εμάς. Αλληλοσυμπλεκομενα φαινόμενα όπως , μεταξύ άλλων, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις, οι επενδύσεις τεράστιων κεφαλαίων στα ακίνητα και η τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί την τσέπη και καθημερινότητά μας.
“Η συζήτηση για το θέμα της στέγης μπήκε με ένταση κυρίως λόγω της βραχυχρόνιας μίσθωσης, όμως εγκλωβίστηκε στο θεμα στων ρυθμίσεων και δεν άνοιξε μια πολυδιάστατη συζήτηση για μια πολιτική για το δικαίωμα στη στέγη” τόνισε ο Νάσος Ηλιόπουλος μιλώντας στη διαδικτυακή συζήτηση που οργάνωσε η Ανοιχτή Πόλη με θέμα “Το ζήτημα της στέγης: προκλήσεις, διεκδικήσεις, πολιτικές – Από το δημοψήφισμα του Βερολίνου, στην πραγματικότητα της Αθήνας ”.
Το air b’n’b είναι επιχειρηματική δραστηριότητα
Η οικονομική κρίση και η πτώση των τιμών στα ακίνητα προσέλυσε το επενδυτικό ενδιαφέρον και όχι άδικα. Οι επενδυτές από το 2015 και σε διαστημα τριών -τεσσάρων ετών είδαν τις αποδόσεις των κεφαλαίων που επένδυσαν να φτάνουν ακόμη και το 40%. Ξένα funds προχώρησαν στην αγορά εκατοντάδων ακινήτων στην Αθήνα ενώ το δικο της ρόλο έπαιξε και η golden visa. ” Aυτή η διαδικασία που συνδυάστηκε με την golden visa είχε αρνητικό μετασχηματισμό στις γειτονιές της Αθήνας. Υπάρχουν επενδυτές με 40 και 70 σπίτια. Δηλαδή μικρά ξενοδοχεία. Είναι μια κανονική επιχειρηματική δραστηριότητα. Μιλάμε για την οικονομία της πλατφόρμας είναι μία μίσθωση που φέρνει κέρδη από την εμπορική δραστηριότητα” σημείωσε ο κ. Ηλιόπουλος.
Να υπάρξουν περιορισμοί για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις
“Αυτό που λέμε είναι μέχρι δυο διαμερίσματα ανά αφμ. Πρέπει, επίσης, να αποκλειστεί η δυνατότητα σε ανώνυμες επιχειρήσεις. Εάν κάποιος θέλει να έχει κανονική τουριστική δραστηριότητα διοτι μιλάμε για πρακτική αθέμιτου ανταγωνισμού με αρνητικές επιπτώσεις και για την πόλη και τους εργαζόμενους. Στο πλαίσιο της βραχυχρόνιας μίσθωσης οι εργαζόμενοι -καθαριστές, αρχιτέκτονες κλπ- είναι αόρατοι” υπογράμμισε ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Ήδη, στο Παρίσι το air b’n ‘b θεωρείται επισήμως επιχειρηματική δραστηριότητα όπως και στο Βερολίνο όπου εξαιρούνται μόνο όσοι μοιράζονται την κατοικία τους με τον επισκεπτη. Σχετικές προβλέψεις όμως περιλαμβάνει και το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο. “Υπάρχει χωρική πρόβλεψη για τη γεωγραφικά διαφοροποιημένη αντιμετώπιση του air b’n’b. Προβλέπονται ειδικοί περιορισμοί σε συγκεκριμένες περιοχές και για λόγους που σχετίζονται με την προστασία της κατοικίας. Σε αυτές τις περιοχές μπορεί να απαγορευτει η βραχυχρόνια μίσθωση άνω των δύο ακινήτων ανά δικαιούχο καθώς επίσης να περιοριστεί η βραχυχρόνια μίσθωση στις 90 μέρες ανά έτος” ανέφερε ο Δημήτρης Μπαλαμπανίδης, πολεοδόμος – γεωγράφος. “Οι εν λόγω ρυθμίσεις δεν έχουν ενεργοποιηθεί καθώς δεν έχει αναληφθεί πρωτοβουλία για την έκδοση σχετικής ΚΥΑ” πρόσθεσε χαρακτηριστικά.
Το παράδειγμα του Βερολίνου
Μαζί με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, τις εκλογές των κρατιδίων και της τοπικής αυτοδιοίκησης, στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο Βερολίνο διεξήχθη παράλληλα δημοψήφισμα με ερώτημα την απαλλοτρίωση 240.000 ακινήτων που ανήκουν σε κολοσσούς του real-estate. Το 56,4% των κατοίκων της πόλης ψήφισαν υπέρ ζητώντας επιπλέον να μπει περιορισμός και στην ιδιοκτησία ακινήτων. “Δηλαδή καμία επιχείρηση να μην μπορεί να έχει πάνω από τρεις χιλιάδες μονάδες. Το μεγάλο ζήτημα είναι τι συμβαίνει με αυτούς που έχουν ήδη πάνω από τρεις χιλιάδες ακίνητα. Ο όρος που χρησιμοποιούσε, με πολύ επιθετικό τρόπο, το δημοψήφισμα ήταν απαλλωτρίωση” επισήμανε ο Άρης Καλαντίδης, πολεοδόμος – καθηγητής αστικής διαχείρισης ο οποίος ζει μόνιμα στο Βερολίνο.
Η νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί θα αποφασίσει εάν θα κάνει δεκτό το αίτημα του δημοψηφίσματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Βερολίνο η ενοικίαση ακινήτων αφορά στο 80% των κατοίκων που ασφυκτυούν υπό το βάρος των αστρονομίκών ενοικίων.
Μάγδα Μπουλούκου
