Ο Γενικός Γραμματέας της FIBA, Ανδρέας Ζαγκλής, αναφέρθηκε στη δύναμη της ενότητας, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι η FIBA είναι εδώ για όλους, χωρίς διαχωρισμούς, και ανέλυσε όλα τα δεδομένα για την ενοποίηση του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και τις συζητήσεις με το ΝΒΑ.
Αναλυτικά όσα είπε στην Cosmote TV για:
Την τριετή θητεία του στη θέση του γ.γ. της FIBA: «H αλήθεια είναι ότι μοιάζουν περισσότερα χρόνια από μόλις τρία με όσα έχουν συμβεί. Οπωσδήποτε είναι τρία χρόνια που ως μπασκετική οικογένεια έχουμε ενωθεί ακόμα περισσότερο».
Τις βάσεις που αναπτύχθηκαν στην περίοδο της πανδημίας: «Στις δύσκολες στιγμές ο καθένας κοιτάζει προς το περιβάλλον όπου αισθάνεται πιο ασφαλής. Κι αυτό το εισπράξαμε από τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Η κοινότητα του μπάσκετ κοίταξε προς το μέρος που …θα έλεγα ότι είναι ο φυσικός χώρος όλων, των ομοσπονδιών, των Λιγκών, όλων. Οι δράσεις που έγιναν, το γεγονός ότι ήμασταν το πρώτο άθλημα που έκανε ένα παγκόσμιο πρωτόκολλο για όλες τις διοργανώσεις, ήμασταν το πρώτο άθλημα που έπαιξε προκριματικά και στις 5 Ηπείρους.
Τον Νοέμβρη του ’20, πάνω από 1000 αθλητές ταξίδεψαν και κανείς δεν αρρώστησε. Επαιξαν προκριματικά για το Ευρωμπάσκετ, το αμερικάνικο, το αφρικάνικο, το ασιατικό. Ολα αυτά μας έκαναν πιο δυνατούς και νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι όλα αυτά μεγάλωσαν τη αξιοπιστία του οργανισμού ως ηγέτη του αθλητικού κινήματος. Σε πολλά από τα πράγματα που έγιναν η FIBA ήταν μπροστά. Και ταυτόχρονα νομίζω, και σιγά αρχίζουμε να το βλέπουμε αυτό, έφεραν και τα μέλη της οικογένειας του μπάσκετ πιο κοντά το ένα στο άλλο. Καταλάβαμε ότι προβλήματα του παρελθόντος σχετικοποιούνται μέσα σε μία πανδημία».
Την μείωση της απόσταση μεταξύ των φορέων του μπάσκετ και αν είμαστε κοντά στην Ενωση: «Σαφώς, μέρος της δικής μας δουλειάς είναι και η Ενωση. Εμείς δεν είμαστε ένας φορέας που έχει μόνο κανονιστικό ρόλο, που κάνει τους κανονισμούς, που κάνει μόνο το Παγκόσμιο Κύπελλο και μεγάλες διοργανώσεις. Είμαστε ο φορέας που έχει στόχο την προώθηση του αθλήματος, την ανάπτυξη. Για την ανάπτυξη προφανώς ισχύει το ισχύς εν τη ενώσει, δεν υπάρχει αμφιβολία, πολλώ δε μάλλον σε περιόδους κρίσης. Βλέποντας ταυτόχρονα ότι το γεγονός ότι η ένωση της οικογένειας της FIBA, έκανε τον οργανισμό δυνατότερο, δεν υπάρχει για εμένα αμφιβολία ότι μέσα από συμπράξεις θα μεγαλώσει η πίτα κι αυτό θα ευνοήσει αυτόματα και τις ομάδες μας και τις Εθνικές Λίγκες, όσο και τις Εθνικές ομάδες».
Στα τελευταία δημοσιεύματα σχετικά με το ΝΒΑ: «Νομίζω ότι σε παλαιότερες φάσεις αυτής της σχέσης, έχουμε υπερεκθέσει, όχι μόνο προς το κοινό μας, το οποίο έχουμε υποχρέωση να ενημερώνουμε, αλλά γενικότερα, έχουμε υπερεκθέσει και τις συζητήσεις και τις διαφωνίες, και τις αντιρρήσεις και τα επιχειρήματα-αντεπιχειρήματα. Χωρίς να είμαι καθόλου μυστικοπαθής, πιστεύω ότι οι συναντήσεις που γίνονται, πρέπει να γίνονται και πρέπει να επιλαμβάνονται σε περιβάλλον όπου ο καθένας βάζει τη μελλοντική στρατηγική του στο τραπέζι και πρέπει να δει με τους άλλους προς τα που μπορεί να συμπορευθεί.
Εμείς έχουμε μία στρατηγική συνεργασία με το ΝΒΑ, πάντα στα report της γενικής συνέλευσης της FIBA αναφέρομαι στο ΝΒΑ και τη ΔΟΕ ως δύο στρατηγικούς εταίρους της FIBA, γιατί με τη ΔΟΕ έχουμε μία πολύ δεδομένη στρατηγική συμπόρευση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τη θέση του μπάσκετ εκεί. Και με το ΝΒΑ έχουμε μία στρατηγική συμπόρευση για να μεγαλώσει το σπορ παγκοσμίως. Αυτή η συνεργασία, όπως είπα εξαρχής, πρέπει να καταλάβουμε που πηγαίνουν και οι ομάδες μας, οι σύλλογοι, ένα πολύ σημαντικό γκρουπ των ευρωπαϊκών ομάδων και να προσπαθήσουμε να συγκλίνουν οι στρατηγικές.
Αυτό είναι το μέλλον… Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στρατηγική συμπόρευση είναι το μέλλον. Διότι όπως σας είπα, μόνο μέσω της Ενώσεως και μεγαλώνει η πίτα της αγοράς, μιλώντας με εμπορικούς όρους, αλλά και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μέσα από αυτή τη συμπόρευση θα μπορέσουμε να έχουμε και κάποια πράγματα, τα οποία είναι πράγματα κοινής λογικής όσον αφορά το καλεντάρι. Δε θέλω να σχολιάσω τα σενάρια.
Εκανα μία δήλωση που είναι πολύ σαφής. Νομίζω ότι οι συζητήσεις που γίνονται, γίνονται σε καλό κλίμα και από εκεί και πέρα είναι θέμα να τις προχωρήσουμε μέσα σε αυτό το καλό κλίμα και να βρίσκουμε λύσεις. Δεν νομίζω ότι είναι καλή, ούτε για τους φιλάθλους μας, ούτε για τις Ομοσπονδίες μας, η επεξεργασία σεναρίων».
Τα εσωτερικά της Ευρωλίγκας και τις ανάγκες των ομάδων της Ευρωλίγκας: «Νομίζω ότι οι ομάδες ξέρουν πολύ καλά τι ψάχνει η κάθε μία από αυτές. Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η FIBA είναι πάντα εκεί για αυτές. Αυτό δεν έχω κανένα πρόβλημα, όπως το έχω πει σε ιδιωτικό επίπεδο, να το πω και δημόσια: Η FIBA είναι εδώ για όλους».
Το BCL: «Το ΒCL νομίζω ότι κάθε χρόνο μας εκπλήσσει, τόσο με τον πανευρωπαϊκό χαρακτήρα του, όσο και με την ποιότητα των ομάδων, όσο και με την ποιότητα του τελικού τουρνουά, που είναι κάθε χρόνο και καλύτερο. Μέσα στην περίοδο της πανδημίας διεξήχθησαν δύο τελικές φάσεις και θα ήθελα να το εντάξω στη γενικότερη στρατηγική μας. Ενας από τους 8 στρατηγικούς στόχους της FIBA είναι η διαμόρφωση των διεθνών διοργανώσεων των συλλόγων. Εχουμε το BCL, έχουμε και το BCL Americas. Κάναμε μέσα στην πανδημία τρία Final 8… Δύο στην Ευρώπη κι ένα στην Αμερική. Kάθε χρόνο περισσότερες ομάδες καταλαβαίνουν ότι αυτή η διοργάνωση είναι για να εξελίξει τις ομάδες, αλλά και τις εθνικές λίγκες. Εμείς, αυτό το έχουμε ως βασική αρχή. Οτι περνάει ο δρόμος για το BCL μέσα από την καταξίωση στην Εθνική λίγκα».
Αν τον ιντριγκάρει σε προσωπικό επίπεδο, να είναι αυτός που θα ενώσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Δεν το βλέπω καθόλου προσωπικά και δε μιλάω έχοντας μία επίφαση ταπεινοφροσύνης, το λέω πραγματικά θεσμικά. Για εμάς πρέπει να είναι αυτονόητο, άσχετα αν παλεύουμε για το αυτονόητο -άσχετα αν κι εμείς ως χώρα, παλεύουμε για τα αυτονόητα… Οπότε δεν με πειράζει να παλέψω πάρα πολύ για αυτό.
Βλέπω μία θαυμαστή σύμπνοια μεταξύ των Ομοσπονδιών, βλέπω μία διαρκώς αυξανόμενη συνεργασία των Ομοσπονδιών με τις Λίγκες, που με χαροποιεί πάρα πολύ και βλέπω ταυτόχρονα ένα πολύ καλύτερο βαθμό επικοινωνίας των συλλόγων, είτε πρόκειται για συλλόγους που παίζουν στην Ευρωλίγκα, ή αλλού, με τις Ομοσπονδίες τους. Ενόψει των εθνικών ομάδων και του νέου κύκλου του παγκοσμίου κυπέλλου, αυτό για εμάς είναι βασικό».
Την ελληνική Ομοσπονδία και τι θα ήθελε να συμβεί στην ελληνική Ομοσπονδία που να αντανακλά και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ: «Η Ελλάδα είναι μία πληθυσμιακά μικρή χώρα, αλλά μπασκετικά μεγάλο καράβι. Οι εκλογές έδωσαν μία νέα κατάσταση. Βλέπω έναν πρόεδρο πάρα πολύ δραστήριο, βλέπω γύρω του ανθρώπους που πραγματικά θέλουν να δουλέψουν, να συνεργαστούν μέσα σε μία σειρά από πράγματα.
Τη στοχοθεσία θα την κάνουν εκείνοι κι εμείς είμαστε εδώ για να τους στηρίξουμε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε 213 μέλη, αλλά μιλάμε για μία χώρα που είναι στο αντρικό ranking στο Τοπ 10, και το γυναικείο στο Τοπ 20. Αρα είναι δουλειά μας να τους ενισχύσουμε σε αυτό το κομμάτι. ΜΙλώντας ως FIBA και όχι ως Ελληνας, πρέπει να δούμε μία νέα κατάσταση στο γυναικείο μπάσκετ και μία νέα κατάσταση στο 3×3. Αυτοί είναι δύο τομείς, που η Ελλάδα μπορεί να κάνει άλματα».
Το ενδεχόμενο ανάληψης μεγάλων διοργανώσεων από την Ελλάδα: «Πείτε μου μία διοργάνωση που δεν έχει κάνει η Ελλάδα. Οταν είχαμε το Final 8, παρά το πρωτόκολλο, είχαμε με μεγάλη προσοχή κάποιους εκλεκτούς καλεσμένους που μου έκαναν κάποια σχόλια για το ΟΑΚΑ και το πως είχε μεταμορφωθεί. Τους είπα ότι εδώ, σε αυτό το γήπεδο έχουμε κάνει τελικό Ολυμπιακών Αγώνων, Παγκοσμίου Κυπέλλου, Ευρωμπάσκετ, Φάιναλ Φορ. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά venues με τόση ιστορία.
Σαφώς, η ΕΟΚ πρέπει να βάλει μία σειρά προτεραιοτήτων. Για εμάς είναι σαφές ότι η Ελλάδα αποτελεί μία πολύ σημαντική χώρα για το μπάσκετ, διαθέτει το know how για τις διοργανώσεις κι από εκεί και πέρα μία καλή υποψηφιότητα είναι πάντα ευπρόσδεκτη και το ΔΣ της FIBA θα πάρει τις αποφάσεις του».
Τη πιθανή δυσκολία που έχει ο ίδιος να αποτινάξει το μανδύα του Ελληνα στις σχέσεις του με τους Ελληνες: «Εχουμε μία αρχή εμείς… Ισως ακούγεται πολύ σχηματικό, αλλά όταν μπαίνω στο γραφείο κάθε πρωί, αφήνω το διαβατήριο στην reception, όπου πλέον περνάμε και από έλεγχο θερμοκρασίας, οπότε έχουμε όλοι έναν λόγο να περάσουμε από αυτό το σημείο.
Οτι καταλαβαίνω κάποια πράγματα που συμβαίνει καλύτερα, δεδομένου ότι έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα κι έχω περάσει από τη μηχανή που λέγεται ελληνικό μπάσκετ, αυτό είναι αλήθεια. Αυτό όμως, το χρησιμοποιώ ως πλεονέκτημα. Και στο παρελθόν, αλλά και σήμερα οι γραμμές είναι σαφείς, η Ομοσπονδία ποτέ δεν τις ξεπερνάει, εγώ εκ του επαγγέλματος, αλλά κι εκ φύσεως δε θα τις ξεπερνούσα και νομίζω ότι αυτό γίνεται σεβαστό και από τις υπόλοιπες χώρες που γνωρίζουν πώς δουλεύουμε για όλους».
Ανδρέας Χανιάς
