Στο ζήτημα του κατά πόσον είναι σύμφωνη με τις κείμενες συνταγματικές διατάξεις η υποχρέωση εμβολιασμού, που τίθεται στις συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα εν μέσω πανδημικής έξαρσης και μη επίτευξης του τείχους ανοσίας, τοποθετήθηκε ο συνταγματολόγος Κώστας Μποτόπουλος.
Μιλώντας στον Αθήνα 984 και στον Γιάννη Παπαγεωργίου δήλωσε πως «σε νομικό επίπεδο θεωρείται λελυμένο και νόμιμο το μέτρο της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού».
Τούτο σημαίνει, σύμφωνα με τον ίδιο, πως «η υποχρεωτικότητα μπορεί να ισχύσει ως μέτρο ύστατης ανάγκης, αλλά όχι και εξαναγκασμού, για την αύξηση του ποσοστού εμβολιασμών σε εργαζόμενους ορισμένων κατηγοριών για τους οποίους κριθεί απαραίτητο λόγω έκτακτων συνθηκών, ενώ οι ίδιοι αρνούνται. Πρόκειται για σειρά συνεπειών και διαφορετικής μεταχείρισης σε σχέση με κάποιες συγκεκριμένες δραστηριότητες».
Επιπροσθέτως ανέφερε ότι «αυτό το σχήμα δεν αποτελεί ελληνική εφεύρεση, διότι έχει εφαρμοστεί σε πάρα πολλές χώρες και έχει σχεδόν πλήρη κάλυψη νομιμότητας τόσο από το Συμβούλιο της Επικρατείας στα καθ ημάς, όσο και από διεθνή δικαστήρια όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που πρόσφατα αποφάνθηκε υπέρ της νομιμότητας, σε βαθμό ασφαλιστικών μέτρων».
Οι συγκεκριμένες νομικές αποφάσεις αποσκοπούν στην προστασία της κοινωνίας, ωστόσο σύμφωνα με τον έγκριτο νομικό «ουδένας μπορεί να αναγκάσει κάποιον να εμβολιαστεί, ενώ οι περιορισμοί δεν μπορούν να ξεπεράσουν κάποιο όριο και να έχουν σχέση με βασικές ποιοτικές ανάγκες. Δεν μπορούν δηλαδή να αφαιρεθούν από τους πολίτες βασικές προσωπικές επιλογές. Αντιθέτως όμως, μπορεί να εφαρμοστεί σε δευτερεύουσες, μη ζωτικές δραστηριότητες, όπως η απαγόρευση εισόδου σε κινηματογράφους, κέντρα, καταστήματα, εστιατόρια κλπ»
