Για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τις συνέπειές της, τα τετελεσμένα που δημιουργεί και το πώς αυτή ερμηνεύεται γεωπολιτικά, μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στη Μαρία Παύλου, ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κ. Κώστας Λάβδας.
«Παρά την ηρωική αντίσταση των Ουκρανών, η εξέλιξη των συγκρούσεων δείχνει το αναμενόμενο, δηλαδή οι Ρώσοι παγιώνουν σταδιακά τη θέση τους. Επομένως, είτε θα υπάρξει συνεννόηση η οποία αναγκαστικά από την πλευρά της Ουκρανίας θα σημαίνει και παραχωρήσεις ή θα εντατικοποιηθεί ο πόλεμος. Δυστυχώς το δεύτερο σενάριο θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερες απώλειες από αυτές που ήδη βλέπουμε», ανέφερε.
Παράλληλα, εκτίμησε ότι τα ρωσικά στρατεύματα αναπτύχθηκαν γύρω από την Ουκρανία, όχι για να καταλάβουν το Κίεβο αλλά για να πιέσουν ασφυκτικά την Ουκρανική κυβέρνηση και τους συνομιλητές της να μην αντιδράσουν απέναντι στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας των περιοχών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ.
«Το να θέλει η Ρωσία να καταλάβει την Ουκρανία για να την έχει υπό κατοχή είναι ένα εντελώς απίθανο σενάριο γιατί πρόκειται για μια πολύ μεγάλη χώρα τόσο γεωγραφικά όσο και από άποψη πληθυσμού και κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να το πετύχει. Επομένως, η πίεση στο Κίεβο γίνεται για να ωθήσει την κυβέρνηση σε παραίτηση, να φτάσει σε μια συνεννόηση για τη Νοτιοανατολική Ουκρανία. Δηλαδή οι ανατολικές περιοχές να προστεθούν μαζί με τις νότιες ώστε να κλείσει εντελώς η Αζοφική Θάλασσα. Επίσης, υπάρχει και το ζήτημα της σθεναρής αντίστασης από πλευράς των Ουκρανών η οποία μπορεί να κοστίσει πάρα πολύ στη Ρωσία».
Επισήμανε ότι μια ενδεχόμενη εντατικοποίηση των πολεμικών επιχειρήσεων, θα σημάνει απώλειες και από τις δύο πλευρές και αυτό είναι κάτι που αμφότερες το υπολογίζουν.
«Θα ήταν ευχής έργον να βρεθεί μια λύση μέσω διαπραγμάτευσης αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι κάτι τέτοιο θα ευνοούσε αυτή τη στιγμή τη Ρωσία γιατί εκείνη που βρίσκεται σε μειονεκτική θέση είναι η Ουκρανία παρά την σημαντική αντίσταση που προβάλει».
Σύμφωνα με την ανάλυση του κ. Λάβδα, σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για σαφή παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Ουκρανίας με σκοπό την αύξηση της ζώνης επιρροής της Ρωσίας και την απώθηση του ΝΑΤΟ.
Σχετικά με το κομμάτι των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, όπως ο αποκλεισμός των ρωσικών τραπεζών από το διεθνές διατραπεζικό σύστημα SWIFT, τόνισε ότι θα πλήξουν άσχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ρωσίας και κατά συνέπεια συνολικά την οικονομία της. Ωστόσο, όπως είπε, δεν είναι κάτι το οποίο οι ρωσικές υπηρεσίες και το Κρεμλίνο δεν το είχαν συνυπολογίσει.
«Θεωρώ ότι έχει γίνει μια ανάλυση κόστους-οφέλους και το Κρεμλίνο έχει καταλήξει στην παρανοϊκή σκέψη ότι αξίζει να σηκώσει το κόστος λόγω του γεωπολιτικού οφέλους που θεωρεί ότι θα έχει. Η ρωσική οικονομία θα τρωθεί πολύ σοβαρά και αυτό σταδιακά μπορεί να οδηγήσει και σε αύξηση της εσωτερικής απονομιμοποίησης του αυταρχικού καθεστώτος του Κρεμλίνου. Συνεπώς, ενδεχομένως να δούμε μεσοπρόθεσμα επιπτώσεις και στο εσωτερικό της Ρωσίας. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι ότι οι κυρώσεις μπορεί να πλήξουν και τη Δύση σε ενεργειακό, εμπορικό και οικονομικό επίπεδο».
Πάντως, σε ότι αφορά στο φυσικό αέριο, εξέφρασε την πεποίθηση ότι «μέχρι στιγμής η Ρωσία δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι θα ”αυτοπυροβοληθεί” αν προσπαθήσει να διακόψει την παροχή του».
