«Σ αυτήν τη δουλειά, η ματαιοδοξία είναι ένας από τους δαίμονες που πρέπει να πολεμήσει κανείς. Πιστεύω όμως ότι την έχω στραγγαλίσει και μου φαίνονται γελοίοι, όσοι πορεύονται μ’ αυτήν. Αν είσαι απλά παρατηρητικός, βλέπεις ότι αυτό που κάνεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που μπορείς και συνεχώς η ζωή θα φέρνει μπροστά σου ανθρώπους που μπορούν καλύτερα, γι’ αυτό χαλάρωσε και απόλαυσέ τους κι εσύ».
Α.Μ.
Από την Ελένη Σούρδη
Α) Μέρος: «Προσωπικά δεδομένα».
Ε.Σ.: Ποιες είναι οι πιο σταθερές αξίες στη ζωή σας;
Α.Μ.: Η αγάπη, ο αλληλοσεβασμός, η ελευθερία. Χωρίς αυτά η ζωή θα ήταν φυλακή.
Ε.Σ.: Τι σας «γοητεύει» έτσι έντονα …εκτός από τη μουσική;
Α.Μ.: Η επαφή με τη φύση. Θα μπορούσα να πεθάνω μπροστά στη θάλασσα. Έτσι απλά, χωρίς πολλά πολλά.
Ε.Σ.: Η απόλυτη ευτυχία για εσάς ποια είναι;
Α.Μ.: Η απόλυτη ευτυχία είναι κάτι δευτερόλεπτα που συνειδητοποιείς ότι είσαι κομμάτι αυτού που οραματίστηκες και άρα μπορείς να πετύχεις τα πάντα.
Ε.Σ.: Όταν δεν τραγουδάτε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Α.Μ.: Το διάβασμα, το περπάτημα, οι φίλοι, το χάζεμα …τα απολαμβάνω με κάθε ευκαιρία.
Ε.Σ.: Κυρία Μουτσάτσου, βλέπετε να έχουν παραδοθεί οι Έλληνες στην ουτοπία του ευδαιμονισμού που προκαλούν οι διαφημίσεις, τα υλικά αγαθά, οι ανικανοποίητες καταναλωτικές επιθυμίες; Ή ο κόσμος διαθέτει αντιστάσεις;
Α.Μ.: Νομίζω πώς όλος ο πλανήτης είναι σε διαδικασία παράδοσης κι αυτό είναι το σχέδιο αυτών που διαφεντεύουν τις ζωές μας. Οι αντιστάσεις μειώνονται γι’ αυτό και οι άνθρωποι σιγά σιγά τρελαίνονται. Όταν πάψεις να αναζητάς την ουσία και χάνεσαι μέσα στο κυνήγι της ύλης, σταματάει η εσωτερική σου εξέλιξη και η επαφή με το Θείο. Το νόημα της ζωής είναι η υπέρβαση! Αλλιώς είσαι ένα άδειο σακί που μιλάει. Και έτσι είσαι εύκολα χειραγωγήσιμος.
Ε.Σ.: Λένε ότι η τέχνη δίνει μία ψευδαίσθηση αθανασίας … εσείς τι λέτε;
Α.Μ.: Δεν ξέρω πώς είναι αυτή η ψευδαίσθηση και ούτε την χρειάζομαι. Βλέπω τον θάνατο σαν μια επανεκκίνηση και την τέχνη σαν ένα τρόπο να συμφιλιωθώ μαζί του.
Ε.Σ.: Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;
Α.Μ.: Πιστεύω ότι ο ηρωισμός και η αυτοθυσία είναι έννοιες παρεξηγημένες. Στην πραγματικότητα κανείς δεν κάνει τίποτα για κανέναν αν δεν υπάρχει προσωπικό όφελος με την ευρεία έννοια. Ακόμα κι αν αυτό περιορίζεται στην ανάγκη για αποδοχή και αγάπη η ακόμα και για υστεροφημία. Και μου φαίνεται απολύτως αποδεκτό, γιατί έτσι διατηρείται η ισορροπία, δούναι και λαβείν.
Ε.Σ.: Σε ποια λάθη σας δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;
Α.Μ.: Είμαι επιεικής με όλα μου τα λάθη, εκτός από εκείνα που μπορεί να κάνουν άλλους ανθρώπους να υποφέρουν και δηλητηριάζουν το συναίσθημά μου, γεμίζοντάς με τύψεις.
Ε.Σ.: Υπάρχει κάτι που σας φοβίζει;
Α.Μ.: Ο φόβος είναι η έλλειψη αγάπης. Έχω πολύ αγάπη μέσα μου και γύρω μου και έτσι προσπαθώ να τον ξορκίζω.
Ε.Σ.: Κυρία Μουτσάτσου, στη ζωή σας προχωράτε με το ένστικτο ή τη λογική;
Α.Μ.: Το ένστικτο μου δείχνει τον δρόμο και η λογική αναλαμβάνει την οργάνωση του ταξιδιού.
Ε.Σ.: Ποια φράση είναι εκείνη που σας εκφράζει για να μεταφέρεται δύναμη και κουράγιο για όσους νοσούν από την Πανδημία αυτές τις ώρες και για εκείνους που έχασαν μέλη της οικογένειας τους;
Α.Μ.: Δεν νομίζω πως υπάρχει τέτοια φράση. Το μόνο που εμένα με παρηγορεί, είναι το ότι τους αγαπημένους μας θα τους ξανασυναντήσουμε σίγουρα, κάποια στιγμή, σ’ αυτό το αέναο ταξίδι στο χρόνο.
Ε.Σ.: Σήμερα βιώνουμε και τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Κάποιοι, μιλούν για παιχνίδια εξουσίας, άλλοι μιλάνε για άλλα σενάρια κ.λπ.… Πιστεύεται υπάρχει αντίδοτο η εμβόλιο για την ψυχολογική πανδημία, που μαστίζει τον άνθρωπο αιώνες, με ματαιοδοξία, φιλοδοξία, τάση εξουσίας, μέσα από τα υλικά αγαθά ,τον πλούτο κ.α.;
Α.Μ.: Οι άνθρωποι έχουμε ελπίδα σωτηρίας, μόνο αν στρέψουμε το βλέμμα στο μέσα μας. Μόνο με την προσωπική μας εξέλιξη, τη γνώση και την πίστη στη δύναμή μας μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να ζούμε σ’ έναν πλανήτη που τα παιχνίδια εξουσίας και η απληστία των ελάχιστων, θα χρησιμοποιεί σαν καύσιμη ύλη τους πολλούς και τα όνειρά τους.
Β) Μέρος: «Στην αγκαλιά των τραγουδιών».
Ε.Σ.: Κυρία Μουτσάτσου ως άνθρωπος ο καλλιτέχνης είναι πάντα υποδεέστερος από το δημιούργημα του;
Α.Μ.: Ο άνθρωπος είναι ο δίαυλος μεταφοράς του δημιουργήματος του. Γι’ αυτό και έχουμε χίλια παραδείγματα καλλιτεχνών, που στην προσωπική τους ζωή ήταν τέρατα, ενώ παράλληλα παρέδιδαν σπουδαίο καλλιτεχνικό έργο. Αν μπορούσαν έστω και λίγο να ταυτιστούν, να γίνουν ένα με το έργο τους θα μπορούσαν να σωθούν. Γιατί η τέχνη μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, αρκεί να της παραδοθείς και να μην την χρησιμοποιήσεις σαν μέσο επιβολής.
Ε.Σ.: «Μουσική είναι η κίνηση του ήχου να φτάσει την ψυχή και να της δείξει την αρετή», έχει πει ο Πλάτωνας. Σας βρίσκει σύμφωνη και γιατί;
Α.Μ.: Φυσικά! Η μουσική είναι η σμίλη που μπορεί να σκαλίσει το ακατέργαστο συναίσθημα και να το μετατρέψει σε ουσία. Αρκεί να της επιτρέψεις να σε πλημμυρίσει.
Ε.Σ.: Τι δεν θεωρείτε τέχνη;
Α.Μ.: Οτιδήποτε δεν κάνει την ψυχή μου να γαληνεύει και εμποδίζει το ταξίδεμα.
Ε.Σ.: Πώς βιώνατε τη σχέση σας με το τραγούδι όντας παιδί; Ήταν ανάγκη ζωής να ακούτε μουσική; Τα τραγούδια σας ταξίδευαν σε κάποιον μαγικό κόσμο;
Α.Μ.: Δεν ήταν ανάγκη ζωής, γιατί μεγάλωσα κοντά στη φύση και η μουσική, ήταν ένα από τα χιλιάδες πράγματα που με έκαναν ευτυχισμένη. Απλώς κάθε φορά που άκουγα μουσική αισθανόμουνα, σαν να μεταφερόμουνα σε άλλο επίπεδο. Αυτό με τα χρόνια άρχισε να μου γίνεται ανάγκη.
Ε.Σ.: Στο μουσικό στερέωμα της τέχνης, ποια ήταν η σχέση σας με τους δασκάλους σας; Τους είχατε σαν πρότυπα;
Α.Μ.: Τα πρότυπά μου με βοήθησαν να βρω την αφετηρία μου. Στη συνέχεια ήταν ανάγκη να τα γκρεμίσω. Γιατί μόνο γκρεμίζοντας τα πρότυπά μας μπορούμε να βρούμε την όλο –δική μας διαδρομή και να προχωρήσουμε.
Ε.Σ.: Στο χώρο της δουλειά σας δημιουργείται ματαιοδοξία και πως ελέγχεται;
Α.Μ.: Σ αυτήν τη δουλειά, η ματαιοδοξία είναι ένας από τους δαίμονες που πρέπει να πολεμήσει κανείς. Πιστεύω όμως ότι την έχω στραγγαλίσει και μου φαίνονται γελοίοι, όσοι πορεύονται μ’ αυτήν. Αν είσαι απλά παρατηρητικός, βλέπεις ότι αυτό που κάνεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό που μπορείς και συνεχώς η ζωή θα φέρνει μπροστά σου ανθρώπους που μπορούν καλύτερα, γι’ αυτό χαλάρωσε και απόλαυσέ τους κι εσύ.
Ε.Σ.: Υπάρχουν συνεργασίες που έχουν επισφραγίσει την καριέρα σας μέχρι σήμερα; Θα θέλατε να μας «χαρίσετε» ονομαστικά τους συνεργάτες που έχουν καθορίσει την καλλιτεχνική σας πορεία;
Α.Μ.: Οι άνθρωποι που συναντάμε στο ταξίδι μας είναι αφορμές για να κοιτάμε μέσα μας και να γινόμαστε καλύτεροι. Όλοι οι άνθρωποι που μου άπλωσαν το χέρι, αλλά κι εκείνοι που ανταποκρίθηκαν η όχι, στο δικό μου κάλεσμα, σφράγισαν την καριέρα και τη ζωή μου. Μηδενός εξαιρουμένου..
Ε.Σ.: Τι καλλιτεχνικές εκπλήξεις ακόμα, μας επιφυλάσσετε για το 2022 και που και πώς θα μπορούσαμε να σας απολαύσουμε;
Α.Μ.: Με τον Αλέξανδρο Σιδηρόπουλο και την Ουρανία Πατέλλη ξεκινήσαμε μια συνεργασία τα τελευταία τρία χρόνια μέσω της σειράς, «Άγριες Μέλισσες», που συνεχίζεται, παράλληλα με τις συναυλίες μας σε όλη την Ελλάδα, που έχουν ήδη ξεκινήσει, μαζί με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο και τον Γιάννη Βασιλώτο. Ελπίζω το καλοκαίρι να κυλήσει, ήρεμα χωρίς αρρώστιες, απαγορεύσεις και πολέμους.
Ε.Σ.: Μόλις είμαστε λίγες λέξεις πριν από το τέλος της όμορφης και ουσιαστικής κουβέντας μας. Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για όλα! Ποιο από τα τραγούδια σας, θα μας αφιερώνατε, σαν την πιο θετική ευχή σας;
Α.Μ.: Το «Σ αγάπησα» του Αλέξανδρου και της Ουρανίας.
*Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της κ. Μουτσάτσου.
