«Αυτό που ανέκαθεν ονομάζαμε τέλος, στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά το σκαλοπάτι για μια νέα αρχή, η πόρτα για το επόμενο δωμάτιο, πείτε το όπως θέλετε».
Η τριανταπεντάχρονη Ολίβια και ο φίλος της Θάνος αποβιβάζονται στον καταπράσινο μικρό πλανήτη Γκλίζε με τους τρεις ήλιους και τα δύο φεγγάρια. Έτοιμοι να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, η Ολίβια συναντάει τον χαμένο από χρόνια θείο της, ενώ ανακαλύπτει υπόγεια μυστικά λουτρά πολύ κοντά στην απαγορευμένη ζώνη με την πυκνή ομίχλη. Σκόρπιες εικόνες και αναμνήσεις βασανίζουν την ηρωίδα, η οποία συνειδητοποιεί ότι κάτι κρύβεται καλά από πίσω, ένα νόημα που ολοένα της ξεφεύγει, με τα ερωτήματα να απαντώνται σταδιακά στο δεύτερο μέρος.
Η τιμημένη με Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα για τη συλλογή διηγημάτων της «Το κήτος» Ούρσουλα Φωσκόλου επιστρέφει με το τρίτο της βιβλίο, αναμειγνύοντας τη φαντασία με το μεταφυσικό στοιχείο, τη μελέτη του θανάτου, της μοναξιάς και των υπαρξιακών ανησυχιών με έναν διάχυτο ερωτισμό. Τοποθετώντας τη δράση σε έναν πλανήτη με οργιώδη βλάστηση, αλλόκοτα ζώα και ανθρωποειδή, η συγγραφέας ενώνει ξανά τη γοητευτική γραφή του έκκεντρου και του παράδοξου με μια αναπάντεχη αισιοδοξία για το επέκεινα.
«Όσα είχαν διαβάσει για την Γκλίζε, τον καταπράσινο πλανήτη βρέφος, φαινόταν πως ήταν αλήθεια. Όπου και να κοιτούσαν έβλεπαν πυκνή βλάστηση, φυτά που ευδοκιμούσαν και στην πατρίδα και άλλα που η Ολίβια και ο Θάνος αντίκριζαν για πρώτη φορά. Έξω από τον σταθμό υπήρχε μια μεγάλη συστάδα δέντρων, που έμοιαζαν πολύ με κυπαρίσσια, όμως ήταν τουλάχιστον τρεις φορές ψηλότερα και το φύλλωμά τους είχε έντονο πράσινο χρώμα. Συνειδητοποιούσαν τώρα ότι το σκάφος τους είχε προσεδαφιστεί στο μέσον ενός τεράστιου κρατήρα, από τα τοιχώματα του οποίου κρέμονταν πυκνές περικοκλάδες, που σέρνονταν μέχρι το έδαφος. Ανάμεσά τους ξεπρόβαλλαν μεγάλα και εντυπωσιακά σαρκώδη λουλούδια».
Η νουβέλα «Ήσυχα να πας» της Ούρσουλας Φωσκόλου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.
Κώστας Μοστράτος
