«Ο πρώτος που είδε στίχους μου ήταν ο Σταμάτης Κραουνάκης, του οποίου οι μουσικές με καθόρισαν. Είχα πάει την πρωτοχρονιά του 2000 να τον ακούσω στο Διογένης Στούντιο, που τραγουδούσε με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και είχα το θράσος να τρυπώσω στο καμαρίνι του και να του αφήσω κάποιους στίχους. Την άλλη μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να συνεχίσω να γράφω. Θέλω να του πω πως τον ευχαριστώ για εκείνο το τηλεφώνημα, που με έκανε να πλημμυρίσω από χαρά και μου έδωσε ώθηση να συνεχίσω».
Ο.Π.
Από την Ελένη Σούρδη
A)Μέρος: «Στης πένας τους ρυθμούς!»
Ε.Σ.: Ποια είναι η βάση της έμπνευσης για τους στίχους σας, το βίωμα ή η φαντασία;
Ο.Π.: Παλιότερα η φαντασία περισσότερο. Τώρα είναι ένα κράμα φαντασίας και βιώματος. Παρατηρώ προσεκτικά οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου, νιώθω, γραπώνομαι από λέξεις. Μια λέξη είναι αρκετή συχνά για να ξεκινήσει ένα καινούριο «οικοδόμημα».
Ε.Σ.: Ποιοι αποτέλεσαν πρότυπα σας στην στιχουργική;
Ο.Π.:Η Λίνα Νικολακοπούλου ήταν η πρώτη που με «ξύπνησε», η πρώτη που αγάπησα. Έπειτα ο Ρασούλης, ο Ελευθερίου, ο Γκάτσος, η Παπαγιαννοπούλου και τόσοι ακόμα.
Ε.Σ.: Εάν γινόσασταν τραγούδι ποιο θα ήσασταν;
Ο.Π.: «Η κουπαστή» του Κραουνάκη και της Νικολακοπούλου.
Ε.Σ.: Σε ποια ηλικία γράψατε τους πρώτους στίχους; Θέλετε να μας αφιερώσετε το πρώτο σας τετράστιχο;
Ο.Π.: Στην πρώτη Γυμνασίου πρέπει να ήμουν… ένα από τα πρώτα πήγαινε κάπως έτσι:
« Παραβολές, παραπομπές σ´ άλλες αγάπες
Αφού τις λέξεις που ποθώ δεν μου ξανάπες
Ένας φτηνός υπαινιγμός και μ´ αχρηστεύεις
Ένας χρησμός που όπως θες μεθερμηνεύεις»
Έχουν αλλάξει πολλά από τότε
Ε.Σ.: Ποιος διάβασε για πρώτη φορά στίχους σας και σας παρακίνησε να ασχοληθείτε επαγγελματικά; Θεωρείτε ότι ήταν το γούρι σας; Τι θα θέλατε να του πείτε σήμερα μέσα από την συνέντευξη μας;
Ο.Π.: Αρχικά δεν με παρακίνησε κανένας να ασχοληθώ επαγγελματικά. Η «στιχουργική» θα έπρεπε να μπορεί να είναι επάγγελμα, αλλά στην χώρα μας είναι σχεδόν ακατόρθωτο να βιοποριστεί κανείς απ’ αυτό. Είναι όμως η μεγάλη μου αγάπη. Ο πρώτος που είδε στίχους μου ήταν ο Σταμάτης Κραουνάκης, του οποίου οι μουσικές με καθόρισαν. Είχα πάει την πρωτοχρονιά του 2000 να τον ακούσω στο Διογένης Στούντιο, που τραγουδούσε με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και είχα το θράσος να τρυπώσω στο καμαρίνι του και να του αφήσω κάποιους στίχους. Την άλλη μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να συνεχίσω να γράφω. Θέλω να του πω πως τον ευχαριστώ για εκείνο το τηλεφώνημα, που με έκανε να πλημμυρίσω από χαρά και μου έδωσε ώθηση να συνεχίσω.
Ε.Σ.: Πώς φτάσατε να γράφετε για τις «Άγριες Μέλισσες»;
Ο.Π.: Η τύχη έφερε στο δρόμο μου τον Alex Sid έναν χρόνο περίπου πριν ξεκινήσει να γράφει μουσικές για τη σειρά. Μας γνώρισε ένας κοινός φίλος, ο Χάρης Γκατζόφλιας ένα βράδυ. Διατηρήσαμε μια επικοινωνία και όταν χρειάστηκε στίχους, με σκέφτηκε. Θεωρώ καρμική τη συνάντηση μας.
Ε.Σ.: Πριν γράψετε για τη σειρά, ενημερώνεστε για τις σκηνές και τους ήρωες που θα «ντύσει» το τραγούδι σας;
Ο.Π.: Αν εξαιρέσουμε τα δυο τρία πρώτα τραγούδια που γράφτηκαν από κάποιες γενικές πληροφορίες που μου έδωσε ο Αλέξανδρος για την ιστορία, τα υπόλοιπα τραγούδια γράφονται καθ´ υπόδειξη της Μελίνας Τσαμπάνη, του Πέτρου Καλκόβαλη και του Λευτέρη Χαρίτου. Εκείνοι επιλέγουν τις σκηνές που θα ντύσουμε με τραγούδια.
Ε.Σ.: Οι κριτικοί και γενικώς οι ειδικοί των τραγουδιών, λένε ότι οι στίχοι σας καθηλώνουν τον ακροατή! Πως αισθάνεστε για αυτό;
Ο.Π.: Αυτό είναι ζητούμενο για μένα και τους ευχαριστώ. Αισθάνομαι απέραντη χαρά όταν καταφέρνω να αγγίξω την καρδιά έστω και ενός ακροατή.
Ε.Σ.: Οι νέοι στιχουργοί είναι δύσκολο να βρουν το δρόμο τους μέσα στο τεράστιο καλλιτεχνικό στερέωμα και τα καθιερωμένα μουσικά ακούσματα. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μαγικό μονοπάτι που θα τους οδηγήσει στην επιτυχία;
Ο.Π.: Ταλέντο, όραμα, αγάπη, ενσυναίσθηση, επιμονή, πίστη …
Ε.Σ.: Είστε φαρμακοποιός, δηλαδή κάνετε ένα επάγγελμα που αφορά άμεσα το σύνολο της κοινωνίας και την βοηθάει. Ταυτόχρονα τώρα είστε μια από τις πιο δυνατές νέες στιχουργούς της Ελλάδας, τα τραγούδια σας κατά την γνώμη σας, τι προσφέρουν στο φανατικό σας ακροατήριο;
Ο.Π.: Σας ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό. Προσδοκώ να γιατρεύουν και αυτά με τον τρόπο τους τις ψυχές των ανθρώπων.
Ε.Σ.: Έχει ήδη κυκλοφορήσει εδώ και καιρό ο πρώτος σας δίσκος. Γράφετε ήδη τους στίχους των τραγουδιών σε μία από τις κορυφαίες ελληνικές σειρές, τι καινούργιο έχουμε να περιμένουμε από την Ουρανία Πατέλλη;
Ο.Π.: Από Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσουν τα τραγούδια της τρίτης σεζόν των «Άγριων Μελισσών» σε μουσική του Alex και στίχους δικούς μου. Με τον Alex συνεχίζουμε να δημιουργούμε παρέα και να πορευόμαστε μαζί, με λαχτάρα και αγάπη . Επίσης με τον Δημήτρη Μπάκουλη έχουμε έτοιμο το υλικό ενός δίσκου σε μουσική δική του, με ερμηνεύτρια την Ιουλία Καραπατάκη και δυο συμμετοχές έκπληξη , που δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα.
Ε.Σ.: Τι δεν θεωρείτε τέχνη;
Ο.Π.: Οτιδήποτε δεν αγγίζει το συναίσθημα και έχει απλά στόχο τον εντυπωσιασμό και το κέρδος μόνο. Ευτυχώς κάτι τέτοιο συνήθως δεν έχει διάρκεια, γιατί η καρδιά ξέρει να ξεχωρίζει τι είναι ουσιαστικό και τι όχι.
Β)Μέρος: «Το ψυχογράφημα της Ουρανίας».
Ε.Σ.:Ο Albert Einstein έχει εκφράσει τα εξής: «Εάν δεν ήμουν φυσικός, θα ήμουν πιθανώς μουσικός. Σκέπτομαι συχνά τη μουσική. Ζω τα όνειρα μου στη μουσική. Βλέπω τη ζωή μου από άποψη μουσικής». Εσείς αισθάνεστε παρόμοια συναισθήματα; Νιώθετε τυχερή γιατί είστε φαρμακοποιός αλλά και η αγάπη σας για την στιχουργική έγινε πραγματικότητα; Πως συμβαδίζουν αυτά τα δύο;
Ο.Π.: Η φαρμακευτική με γειώνει και η στιχουργική με απογειώνει. Δεν υπάρχει στιγμή στην καθημερινότητα μου που να μην ακούω μουσική στο κεφάλι μου. Ακόμα κι όταν εργάζομαι στο φαρμακείο. Μπορεί να μην ζω από τη μουσική, όμως ζω για τη μουσική.
Ε.Σ.: Αν ξαναζούσατε, την ίδια πορεία θα θέλατε να ακολουθήσει η ζωή σας ή θα αλλάζατε κάτι;
Ο.Π.: Αν με ρωτούσατε πριν από κάποια χρόνια, θα σας έλεγα πως θα άλλαζα πολλά πράγματα. Τώρα πιστεύω πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο, κάθε βήμα και κάθε λάθος με διαμόρφωσε και το μόνο που θέλω είναι να μην αφήνω πια τη χαρά της ζωής να γλιστρά από τα χέρια μου.
Ε.Σ.: Σας αποκαλούν πλέον καταξιωμένη! Εσείς εκτός από αυτό που χαρίζετε στον κόσμο, τι έχετε κερδίσει από την καλλιτεχνική σας ζωή μέσα από την στιχουργική;
Ο.Π.: Σας ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό, αλλά μέχρι να μου ανήκει πραγματικά, έχω αρκετό δρόμο μπροστά μου. Υπάρχουν στιχουργοί που έχουν διανύσει χιλιόμετρα στην τέχνη τους, έχουν ματώσει, έχουν ακουστεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, έχουν τραγουδηθεί από όλα τα στόματα, τι να πουν αυτοί… Νιώθω περήφανη για την μέχρι τώρα διαδρομή μου και ευγνώμων για αυτό το ξεκίνημα, που είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που μου έχουν συμβεί. Η στιχουργική είναι ο μεγάλος μου έρωτας, το καρδιοχτύπι μου.
Ε.Σ.: Τι σας γοητεύει περισσότερο σε αυτή την χώρα και τι σας πληγώνει;
Ο.Π.: Την αγαπώ τη χώρα μου με τα καλά και τ´ άσχημα της. Δεν θα ‘θελα να ζω κάπου αλλού. Αλλά πράγματι χρειάζεται δύναμη να παλεύεις για επιβίωση και καταξίωση σε μια χώρα που δεν στηρίζει ουσιαστικά τους πολίτες της και ειδικότερα τους καλλιτέχνες , τον πολιτισμό της , ενώ είναι η χώρα που τον γέννησε.
Ε.Σ.: Ανδρέου, Ξυδάκης, Μαχαιρίτσας, Καζαντζής, Θαλασσινός, Καραμουρατίδης, Ρίζος, Εμμανουηλίδης, Μητρίτσα και Μουτσάτσου. Τα συγκριμένα επίθετα και καλλιτέχνες αποτελούν μαζί με τους στίχους σας την επιτυχία του πρώτου δίσκου σας με τίτλο «Απ’ το μέλλον κι απ’ το παρελθόν». Σήμερα τι θέλετε να πείτε στον καθένα ξεχωριστά;
Ο.Π.: Θέλω να τους ευχαριστήσω έναν έναν για την εμπιστοσύνη που έδειξαν σε μια νέα στιχουργό, χωρίς κανένα δείγμα γραφής ως τότε. Σπουδαίοι συνθέτες, καλλιτέχνες με όλη τη σημασία της λέξης, που ούτε στα όνειρα μου δεν φανταζόμουν πως θα μου χαρίσουν τα πρώτα μου τραγούδια. Τον Γιώργο Ανδρέου ξεχωριστά, γιατί έχοντας υπάρξει καθηγητής μου στο «Μικρό Πολυτεχνείο», με πήρε από το χέρι και ανέλαβε την ενορχήστρωση, ηχογράφηση και καλλιτεχνική επιμέλεια του δίσκου, καθώς επίσης και την Αναστασία Μουτσάτσου για τη γενναιοδωρία και τη φιλία της από το πρώτο τραγούδι μας ως και σήμερα που συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε, πάντα με την ίδια χαρά και λαχτάρα. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στον Άγγελο Σφακιανάκη, που ανέλαβε την παραγωγή του δίσκου και το έκανε να συμβεί με τον καλύτερο τρόπο.
Ε.Σ.: Ως πολίτης αυτού του κόσμου εκτός από την βιολογική Πανδημία, βρέθηκε το εμβόλιο για την βιολογική Πανδημία. Υποστηρίζεται την άποψη ότι υπάρχει εδώ και αιώνες και η ψυχολογική Πανδημία στην κοινωνία μας; Δηλαδή οι άνθρωποι που τρέφονται από την ματαιοδοξία τους, τη φιλοδοξία και το ανικανοποίητο γενικώς. Εδώ πιστεύεται ότι θα βρεθεί επιτέλους, το αντίδοτο η το εμβόλιο επιτέλους;
Ο.Π.: Αυτά είναι παθογένειες του ανθρώπινου είδους. Αν και είμαι αισιόδοξος άνθρωπος γενικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχει αντίδοτο για αυτές τις «μάστιγες». Ίσως όμως αυτό να είναι και το νόημα της ζωής. Να γινόμαστε καλύτεροι δηλαδή, μέσα σε έναν άσχημο κόσμο.
Ε.Σ.: Κανείς δεν είναι τέλειος. Θα θέλατε να μας εκφράσετε τα προτερήματα σας και τα ελαττώματα σας;
Ο.Π.: Αγωνίζομαι να είμαι αντικειμενική με τον εαυτό μου. Όταν νοιώσω ότι κάτι έχω καταφέρει, ξαναρωτήστε με παρακαλώ…
Ε.Σ.: ποιες λέξεις για εσάς χτίζουν το οικοδόμημα της ωραιότερης λέξης του κόσμου, την Αγάπη;
Ο.Π.: Η εμπιστοσύνη, η αλήθεια, η αποδοχή, η παραδοχή, η φιλία και η δίψα για την απόκτηση της.
Ε.Σ.: Κάπου εδώ τελειώνει η όμορφη και ουσιαστική κουβέντα μας. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής και ποιο ποίημα θα μας αφιερώνατε, σαν ευχή για ένα καλύτερο μέλλον; Σας ευχαριστώ από καρδιάς, για την τιμή που μας κάνατε. Καλή μας αντάμωση.
Ο.Π.: Η αγαπημένη μου είναι η Μάτση Χατζηλαζάρου. Σας αφιερώνω ένα ποίημα της…
«Τι να τους κάνω τους καημούς, τους οίστρους, τα μεράκια;
Ο ήλιος μια τροχιά ακολουθεί μονάχα.
Κάποτε θ´ ανοίξω τα βλέφαρά μου και τα σκέλη μου, για να δεχθώ τη βροχή.
Θ´ ανοίξω και τους δρόμους που μου ´φραξαν οι αντιστάσεις μου.
Ναι. Ό,τι δεν φτάνει το χέρι, το ξεπερνάει η καρδιά μας.»
Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ.
*Όλο το φωτογραφικό υλικό είναι από το προσωπικό αρχείο της κυρίας Πατέλλη.
