Οι μουσικές παρεμβάσεις αποτελούν τα τελευταία χρόνια μέρος της θεραπευτικής προσέγγισης στη σύγχρονη κλινική ιατρική με αποδεδειγμένες
θετικές επιδράσεις σε μια ευρεία γκάμα παθολογικών καταστάσεων, σωματικών αλλά και ψυχικών.
Ο Θανάσης Δρίτσας, Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και παράλληλα συνθέτης και συγγραφέας, μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στη Μαργαρίτα Μυτιληναίου για τη δύναμη της μουσικής, με αφορμή και το 7ο Διεπιστημονικό Συνέδριο για τη Μουσική και την Ιατρική που διοργανώνεται από τη Διεθνή Ένωση Μουσικής και Ιατρικής στο Ωδείο Αθηνών (28 Μαΐου-3 Ιουνίου 2022).
Όπως είπε, το Συνέδριο επιδιώκει να αναδείξει το πως οι μουσικές παρεμβάσεις μπορούν να αποτελέσουν συμπλήρωμα ιατρικών πράξεων και εξήγησε πως η μουσική δεν καταργεί τα φάρμακα ή τις επεμβάσεις, αλλά λειτουργεί συμπληρωματικά.
«Τις τελευταίες δεκαετίες και με τη μεγάλη άνθιση στις νευροεπιστήμες, μέσω των καινούριων απεικονιστικών μεθόδων βλέπουμε πως λειτουργεί ο εγκέφαλός μας όταν ακούμε μουσική ή τραγουδάμε. Μας αποκαλύπτονται όλα τα μυστικά σχετικά με το πως αντιλαμβανόμαστε τη μουσική, δηλαδή ποια σημεία του εγκεφάλου μας ενεργοποιούνται όταν ακούμε κάτι ευχάριστο, τι ορμόνες παράγονται όταν νιώθουμε χαρά, όταν ανακουφιζόμαστε από τον πόνο, ποιες μουσικές μας βοηθούν να χαλαρώσουμε ώστε να πετύχουμε μείωση των καρδιακών παλμών ή της πίεσης».
Υπογράμμισε επίσης ότι «απώτερος στόχος είναι η ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου μέσα από αυτή τη διαδικασία, όχι ως διάγνωση ασθένειας αλλά ως πάσχοντος προσώπου», διότι , όπως τόνισε «υπάρχουν ασθενείς και όχι ασθένειες».
Ο κ. Δρίτσας, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη μουσικοθεραπεία στη νεογνική εντατική φροντίδα και μίλησε για μια ειδική μουσική παρέμβαση που γίνεται βιωματικά τόσο με ήχους όσο και με μουσικά όργανα.
«Η σχέση μας με τον ήχο ξεκινά από τη σχέση μας με τον καρδιακό παλμό, την αναπνοή και το τραγούδι της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι ένα σύνολο ερεθισμάτων που βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ο καρδιακός ρυθμός της μητέρας είναι ο ρυθμός πάνω στον οποίο χτίζεται η μελωδία της ζωής στη συνέχεια και αυτό δεν μπορεί να φύγει ποτέ από τη μνήμη μας, παραμένει βαθιά χαραγμένο στο υποσυνείδητό μας».
