back to top
18.1 C
Athens
Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024

18.1 C
Athens
Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024

Κλεονίκη Δεμίρη:«Τι νόημα έχει να βάζουμε ταμπέλες στη μουσική;»

Διαβάστε επίσης

«Όσες φορές δεν άκουσα το ένστικτο μου δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα. Ότι έχω καταφέρει μόνο με το ένστικτό μου, την επιμονή μου και πολύ δουλειά, έχει γίνει όμορφο. Ακούω την εσωτερική μου φωνή πια και αυτή με οδηγεί».

                                                            Κ.Δ.
Από την Ελένη Σούρδη

Α’ Μέρος: Το ψυχογράφημα της Κλεονίκης

Ε.Σ.: Ποιό είναι το μότο σας;

Κ.Δ.: Χάχα χα! Δεν έχω μόνο ένα! Συχνά θα με ακούσετε να λέω «Όλα Θα Πάνε Μια Χαρά’», «Για Πάντα Καλοκαίρι» και «Έλα Να Φύγουμε Γι’ Αλλού…».

Ε.Σ.: Έχετε αντιμετωπίσει αλαζονική συμπεριφορά από συναδέλφους σας;

Κ.Δ.: Βέβαια. Αλλά δεν το αντέχω και προσπαθώ να μην συνεργάζομαι με ανθρώπους που συμπεριφέρονται έτσι. Στόχος μου είναι να περνάω ωραία όταν κάνω μουσική. Οπότε απομακρύνομαι από τέτοιου είδους συνεργασίες.

Ε.Σ.: Γεννιέται κάποιος «ψώνιο» ή γίνεται;

Κ.Δ.: Γίνεται. Έχει να κάνει πολύ και σε ποιο περιβάλλον μεγάλωσες.

Ε.Σ.: Συμβιβάζεστε με τα λάθη σας;

Κ.Δ.: Έχω συμβιβαστεί αρκετά. Οι αποτυχίες μου και τα λάθη μου με έχουν διδάξει. Επιτρέπω πια στον εαυτό μου να κάνει λάθη. Ξέρω ότι μια αποτυχία θα με οδηγήσει κάπου καλά στο τέλος.

Ε.Σ.: Θα μας αποκαλύψετε το μεγαλύτερο σας ελάττωμα και το καλύτερο σας προτέρημα;

Κ.Δ.: Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι ότι αγχώνομαι πολύ και πολλές φορές θέλω να γίνονται όλα γρήγορα. Τα καλά που έχω είναι ότι αυτοσαρκάζομαι συχνά, μου αρέσει να κάνω τους φίλους μου να γελάνε και είμαι πεισματάρα όταν βάζω ένα στόχο.

Ε.Σ.: Η απόλυτη ευτυχία για εσάς ποιά είναι;

Κ.Δ.: Να έχω όσο το δυνατό λιγότερα προβλήματα, να είμαι καλά με τους δικούς μου ανθρώπους, να τραγουδάω όπου μπορώ, να είμαι υγιής και να βλέπω κάθε πρωί που ξυπνάω τον ήλιο… και ας μη μας φωτίζει πάντα.

Ε.Σ.: Σε ποιά λάθη σας δείχνετε την μεγαλύτερη επιείκεια;

Κ.Δ.: Χάχα χα! Σε αρκετά πια.

Ε.Σ.: Ποιές είναι οι πιο σταθερές αξίες στη ζωή σας;

Κ.Δ.: Να βοηθάω όταν το έχουν ανάγκη και περνάει από το χέρι μου, να έχω καθαρές σχέσεις και συνεργασίες και να αγωνίζομαι για όλα.

Ε.Σ.: Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Κ.Δ.: Ο πόλεμος. Δεν αντέχω να σκέφτομαι τον ατελείωτο πόνο που προκαλεί, ανθρώπους να υποφέρουν.

Ε.Σ.: Ποιοί είναι οι ήρωες σας σήμερα;

Κ.Δ.: Οι γονείς. Οι γονείς που αγωνίζονται κάθε μέρα είναι οι μεγάλοι ήρωες. Είναι πολύ δύσκολο στην Ελλάδα να μεγαλώνεις παιδί.

Ε.Σ.: Τι σας πονάει και τι σας κάνει να χαίρεστε στην σημερινή Ελλάδα;

Κ.Δ. Πολλά δεν αντέχονται στη χώρα μας, είναι μεγάλη η λίστα.. Ας χαρούμε όμως το αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι που είναι μπροστά. Το χρειαζόμαστε όλοι όσο ποτέ!

Ε.Σ.: Υπάρχουν πράγματα που δεν θα κάνατε για τίποτα στον κόσμο;

Κ.Δ.: Ναι, δεν θα έκανα κακό σε κανέναν και για κανένα λόγο. Επίσης δεν θα τραγουδούσα ποτέ μουσική που δεν μου ταιριάζει, όσα χρήματα κι αν κέρδιζα. Και δεν θα έκανα ελεύθερη πτώση.

Ε.Σ.: Έχετε κάποιον ευσεβή πόθο;

ΚΔ: Να τραγουδήσω σε μια ταινία, να έχω μια μικρή συμμετοχή. Να ταξιδέψω το ελληνικό τραγούδι παντού, σε όλο τον κόσμο, κάνοντας συναυλίες και να κάνω ένα δίσκο με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι που μου πάνε πολύ.

Ε.Σ.: Κάνετε αυτοκριτική;

Κ.Δ : Φυσικά. Δεν γίνεται αλλιώς. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου.

Ε.Σ.: Κι αν γυρίζαμε τον χρόνο πίσω, στο ξεκίνημά σας, τι δεν θα κάνατε από όλα όσα έχετε κάνει;

Κ.Δ.: Θα πήγαινα να ζήσω στο Παρίσι για κάποια χρόνια και στην Νέα Υόρκη. Μετά από χρόνια θα επέστρεφα στην Ελλάδα.

Ε.Σ.: Τι λείπει σήμερα από την Κλεονίκη Δεμίρη;

Κ.Δ.: Έχω πολλά σχέδια και ιδέες που δεν νομίζω πως θα προλάβω να τα κάνω όλα σ’ αυτή τη ζωή. Θα ήθελα μια δεύτερη για να πραγματοποιήσω όλα μου τα σχέδια.

Ε.Σ.: Η γαλήνη σας εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες;

Κ.Δ.: Από εμένα στον μεγαλύτερο βαθμό.

Ε.Σ.: Στη ζωή σας προχωράτε με το ένστικτο ή τη λογική;

Κ.Δ.: Όσες φορές δεν άκουσα το ένστικτο μου δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα. Ότι έχω καταφέρει μόνο με το ένστικτό μου, την επιμονή μου και πολύ δουλειά, έχει γίνει όμορφο. Ακούω την εσωτερική μου φωνή πια και αυτή με οδηγεί.

Ε.Σ: Σήμερα βιώνουμε και τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Κάποιοι, μιλούν για παιχνίδια εξουσίας, άλλοι μιλάνε για άλλα σενάρια κλπ.… Πιστεύετε υπάρχει αντίδοτο ή εμβόλιο για την ψυχολογική πανδημία, που μαστίζει τον άνθρωπο αιώνες, με ματαιοδοξία, φιλοδοξία, τάση εξουσίας, μέσα από τα υλικά αγαθά, τον πλούτο κ.α.;

Κ.Δ.: Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο θάνατος είναι κομμάτι του κύκλου της ζωής. Οπότε ας γιορτάσουμε τη ζωή με όποιο τρόπο επιλέξει ο καθένας.

Β’ Μέρος: Μουσικές διαδρομές

Ε.Σ.: Είναι εύκολο να επιτευχθεί η ισορροπία σε έναν χώρο εκ φύσεως ανταγωνιστικό;

Κ.Δ.: Όλοι οι χώροι τελικά είναι ανταγωνιστικοί. Πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχει χώρος για όλους. Μόνο με τον εαυτό μας πρέπει να αναμετρηθούμε.

Ε.Σ.: Τι είναι εκείνο που σας κάνει ευτυχισμένη μέσα από την επαγγελματική σας πορεία;

Κ.Δ.: Η χαρά της επικοινωνίας στη σκηνή με το κοινό, όταν επίσης τελειώνει ένα τραγούδι στο στούντιο, όταν τα καταφέρνω να οργανώσω μόνη μου κάτι πολύ δύσκολο όπως τα τρία τελευταία μου βίντεο κλιπ «Ένα Πάρτι Στην Πλατεία», «Για Πάντα Καλοκαίρι» και «Έλα Να Φύγουμε Γι’ Αλλού». Νοιώθω μεγάλη χαρά που τα κατάφερα για άλλη μια φορά.

Ε.Σ.: «Μουσική είναι η κίνηση του ήχου να φτάσει την ψυχή και να της δείξει την αρετή», έχει πει ο Πλάτωνας. Σας βρίσκει σύμφωνη και γιατί;

Κ.Δ.: Είπε επίσης: ”….Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».

Ε.Σ.: Τι φέρνει κυρία Δεμίρη ο χρόνος σε έναν καλλιτέχνη;

Κ.Δ.: Πολλές χαρές. Πολλά δώρα…

Ε.Σ.: Όταν δεν τραγουδάτε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Κ.Δ.: Να κάνω βόλτες, να πηγαίνω σε παραστάσεις, να βλέπω φίλους, να πάω για τρέξιμο αν δεν είμαι πολύ κουρασμένη.

Ε.Σ.: Λένε ότι η τέχνη δίνει μία ψευδαίσθηση αθανασίας. Εσείς τι λέτε;

Κ.Δ.: Ναι έτσι είναι.. Εγώ αρχίζω να συμβιβάζομαι με την ιδέα του θανάτου πια.

Ε.Σ.: Μετά τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Λοΐζο (κ.α.) γεννήθηκε μία περίοδος στο ελληνικό τραγούδι που χαρακτηρίζεται μέχρι σήμερα ως έντεχνη. Αποδέχεστε αυτό τον όρο;

Κ.Δ.: Σε μια εποχή που προσπαθούμε να καταργήσουμε τις ταμπέλες παντού, τι νόημα έχει να βάζουμε ταμπέλες στη μουσική;

Ε.Σ.: Πως βιώνατε τη σχέση σας με το τραγούδι, όντας παιδί; Ήταν ανάγκη ζωής να ακούτε μουσική; Τα τραγούδια σας ταξίδευαν σε κάποιον μαγικό κόσμο;

Κ.Δ.: Άκουγα πολλή μουσική και τραγουδούσα αρκετά, αλλά κρυφά από όλους στο σπίτι. Δεν ήθελα να τραγουδάω μπροστά σε κόσμο. Μετά από πολλά χρόνια κατάφερα να βγω στο κοινό και να ξεπεράσω τον φόβο της έκθεσης.

Ε.Σ.: Χωρίς μουσική δεν υπάρχει ζωή;

Κ.Δ.: Χωρίς νερό υπάρχει ζωή?

Ε.Σ.: Ποιοί άνθρωποι υπήρξαν τα ινδάλματα σας; Τους είχατε ως πρότυπα;

Κ.Δ : Είναι πάρα πολλοί. Θαύμαζα και θαυμάζω την Τάνια Τσανακλίδου, την Ελένη Καραΐνδρου, οι δύο πρώτοι άνθρωποι που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό και πολλούς άλλους.

Ε.Σ.: Αν γινόσασταν τραγούδι, ποιό θα ήσασταν;

Κ.Δ.: Για Πάντα Καλοκαίρι!

Ε.Σ.: Ποιες πιθανές μελλοντικές συνεργασίες ονειρεύεστε να γίνουν πραγματικότητα;

Κ.Δ.: Αχ πολλές! Θα ήθελα να συνεργαστώ με την Ελένη Καραΐνδρου, τον Γιώργο Χατζηνάσιο και άλλους πολλούς που αγαπάω. Μακάρι να συμβεί!

Ε.Σ.: Τι καλλιτεχνικές εκπλήξεις μας επιφυλάσσει η Κλεονίκη για το υπόλοιπο 2022; Που θα μπορέσουμε να σας απολαύσουμε στο άμεσο μέλλον;

Κ.Δ.: Ετοιμάζω νέα τραγούδια αλλά και παλιά, με νέο τρόπο… θα δείτε σε λίγο καιρό αλλά και νέες συνεργασίες. Η έναρξη των καλοκαιρινών μου συναυλιών φέτος έγινε στην Κέα στις 11 Ιουνίου. Θα συνεχίσω στην Σίφνο 13/7, στο ΜΙΚ Φεστιβάλ στην Κορυτσά 30/7, στην Πάρο 29/8, στο Ηράκλειο 2/9, στο Παλαιό Φάληρο 4/9, αλλά και στα Χανιά. Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο θα βρίσκομαι εκτός Ελλάδας, σε παραστάσεις που θα ανακοινωθούν πολύ σύντομα.
Ε.Σ: Ποιους θα μπορούσατε να κατονομάσετε, ότι υπήρξαν δάσκαλοι και έγιναν «σταθμός» στην εξέλιξη της καριέρα σας μέχρι και σήμερα;

Κ.Δ.: Όλοι όσοι με βοήθησαν να εξελιχθώ, μου άνοιξαν δρόμο, με στήριξαν. Δεν θα ήθελα να αναφέρω ονόματα για να μην ξεχάσω κάποιον. Τους έχω ευχαριστήσει πολλές φορές τον καθένα ξεχωριστά.

Ε.Σ.: Κάπου εδώ η ουσιαστική συνομιλία μας θα πρέπει να λάβει τέλος. Θα θέλατε να μας αποχαιρετίσετε, με ένα τραγούδι που έχετε ερμηνεύσει, το οποίο θα σηματοδοτήσει την ευχή σας για έναν κόσμο με περισσότερη αγάπη και λιγότερο πόνο; Σας ευχαριστούμε από καρδιάς
για την θετική ανταπόκριση στο κάλεσμα μας. Σας ευχόμαστε ολόψυχα καλό καλοκαίρι με ανάταση ψυχής και δημιουργία.

Κ.Δ.: «Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ…» του Οδυσσέα Ελύτη και του Μίκη Θεοδωράκη.
Σας ευχαριστώ πολύ για την τόσο ωραία κουβέντα και σας εύχομαι ένα ξέγνοιαστο, ανέμελο, χαρούμενο καλοκαίρι με ατελείωτες βόλτες!

*Όλο το φωτογραφικό υλικό είναι από το προσωπικό αρχείο της κ. Δεμίρη

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα