Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από έναν ιό, ο οποίος είναι εξαιρετικά μεταδοτικός από άτομο σε άτομο και από τη μία περιοχή του σώματος στην άλλη. Για να περιοριστεί μία μυρμηγκιά στο σημείο όπου αρχικά εμφανίζεται, απαιτείται προσοχή και συστηματική φροντίδα. Μεταδίδεται από άμεση δερματική επαφή με επαφή με μολυσμένη επιφάνεια, αφού η διάρκεια επιβίωσής του είναι μεγάλη.
Τα παιδιά είναι ευκολότερο να τον κολλήσουν μέσα στο σπίτι τους από τους γονείς ή τα αδέλφια τους. Μπορεί επίσης να τον κολλήσουν από συνομηλίκους τους με τους οποίους έχουν άμεση σωματική επαφή κατά το παιχνίδι ή την άθληση. Οι πελματιαίες μυρμηγκιές είναι πιθανότερο να αποκτηθούν σε σημεία όπου περπατά κάποιος χωρίς παπούτσια. Τέτοιοι χώροι είναι, λ.χ., το γυμναστήριο, τα αποδυτήρια ή οι πισίνες. Για να εισέλθει στον οργανισμό, όμως, πρέπει να βρει ένα άνοιγμα, συνήθως μια εκδορά ή πληγή.
Οι μυρμηγκιές μπορεί να υποχωρήσουν και χωρίς θεραπεία. Υπολογίζεται ότι:
Τα δύο τρίτα των μυρμηγκιών υποχωρούν χωρίς καμία θεραπευτική παρέμβαση σε 2 χρόνια
Τα τρία τέταρτα σε 3 χρόνια όταν κάποιος έχει ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα
Αυτό όμως δεν συνιστάται διότι στο μεσοδιάστημα ο ιός μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, οδηγώντας σε περισσότερες μυρμηγκιές. Επιπλέον, αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες μετάδοσής του σε άλλα μέλη της οικογένειας και του οικείου περιβάλλοντος.
Γι’ αυτό προτείνεται η άμεση αντιμετώπισή τους. Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν εβδομάδες ή μήνες. Άλλες γίνονται στο σπίτι και άλλες στο ιατρείο. Η επιλογή εξαρτάται από το σημείο, την προτίμηση του ασθενή και την ηλικία του.