Με αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε πολλές πόλεις της Ουκρανίας συνοδεύει το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας τις νέες προειδοποιήσεις του Κρεμλίνου κατά της Δύσης και του ΝΑΤΟ . Η νέα κλιμάκωση που παρατηρείται στο μέτωπο ως αντίποινα στην έκρηξη που σημειώθηκε το πρωί στην στρατηγικής σημασίας γέφυρα του Κερτς, συνδέεται με τις πληροφορίες στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για την έντονη πλέον κριτική που δέχεται η διοίκηση Πούτιν στα ανώτατα κλιμάκια της ρωσικής ηγεσίας .
Σύμφωνα με το Politico είναι η πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια που οι αντίπαλοι του Πούτιν στην Μόσχα πιστεύουν ότι είναι περισσότερο πιθανό να αποχωρήσει στο εγγύς μέλλον, αν και διαφωνούν σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί η αποχώρησή του, ποιος θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει και πότε. Πολλά εξαρτώνται από την πορεία της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία, η εξέλιξη της οποία στρέφεται πλέον εναντίον του Πούτιν και υπονομεύει το κύρος του ως αήττητου.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι εσωτερικές διαμάχες στο Κρεμλίνο έχουν ενταθεί, με τους αντιμαχομένους να επικρίνουν δημόσια ο ένας τον άλλον και την ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της Μόσχας, καθώς οι αποδυναμωμένες οι ρωσικές δυνάμεις αναγκάζονται να υποχωρήσουν μετά από τις ταπεινωτικές ήττες τους στην Ουκρανία, γράφει στην πρώτη του σελίδα σήμερα το Politico.
Ανώτατα στελέχη της ρωσικής ηγεσίας διαγκωνίζονται προκειμένου να επωφεληθούν από το μεταβαλλόμενο πολιτικό τοπίο. Οι παρατηρητές του Κρεμλίνου υποστηρίζουν ότι η ένταση των δημόσιων διαφωνιών δημόσιες διαφωνίας από μέλη της ρωσικής ελίτ – συμπεριλαμβανομένου του Τσετσένου ηγέτη Ραμζάν Καντίροφ και του παραστρατιωτικού ηγέτη Γεβγένι Πριγκόζιν – είναι άνευ προηγουμένου.
Το κόμμα του Πολέμου στην Μόσχα
Tο Politico επικαλείται τον πρώην πρωθυπουργό της Ρωσίας, Μιχαήλ Κασιάνοφ, ο οποίος διατέλεσε πρωθυπουργός από το 2000 έως το 2004 και σήμερα ζει εξόριστος, ο οποίος υποστήριξε πρόσφατα στο βρετανικό Sky News ότι βλέπει μια ξαφνική πολιτική αλλαγή σε μια περίοδο τριών με τεσσάρων μηνών.
Αλλοι πολιτικοί αντίπαλοι του Πούτιν δεν μπαίνουν στη διαδικασία να προσδιορίσουν χρονικά το πότε θα μπορούσε να απέλθει, αλλά επικεντρώνονται κυρίως στην αυξανόμενη κριτική που ασκείται στην ανώτερη στρατιωτική ηγεσία, εκτιμώντας πως ο πόλεμος θα αποτελέσει μια σημαντική καμπή, ελπίζοντας πως αυτή θα σημάνει και την αρχή του τέλους για τον τελευταίο «τσάρο» της Ρωσίας.
Χάρη στην αντίσταση της Ουκρανίας, στα λάθη της Ρωσίας αλλά και στις άστοχες τακτικές στο πεδίο της μάχης, πολλοί στο Κρεμλίνο καθώς και άλλοι μεγάλοι πολιτικοί «παίκτες» εμφανίζονται να σκέφτονται πως θα είναι η ζωή μετά τον Putin» εξηγεί μιλώντας στο Politico ο εξόριστος Ρώσος μεγιστάνας και μεγάλος πολέμιος του Πούτιν, ο Μιχαήλ Χορντοκόφσκι
Το διπλό παιχνίδι Καντίροφ – Πριγκόζιν
Ο Χοντορκόφσκι πιστεύει ότι αυτό εξηγεί γιατί ορισμένοι διεκδικητές της εξουσίας στο Κρεμλίνου αναζητούν τα φώτα της δημοσιότητας – ιδίως ο Καντίροφ και ο Πριγκόζιν, συνήθως στενοί σύμμαχοι του Ρώσου ηγέτη. Έχουν εξαπολύσει αιχμές κατά των στρατιωτικών διοικητών της Ρωσίας, ανδρών τους οποίος χαρακτηρίζουν ως «στρατηγούς εν καιρώ ειρήνης».
Ως ηγέτες ενός «πολεμικού κόμματος» προτρέπουν για την πιο άγρια κλιμάκωση στην Ουκρανία. Και οι δύο άνδρες παίρνουν μέτρα να εμφανίζονται ως πιστοί στον Πούτιν, αλλά ο Χοντορκόφσκι υποπτεύεται ότι παίζουν διπλό παιχνίδι. ” Ο Πριγκόζιν βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πούτιν σήμερα, λέει ο Χοντορκόφσκι “αλλά ετοιμάζεται επίσης για τη ζωή μετά τον Πούτιν και χτίζει μια σχέση με τον Καντίροφ ” προσθέτει.
Ο Πριγκόζιν έχει αλλάξει άρδην τακτική. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά αναγνώρισε ότι αυτός ίδρυσε την Ομάδα Βάγκνερ, τη ρωσική παραστρατιωτική ομάδα που κατηγορείται ότι διέπραξε κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αφρική, τη Συρία και την Ουκρανία για λογαριασμό του Κρεμλίνου. Αυτή είναι μια εκπληκτική παραδοχή, δεδομένου ότι έχει κάνει μήνυση σε μέσα ενημέρωσης στο παρελθόν επειδή τον κατονόμασαν ως αφεντικό της Βάγκνερ.
Τώρα εμφανίζεται ως κάποιος που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ως σοβαρός στρατιωτικός διοικητής και, ενόψει των αντεπιθέσεων της Ουκρανίας γύρω από το Χάρκοβο και την Χερσώνα, επικροτεί τον Καντίροφ για πολεμικές κραυγές του του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για «πιο δραστικά μέτρα», συμπεριλαμβανομένης της κήρυξης στρατιωτικού νόμου. στις συνοριακές περιοχές της Ρωσίας και τη χρήση μικρών τακτικών πυρηνικών όπλων.
Η στάση του Πούτιν
Απέναντι σε αυτήν την κριτική ο Πούτιν δεν αντέδρασε. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του Κρεμλίνου, μιας και η οργή αντί για τον Ρώσο πρόεδρο και αρχηγό του ρωσικού στρατού, κατευθύνεται στη στρατιωτική διοίκηση.
Αλλά και ο ίδιος ο Πούτιν άφησε αιχμές κατά της στρατιωτικής διοίκησης, κάνοντας λόγο για κακή διαχείριση της εντολής του για επιστράτευση των Ρώσων πολιτών. Ωστόσο δεν επέπληξε ούτε τον Kadyrov ούτε τον Prigozhin, τη στιγμή που ο Καντίροφ προήχθη στη θέση του στρατηγού ενώ κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις Καντίροφ που ζητούσε κλιμάκωση και χρήση πυρηνικών, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρο Πεσκόφ είχε αναφέρει πως οι ηγέτες των περιοχών έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους.
Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι είναι χρήσιμο για τον Πουτιν να έχει τους Καντίροφ και Πριγκόζιν που ζητούν ολοένα και πιο ακραίες κινήσεις, έτσι ώστε να κρατά σε επιφυλακή και εγρήγορση για το τι μπορεί να σημαίνει μια Ρωσία χωρίς τον ίδιο ή τι μπορεί να σημαίνει μια Ρωσία με τους Καντίροφ και Πριγκόζιν .
Ο Πριγκόζιν είναι ο πιο επικίνδυνος
Κατά τον Λεονίντ Βολκόφ , επικεφαλής του επιτελείου του Αλεξέι Ναβάλνι , του επικεφαλής της ρωσικής αντιπολίτευσης που είναι φυλακισμένος, ο Πριγκόζιν είναι πιο επικίνδυνος εγκληματίας στο περιβάλλον του Πούτιν.
Ωστόσο, επισημαίνεται πως η κριτική κινείται σε πολύ λεπτές ισορροπίες καθώς απέχει μόλις ένα βήμα προκειμένου οι επικρίσεις για τις αποτυχίες να φτάσουν στους Ρώσους στρατηγούς και στον υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Σοιγκού .
Πρόσφατα δημοσιεύματα από τον ειδησεογραφικό ιστότοπο Meduza ήθελα τον Alexey Dyumin, κυβερνήτη της Tula και τον Dmitry Mironov, πρώην επικεφαλής της επαρχίας Yaroslavl να στηρίζουν έστω και σιωπηρά τον Καντίροφ και τον Πριγκόζιν.
«Ο πόλεμος έθεσε σε κίνηση μια δημόσια κούρσα για τους διαδόχους. Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικοί ελιγμοί στη Ρωσία εξελίσσονταν στις σκιές , αλλά τώρα , δημόσιες διακηρύξεις και πολιτικής κινήσεις είναι και πάλι ο κανόνας» αναφέρει ο Ρώσος δημοσιογράφος Andrey Pertsev. Πέραν από τους Kadyrov και Prigozhin, ακούγονται έντονα ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Dmitry Medvedev, ο πρόεδρος της Δούμας Vyacheslav Volodin αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός Kiriyenko.
Ποιοι μένουν στο παρασκήνιο
Άλλοι, σύμφωνα με το Politico, έχουν επιλέξει να παραμείνουν στο παρασκήνιο.
Όπως ο διευθυντής της υπηρεσίας πληροφοριών FSB της Ρωσίας Αλεξάντερ Μπορτίκοφ και ο Βικτορ Ζολότοφ επικεφαλής της Εθνικής Φρουράς και ένας από τους ισχυρότερους «siloviki» της Ρωσίας. Η Εθνική Φρουρά αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αστυνομικών μονάδων και των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης. Ο Ζολότοφ έχει δουλέψει μαζί με τον Putin τη δεκαετία του 1990, αλλά είναι γνωστό ότι είναι πολύ κοντά στον Καντίροφ . Το γιατί αυτοί οι δύο έμειναν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας δεν είναι ξεκάθαρο, αν και πρόσφατα οι μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας είχαν αναφέρει πως ο αρχηγός της FSB μπορεί να ήταν μέρος μιας ομάδας που ετοίμαζε πραξικόπημα κατά του Putin.
Επιφυλάξεις
Παρά όλη αυτή τη σεναριολογία, πολλοί αναλυτές επισημαίνουν πως κάθε άλλο παρά εξαφανίζεται η εξουσία του Putin. «Πιστεύω ότι υπάρχει απλά ευσεβής πόθος. Αλλά δεν ξέρω τον βαθμό, στον οποίο πραγματικά είναι σε θέση να κάνουν σχέδια.
Ο Πούτιν πάντα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό, μια στρατηγική «διαίρει και βασίλευε» αναφέρει η ‘Εμιλι Φέρρις Ρωσίδα ειδικός στο Royal United Services Institute της Βρετανίας.
«Παρόλο αυτά υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι σε εξέλιξη μια εσωτερική διαμάχη μεταξύ δύο κύριων συμμαχιών: από τη μια πλευρά είναι το «πολεμικό κόμμα» με επικεφαλής τους Καντίροφ και Πριγκόζιν και απέναντι τους ένα αντίπαλο στρατόπεδο από τις υπηρεσίες ασφαλείας, τον υπουργό Άμυνας Σοιγκού και τον Βαλερί Γκερασίμοφ, αρχηγό του Γενικού Επιτελείου», λέει ο Χορντοκόφσκι .
Δύο σενάρια
Εάν ο πόλεμος του Putin συνεχίσει να πηγαίνει άσχημα για τη Ρωσία, δύο είναι τα πιθανά σενάρια. Στο πρώτο, τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα ενώνονται και πιέζουν τον Putin να παραιτηθεί, ώστε το σύστημα που δημιούργησε να επιβιώσει, υποσχόμενος ασυλία και διατήρηση της περιουσίας του. Σε αυτή την περίπτωση, ο πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν , ένας σκληροτράχηλος πρώην διευθυντής της Ομοσπονδιακής Φορολογικής Υπηρεσίας, θα αντικαταστήσει τον Πούτιν . Αλλά τότε θα ενταθεί και ο αγώνας για το ποιος τον ελέγχει. Το δεύτερο σενάριο είναι ότι υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ του «κόμματος πολέμου» και των αντιπάλων τους στις υπηρεσίες ασφάλειας και άμυνας, οι οποίοι είναι πολύ πιο κατακερματισμένοι και αποθαρρημένοι» υποστηρίζει ο Khodorkovsky.
«Μπορεί ο Πούτιν να ξεπεράσει τις συνέπειες του πολέμου του;» διερωτάται ο Ρώσος μεγιστάνας ο οποίος δηλώνει αβέβαιος. Πάντα σκεφτόμουν τον Putin ως ένα πολύ ρεαλιστικό άτομο. Δεν τον σκέφτομαι πια έτσι. Βασίζεται όλο και περισσότερο στα συναισθήματά του» επισημαίνει ο Χορντοκόφσκι.
Newsroom Αθήνα 984 με πληροφορίες από Politico
