Η Λέσβος, ένας ιδιαίτερα σημαντικός και καταξιωμένος προορισμός για τους παρατηρητές πουλιών σε όλη την Ευρώπη, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, επανέρχεται στο προσκήνιο. Κι αυτό δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια το ρεύμα των επισκεπτών ορνιθοπαρατηρητών είχε δραματικά ατονήσει.
Το φετινό φθινόπωρο οι παρατηρητές επανήλθαν στο αγαπημένο τους νησί. Μετά τη συμμετοχή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στην Παγκόσμια έκθεση ορνιθοπαρατήρησης τον περασμένο Ιούλιο στην Αγγλία, τα στελέχη του μουσείου και του Κέντρου Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής, το προηγούμενο διάστημα ανέλαβαν να ξεναγήσουν Άγγλους οργανωτές ταξιδιών στις περιοχές όπου απαντώνται πουλιά, με κύριο σκοπό την ορνιθοπαρατήρηση. Η επίσκεψη των παρατηρητών ήταν προς το τέλος της φθινοπωρινής μετανάστευσης των πουλιών και αμέσως μετά το τελευταίο οργανωμένο τους ταξίδι σε προορισμούς εξωτερικού (συγκεκριμένα στην Ισπανία).
«Το πρώτο πράγμα που ζήτησαν να δουν από την πρώτη κιόλας μέρα ήταν ο Πευκοτσοπανάκος, το πουλί ορόσημο της Λέσβου, καθώς απαντάται μόνο εδώ, στην Τουρκία και λίγες περιοχές της Γεωργίας – πουθενά αλλού, ούτε καν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Βρήκαμε το πουλί στο δάσος της Αχλαδερής. Την ίδια μέρα επισκεφτήκαμε όλους τους υγροτόπους στην περίμετρο του κόλπου Καλλονής από την Αλυκή Πολυχνίτου μέχρι τη Σκάλα Καλλονής» λέει η περιβαλλοντολόγος Ελένη Γαληνού, στέλεχος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής.
Η δεύτερη μέρα αφιερώθηκε στις βόρειες ακτές της Λέσβου όπου καταγράφεται πέρασμα από αρπακτικά πουλιά. Σε όλη την περιοχή, από τον Μόλυβο μέχρι τη Σκάλα Συκαμιάς, λόγω της μικρής απόστασης από τα παράλια της Τουρκίας, μεγαλόσωμα πουλιά που ταξιδεύουν με τη βοήθεια ρευμάτων θερμού αέρα που δημιουργούνται μόνο πάνω από την ξηρά, διασχίζουν το στενό μεταξύ Τουρκίας και Λέσβου. «Το μεταναστευτικό αυτό ρεύμα δεν είναι βέβαια εφάμιλλο πολύ γνωστών περιοχών όπου τα πουλιά διασχίζουν στενά περάσματα για να αποφύγουν τη θάλασσα (Βόσπορος, Γιβραλτάρ), όμως αποτελείται από μια αρκετά μεγάλη ποικιλία ειδών (Σφηκιάρηδες, Σταυραετοί, Ξεφτέρια, Σαΐνια κά), μερικά από τα οποία παρατηρούνται μόνο στην ανατολική μεσογειακή περιοχή (Μαυροκιρκίνεζα, Μαυροπετρίτες) και είναι ένα από τα στοιχεία του νησιού μας που τραβούν την προσοχή παρατηρητών πουλιών που αναζητούν προορισμό όπου θα ταξιδεύουν για να ικανοποιήσουν το χόμπι τους κατά το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο και Οκτώβριο)» συμπληρώνει ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Σιγρίου Λέσβου Νίκος Ζούρος.
Ένας εκ των ‘Αγγλων επισκεπτών ήταν και ο Mark James Pearson, γνωστός ορνιθολόγος και ξεναγός παρατήρησης πουλιών που δραστηριοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επίσης σε διάφορες καμπάνιες για την προστασία των πουλιών στην Αγγλία και το Ισραήλ. Αποτελεί, επίσης, «πρέσβη» πολύ γνωστής μάρκας εξειδικευμένου οπτικού εξοπλισμού (κιαλιών και τηλεσκοπίων). Όπως δήλωσε ο Βασίλης Βογιατζής, διευθυντής ξενοδοχείου στην περιοχή της Σκάλας Καλλονής, για τον αριθμό των επισκεπτών παρατηρητών πουλιών το φετινό φθινόπωρο, «αναμένεται έκρηξη στα επίπεδα της δεκαετίας του 2000, λόγω των πτήσεων που επανήλθαν μέσα στον Απρίλιο και της επιστημονικής παρουσίας του Μουσείου Απολιθωμένου Δάσους στη μεγαλύτερη έκθεση ορνιθοπαρατήρησης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πρέπει ακόμα να επισημανθεί η αναγκαιότητα παρουσίας της Λέσβου και σε άλλες όμοιες εκθέσεις που γίνονται σε Ολλανδία και Γερμανία».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
