Με αφορμή την πρόσφατη έρευνα του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου (ΟΣΔΕΛ) με τίτλο «Αναγνώσεις, αναγνώστες και αναγνώστριες: Το βιβλίο και το κοινό του στην Ελλάδα», η οποία αποτυπώνει την αναγνωστική συμπεριφορά της χώρας μας, η συγγραφέας Λίνα Διβάνη μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στην Μαργαρίτα Μυτιληναίου για τη θέση που έχει το βιβλίο στην Ελλάδα του σήμερα και στην καθημερινότητά μας.

«Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου όλοι διαβάζουν. Το μοναδικό ανθρώπινο απόκτημα που κανείς δεν μπορεί κανείς να μας στερήσει είναι το βιβλίο», δήλωσε χωρίς δεύτερη σκέψη, επιχειρώντας να αναλύσει τα στοιχεία που προέκυψαν από την εν λόγω έρευνα.

Σύμφωνα με την κ. Διβάνη, το πιο πικρό συμπέρασμα είναι ότι το διάβασμα αποτελεί προνόμιο και όχι χόμπι καθώς αφορούσε διαχρονικά κυρίως ανθρώπους της μεσαίας τάξης οι οποίοι θεωρούνταν ”προνομιούχοι” καθώς διέθεταν τον απαιτούμενο χρόνο για να διαβάσουν , αφού δεν τους κατέτρεχε το άγχος του μεροκάματου.

Παράλληλα, επισήμανε πόσο χρήσιμη είναι η ανάγνωση βιβλίων από πολύ μικρή ηλικία, λέγοντας: «Οι γονείς που διαβάζουν, αφήνουν μοιραία μια πολύ σημαντική κληρονομιά στα παιδιά τους, την οποία ίσως να μην αντιλαμβάνονται. Ένα παιδί που διαβάζει θα αποκτήσει ευχέρεια με τις λέξεις, θα μιλάει καλύτερα στο σχολείο, θα διαβάζει και θα καταλαβαίνει καλύτερα, θα πηγαίνει σε καλύτερα πανεπιστήμια και κατ’ επέκταση θα παίρνει καλύτερες δουλειές».

Και πρόσθεσε: «Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι που δεν διαβάζουν γιατί στην πραγματικότητα τους το έχουμε ”κλέψει”. Είναι ταξικό και το διάβασμα».

Υπογράμμισε ως ένα από τα πλέον αξιοσημείωτα συμπεράσματα της έρευνας την ανάγκη «να υπάρχει λιγότερος σνομπισμός από τη λεγόμενη διανόηση» .

Επίσης, τόνισε ότι -βάσει της έρευνας- ο πληθυσμός τριχοτομείται σε μη αναγνώστες σε ένα ποσοστό 35% των ερωτηθέντων, σε μη εντατικούς αναγνώστες στο 34% και σε εντατικούς αναγνώστες σε ποσοστό 31%, ενώ ο μέσος όρος των βιβλίων που έχουν διαβαστεί από τον γενικό πληθυσμό είναι τα πέντε βιβλία.

«Ζούμε ένα τέλος εποχής και χρειαζόμαστε και λίγη αναψυχή που την προσφέρει το διάβασμα. Η ανάγνωση έχει γίνει χρησιμοκεντρική. Ανεβαίνουν στις προτιμήσεις του αναγνωστικού κοινού τα non fiction βιβλία , γεγονός που σημαίνει ότι οι άνθρωποι θέλουν να μάθουν διαβάζοντας», σχολίασε.

Κλείνοντας, αναφέρθηκε στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο «Ονειρεύτηκα τη Διδώ», το είδωλό της, όπως συνηθίζει να λέει, την Διδώ Σωτηρίου, εκείνη τη μοναδική γυναίκα των ελληνικών γραμμάτων.

«Η Διδώ είναι χρήσιμη, είναι βιβλίο αυτοβοήθειας. Θα μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα όπως έκανε και εκείνη σε όλες τις δύσκολες στιγμές του 20ου αιώνα».