«Όλο και περισσότερο, η πορεία μου είναι κυρίως, προς την ελευθερία. Που αυτό σημαίνει, να μπορώ να ανοίγομαι μέσα σε πλαίσια και όχι χωρίς πλαίσια, γιατί η πειθαρχία είναι συστατικό της ελευθερίας κατά την γνώμη μου». Μ.Μ.
Από την Ελένη Σούρδη
Το Ψυχογράφημα του Μάξιμου
Ε.Σ.: Που βρίσκετε τις παρηγοριές σας;
Μ.Μ.: Όταν γυρνάω το βράδυ σπίτι.
Ε.Σ.: Ποιο θα λέγατε ότι είναι το μότο σας στη ζωή;
Μ.Μ.: Κατά καιρούς έχω διάφορα. Όπως: η ζωή είναι ρυθμός και ο ρυθμός δίνει ζωή.
Ε.Σ.: Ποια θα μπορούσε να είναι για εσάς η απόλυτη ευτυχία;
Μ.Μ.: Όταν ενηλικιωθούν οι κόρες μου να ζητάνε να κάνουν διακοπές μαζί μου (χαμογελάει) αυτό θα σημαίνει ότι κάτι έκανα καλά!
Ε.Σ: Τι είναι εκείνο που ποτέ δεν θα κάνατε στους άλλους ανθρώπους ως συμπεριφορά και φυσικά δεν θέλετε να σας το κάνουν και οι άλλοι;
Μ.Μ.: Η χειραγώγηση. Αν νιώσω ότι μια κατάσταση πάει προς τα εκεί, δεν την προχωράω και βρίσκω τρόπους να την σταματήσω άμεσα.
Ε.Σ.: Τι σας πονάει και τι σας κάνει να χαίρεστε στην σημερινή Ελλάδα;
Μ.Μ.: Θα εστιάσω στην τέχνη . Με πονάει που υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αγαπάνε πολύ τον πολιτισμό, είναι δοσμένοι σε αυτό που κάνουνε, παράγουν τέχνη και δεν δίνουμε πολύ σημασία. Διότι η εκπαίδευση μέσα από τον πολιτισμό, μπορεί να προσφέρει αργότερα στα παιδιά και στις επόμενες γενιές τεράστια οφέλη. Γιατί ανοίγει την ψυχή, το σώμα, το πνεύμα και αυτά είναι απαιτούμενα για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος σε όλα τα επίπεδα. Δηλαδή, αν έχεις διαβάσει από το σχολείο και έχεις εμπλουτίσει τις γνώσεις σου στο πολιτιστικό κομμάτι αυτό αργότερα θα βοηθήσει την φαντασία σου και την κρίση σου για τα πράγματα που θα κάνεις μελλοντικά. Έτσι θα γίνεις καλύτερος δικηγόρος, καλύτερος οικονομολόγος και δεν θα είσαι τόσο μονόχνοτος αλλά ίσως και πιο πολύ συνειδητοποιημένος.
Ε.Σ.: Νιώθετε ελεύθερος; Τι σημαίνει για εσάς;
Μ.Μ.: Όλο και περισσότερο, η πορεία μου είναι κυρίως προς την ελευθερία. Που αυτό σημαίνει, να μπορώ να ανοίγομαι μέσα σε πλαίσια και όχι χωρίς πλαίσια, γιατί η πειθαρχία είναι συστατικό της ελευθερίας κατά την γνώμη μου.
Ε.Σ: Αν μας άκουγε τώρα ο θεός τι θα θέλατε να του πείτε;
Μ.Μ.: (γελάει ευχάριστα). Να μας φανερωθεί!
Ε.Σ.: Υπάρχουν πράγματα που δεν θα κάνατε για τίποτα στον κόσμο;
Μ.Μ.: Δεν θα έτρωγα με τίποτα ένα άλογο…
Ε.Σ.: Ποια είναι κατά την γνώμη σας η λύση για να ανοίξουμε το μυαλό και τα μάτια μας απέναντι στη βία και το ψέμα;
Μ.Μ.: Είναι να φροντίζουμε νωρίτερα, άπαξ και γίνει το κακό, κάτι έχει πάει στραβά από πριν.
Ε.Σ.: Ποιός είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Μ.Μ.: Όταν μεγαλώσω αρκετά, το να μην μπορώ να έχω οξυδέρκεια. Μακάρι μέχρι τελευταία στιγμή να μπορώ να είμαι συνειδητός.
Ε.Σ.: Ποιοί είναι οι ήρωες σας σήμερα;
Μ.Μ.: Δεν πιστεύω καταρχάς στους ήρωες. Αλλά θα σας πω ότι θαυμάζω την γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Γιατί δίνουνε κάθε μέρα ο καθένας τους, ένα κομμάτι τους στην καθημερινότητα και αυτό είναι μία πάλη.
«Η ελευθερία της τέχνης»
Ε.Σ.: Τι φέρνει ο χρόνος σε έναν καλλιτέχνη;
Μ.Μ.: Πολλά. Ένα εξ’ αυτών είναι η εμβάθυνση στον εαυτό του, γιατί με την εμπειρία ωριμάζει. Και όσο πιο πολύ ωριμάζεις τόσο πιο βαθιά αγαπάς, τόσο πιο βαθιά εκτιμάς, τόσο πιο βαθιά σέβεσαι.
Ε.Σ.: Ως δάσκαλος υποκριτικής, θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας πως νιώθετε για τους μαθητές σας;
Μ.Μ.: Νιώθω συγκίνηση. Διότι κακά τα ψέματα η τέχνη, ο πολιτισμός και συγκεκριμένα το κομμάτι της υποκριτικής στην ελληνική πραγματικότητα, είναι αρκετά παραμελημένο έως πολύ. Έτσι όσο υπάρχουνε νέοι που θέλουν να ασχοληθούν μαζί της, υπάρχει ελπίδα. Οπότε είναι συγκινητικό που σε τέτοιες εποχές, θέλουνε να εκφραστούνε μέσα από μια τέχνη. Και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε, πάντα με θετικό τρόπο.
Ε.Σ: Πώς λειτουργεί μέσα σας η μαγική διαδικασία του θεάτρου;
Μ.Μ.: Μαγική μένει να αποδειχτεί ότι μπορεί να γίνει. Δηλαδή ότι μπορώ να δημιουργήσω μια στιγμή μαγείας για κάποιον και μέσα από αυτή την στιγμή να επικοινωνήσω μαζί του. Έτσι πρώτα από όλα, πρέπει να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ συναδέλφων πάνω στη σκηνή. Αν δεν συμβαίνει εκεί κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία και παρακάτω.
Ε.Σ: Θα μπορούσατε να υπάρξετε χωρίς την ιδιότητα ή εάν θέλετε το χάρισμα της ηθοποιού;
Μ.Μ.: Ναι θα μπορούσα αλλά δεν θέλω. Και αυτό είναι ελευθερία για μένα, κάτι που αγαπάω τόσο πολύ, αν χρειαστεί να μπορώ να πω: εντάξει σταματάω.
Ε.Σ: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ηθοποιού;
Μ.Μ.: Η ασφάλεια του. Δεν μπορείς να δουλεύεις στην τέχνη και να νιώθεις ασφαλής.
Ε.Σ.: Τι δεν θεωρείτε τέχνη;
Μ.Μ.: Οτιδήποτε δεν μπορεί να επικοινωνήσει με ένα κοινό.
Ε.Σ.: Ο ρόλος του Κωνσταντίνου στην Γη της Ελιάς είναι δύσκολος, πως αισθανθήκατε όταν διαβάσατε το σενάριο για πρώτη φορά;
Μ.Μ.: Χάρηκα που η Βάνα Δημητρίου πάλι μου έδωσε κάτι το οποίο, δεν αφορά «το καλό παιδί». Είναι η δεύτερη φορά που με εμπιστεύεται σε κάτι τέτοιο. Ο ρόλος του Κωνσταντίου, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, διότι γύρω του, υπάρχουν περιοχές που πρέπει να ρισκάρεις. Ίσως, γιατί η ιδέα που μπορεί να έχει ο κόσμος για σένα να είναι πολύ διαφορετική. Και στην συγκριμένη περίπτωση, όταν σπας αυτή την εικόνα δεν είναι εύκολο, αλλά το θέμα είναι να το ρισκάρεις.
Ε.Σ.: Μιλήστε μας για τις καλλιτεχνικές σας δραστηριότητες, που θα σας απολαμβάνουμε τώρα και το 2023;
Μ.Μ.: Εκτός από το τηλεοπτικό, αυτό που κάνω τώρα στο θέατρο, είναι το -Ημέρα Κυρίου- ένα έργο του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη στο θέατρο Σταθμός, μαζί με τους Φαίη Ξυλά, Βασίλη Αθανασόπουλο και Αναστασία Παντούση. Η πλοκή του έργου διαδραματίζεται την ημέρα Κυριακή, την ημέρα Κυρίου (δεν είναι καθόλου τυχαίος ο τίτλος,) σε ένα σπίτι ενός κυρίου και επίσης η μέρα Κυρίου (να τονίσουμε) είναι η Κυριακή η ημέρα της Κρίσης Κατά τας Γραφάς και το έργο διαδραματίζεται σε μια ημέρα.
Το ωραίο με τον Γιάννη Τσίρο είναι ότι όλο αυτό που περνάει μέσα από αυτή την παράσταση, το κάνει με πάρα πολύ χιούμορ, δηλαδή τραβάει πολύ το χαλί των ηρώων του.
Δεν είναι μία σκληρή ιστορία, υπάρχει μεν ένα τραγικό γεγονός πριν από χρόνια το οποίο στοιχειώνει τους ιδιοκτήτες του σπιτιού και το οποίο με αφορμή μία πέτρα που σπάει ένα τζάμι του σπιτιού τους σιγά σιγά, θα το βγάλει στην επιφάνεια… Επίσης, υπάρχει και μία πισίνα η οποία είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας και η οποία δεν χρησιμοποιείται ποτέ πια από κανέναν…
Αυτοί οι τέσσερις τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, με αφορμή αυτή την πέτρα, θα δοκιμαστούν στις σχέσεις τους και οι ίδιοι απέναντι στο φόβο τον εξωτερικό, έναν φόβο ο οποίος είναι αόρατος (δεν ξέρουμε τι είναι)και κυρίως σε παλιά τραύματα τα οποία δεν έχουν επουλωθεί, γιατί δεν έχουνε γεμίσει με νέες εμπειρίες ώστε να γίνουν κάτι άλλο. Είναι μια παράσταση με μεγάλο ενδιαφέρον, από αλλού ξεκινάει και αλλού καταλήγει η ιστορία της, παρόλο που φαίνεται ότι δεν κρύβει πολλά (ενώ έχει σασπένς βέβαια) ,αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο του Τσίρου. Το ζητούμενο είναι να ξεδιπλώσει αυτές τις σχέσεις, σε ανθρώπους οι οποίοι, ο καθένας επιστρέφει εκεί που φοβάται.
Ε.Σ.: Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για την ουσιαστική κουβέντα και την θετική σας ανταπόκριση στο κάλεσμά μας. Σας ευχόμαστε ολόψυχα καλές γιορτές και καλή χρονιά!
Μ.Μ.: Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ. Καλές γιορτές για όλο τον κόσμο εύχομαι!
*Όλο το φωτογραφικό υλικό είναι από το προσωπικό αρχείο του καλεσμένου μας.
